Virginie Breye ruilt café De Pompe in voor het stadhuis van Menen
Tot haar eigen verbazing is Virginie Breye een van de vier nieuwe schepenen van de stad Menen. De schepen voor Economie heeft het hart op de tong en dat kan vuurwerk geven. De Barakken zijn haar habitat, helaas kan ze haar nieuwe ambt niet langer combineren met café De Pompe.
Virginie Breye is een vertrouwd gezicht in de lokale politiek. “Ik kwam al vijf keer als kandidaat op een gemeenteraadslijst op. Het is dus al sinds mijn 18de dat ik op mezelf stem“, lacht Virginie. “Tijdens de vorige verkiezingen was dat nog als kandidaat voor Nieuw. Toen bleek dat het project niet langer een optie was, had ik de keuze. Vier partijen wilden mij aan boord, vanzelfsprekend voelde ik me daardoor vereerd. Het gaf me het gevoel dat ik een meerwaarde ben voor de Meense politiek. Blijkbaar wordt mijn eigen kijk op een aantal zaken gewaardeerd. Zo vind ik het belangrijk dat er vrouwelijke ondernemers in de politiek zitten hoewel ik geen feministe ben.”
“Elke inwoner kon bij mij ook terecht met een vraag of probleem, zelfs als ik bepaalde klachten niet ondersteunde, stelde ik toch de vraag in de gemeenteraad. Je kan nooit voor de volle honderd procent een partijprogramma onderschrijven”, vindt Virginie. “Ik koos uiteindelijk voor N-VA omdat ik vind dat ze een duidelijke visie hadden, ze kwamen als een team naar voor. De klik op menselijk vlak was er meteen.“
Virginie Breye (43) heeft een dochter Louise (3). Frederik Geldhof is haar partner sinds 25 jaar. “Misschien zullen we ooit wel huwen, wie weet. De goesting is er wel.” “Als tiener wou ik regentes worden. Maar toen mijn moeder ziek werd, kreeg mijn leven een andere wending.” “Ik reis dolgraag, we hebben alle continenten al bezocht. Liefst van al trek ik weer naar Afrika om er te kamperen in de brousse. Bij voorkeur nog eens naar Botswana en meer specifiek de uitgestrektheid van de Kalahari woestijn.
Armoede
Haar keuze legde haar geen windeieren. Als derde van de slechts vier verkozen N-VA-kandidaten krijgt ze een zitje in het schepencollege. Als schepen van Ondernemen moet ze zich als een vis in het water voelen. “Een van mijn hobby’s is eten en drinken”, lacht Virginie. “Wel, we mogen ons in Menen, Rekkem en Lauwe gelukkig prijzen. Er zijn cafés en restaurants genoeg. Ook winkels zijn er in voldoende mate. Onze inwoners beseffen te weinig welke troeven Menen heeft. Het is mijn overtuiging dat de Leiewerken het aanzicht van de stad zullen verbeteren. Hopelijk komt er ook voldoende ruimte voor winkels.”
Vrouwelijke ondernemers in de politiek vind ik heel belangrijk
Waar Virginie zich wel zorgen over maakt, is dat een aantal goede handelaars verdwijnt en wellicht niet meer terugkeert. “Wie nu zijn pand omwille van de Leiewerken moet verlaten zal geen twee jaar wachten om een handelszaak in de vernieuwde wijk te openen”, haalt ze aan. “Het is de taak van ons bestuur om ervoor te zorgen dat die mensen in Menen blijven. Er is een reëel gevaar dat nog meer bakkers en slagers hun activiteiten stoppen. We moeten die handelaars net gaan aanmoedigen. Zoniet riskeren we op de duur allemaal hetzelfde te eten. Kijk maar naar Halluin: daar is nog één halalslagerij en een zaak die gevogelte verkoopt. Dat is het.”
Ondernemen is één zaak, de aanpak van de armoede een andere. Dat beseft Virginie ten volle. “De verborgen armoede is een reëel probleem. Daarom ben ik zo blij dat we met Angelique Declercq de juiste figuur op de juiste plaats hebben om dat aan te pakken.”
Teamgeest
Team8930 is vastbesloten om het beter en anders te doen dan het vorige bestuur. Wat precies, dat moet duidelijk worden de komende tijd. “Ik weet niet wat er zich heeft afgespeeld tussen de vorige coalitiepartners”, zegt Virginie. “Je mag ervan uitgaan dat het eenvoudiger zou geweest zijn om verder te gaan met hetzelfde bestuur, maar blijkbaar moet er daar toch meer dan een haar in de boter gezeten hebben. Dit bestuur onderscheidt zich van het vorige door een andere visie. De teamgeest zit goed, burgemeester Eddy Lust is in mijn ogen meer een teamspeler dan Martine Fournier was.”
“Ik ben wie ik ben”
Virginie Breye kwam een paar jaar geleden in het nieuws door een filmpje van dieven op Facebook te plaatsen. “De kleine criminaliteit wordt te weinig bestraft”, zegt ze daarover. “Dat is een nationaal probleem. Een film van de dief op Facebook plaatsen is strafbaar, terwijl de crimineel zonder straf wegkomt.”
In het verleden vertolkte ze tijdens de gemeenteraad vaak de stem van het volk. Haar tussenkomsten getuigden van een grote betrokkenheid maar lagen niet altijd in de lijn van de standpunten van N-VA, Open VLD of SP.A. Kwatongen durven dan ook te beweren dat het botsen van fundamentele standpunten wel eens de achillespees van de coalitie zal zijn. En dat Virginie wel zal zorgen voor de nodige animo binnen het college. “Van mij zullen ze in elk geval weten wat ik denk. Als er mij iets dwars zit, dan kan je het van mijn gezicht aflezen. Ik ben wie ik ben en ik doe wat ik doe. Ik kan nog iedere dag recht in de spiegel kijken en daar ben ik trots op.”
“Trouwens, Eddy Lust staat erop dat we uitkomen voor onze mening. Bovendien wil hij niet alle aandacht naar zich toetrekken maar ieder teamlid zijn plaats in de spotlights gunnen. Ons hele team is ambitieus. De sfeer zit uitstekend, we willen allemaal vooruit.”
Een kind van De Barakken
Toen Virginie vier jaar was, verhuisde ze van de Risquons-tout naar de Barakken met een korte tussenstop in de Bruggestraat. “Een van mijn bevoegdheden als schepen is Lokale Economie. Ik ken de problematiek van de ondernemers, zeker van zij die aan de grens werken want ik ben een van hen. Ik woon hier van kleinsaf. Loop ik door de wijk dan houdt iedereen mij tegen voor een babbel. Ik hou van de wijk, ik wil hier nooit meer weg. Ik ben een echte Barakkenaar, altijd geweest.
“Mijn moeder was zelfstandig uitbaatster van De Pompe, een café-tabac met benzinepomp. Een goed draaiende zaak”, gaat Virginie verder. “Zelf wou ik als tiener regentes talen, aardrijkskunde of geschiedenis worden. Maar toen mijn moeder plots ziek werd, besloot ik haar te helpen en later de studies terug op te nemen. Ondertussen leerde ik Frederik kennen die het wel zag zitten om ‘commerce’ te doen. Ik wou wel nog altijd dat diploma behalen, vooral voor mezelf. Maar toen stierf mijn papa, die me op zijn sterfbed vroeg om zijn zaak in Moeskroen verder te zetten en het personeel in dienst te houden. Een tankstation, een winkel, een wassalon en een carwash. Die belofte ben ik nagekomen. Er werken in Moeskroen nog altijd drie mensen, waaronder een iemand die er al werkte van voor ik geboren werd.”
Virginies mama wou met pensioen gaan vorige maand, het was de bedoeling dat zij het café zou verderzetten. “Ik hou van het contact met de klanten. En toen bleek dat ik schepen zou worden: een unieke kans, een droom en een uitdaging. De combinatie met het uitbaten van een café is echter onmogelijk, ik zou amper nog mijn dochtertje zien. Dus hebben we met spijt in het hart besloten om te stoppen met het café vanaf januari. Emotioneel is het heel lastig, mijn ma hield het café open sinds 1979. De laatste maanden kwam het werk op mijn schouders terecht en het schepenlint heeft mijn beslissing dus bespoedigd.”
“Ik ben wie ik ben”
Virginie Breye kwam een paar jaar geleden in het nieuws door een filmpje van dieven op Facebook te plaatsen. “De kleine criminaliteit wordt te weinig bestraft”, zegt ze daarover. “Dat is een nationaal probleem. Een film van de dief op Facebook plaatsen is strafbaar, terwijl de crimineel zonder straf wegkomt.”
In het verleden vertolkte ze tijdens de gemeenteraad vaak de stem van het volk. Haar tussenkomsten getuigden van een grote betrokkenheid maar lagen niet altijd in de lijn van de standpunten van N-VA, Open VLD of SP.A. Kwatongen durven dan ook te beweren dat het botsen van fundamentele standpunten wel eens de achillespees van de coalitie zal zijn. En dat Virginie wel zal zorgen voor de nodige animo binnen het college. “Van mij zullen ze in elk geval weten wat ik denk. Als er mij iets dwars zit, dan kan je het van mijn gezicht aflezen. Ik ben wie ik ben en ik doe wat ik doe. Ik kan nog iedere dag recht in de spiegel kijken en daar ben ik trots op.”
“Trouwens, Eddy Lust staat erop dat we uitkomen voor onze mening. Bovendien wil hij niet alle aandacht naar zich toetrekken maar ieder teamlid zijn plaats in de spotlights gunnen. Ons hele team is ambitieus. De sfeer zit uitstekend, we willen allemaal vooruit.”
Gemeenteraadsverkiezingen 2018
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier