Vlaams, onafhankelijk, en strevend naar een warme samenleving. Zo zou je Cultuurlab Vlaanderen kort kunnen omschrijven. Waregemnaar Dimitri D’Hondt (40) is voorzitter van de organisatie die lange tijd bekend stond als het Rodenbachfonds. “Eind 2023 willen we naar de cultuurcentra trekken met kleinkunstliedjes die worden gezongen door anderstaligen.”
Met een knipoog naar Ann Christy, is Dag Vreemde Man de naam van het programma waarmee de Vlaamsgezinde organisatie iedereen aan het zingen wil krijgen, inbegrepen mensen met een migratie-achtergrond. Dimitri D’Hondt is trots op dit toch wel opmerkelijke project, ziet dat de try-outs goed lopen, en hoopt vooral op groot succes als volgend jaar alles uitgerold wordt in Vlaanderen.
“Dan willen we met het programma naar de cultuurcentra trekken. We geloven erin en zijn goed ondersteund door Nekka, de Vlaamse vereniging die een uitstekende reputatie geniet als het over de promotie van het Nederlandstalige lied gaat. Om de nieuwe Vlamingen te bereiken zullen we ook nauw samenwerken met het volwassenenonderwijs, dat lessen Nederlands organiseert voor anderstaligen. Het project is onze manier om mensen samen te brengen rond cultuur, en zo voor meer samenhorigheid en solidariteit te zorgen in een sterk veranderende samenleving.”
Cultuurlab Vlaanderen heette vroeger Rodenbachfonds. Waarom die nieuwe naam?
“Omdat de figuur van de negentiende-eeuwse dichter en studentenleider Albrecht Rodenbach alleen nog bij de oudere generatie Vlamingen tot de verbeelding spreekt. Vraag de meeste jongeren wie dat is, en ze zullen het niet weten. Omdat we ook de jonge generaties willen bereiken, hebben we voor een nieuwe naam gekozen. Ook ‘fonds’ wilden we eruit, omdat die term wat oubollig klinkt. Hier en daar waren er mensen die vonden dat we door die ingreep onze Vlaamse roots verloochenden, maar dat klopt niet. We zijn nog altijd een organisatie met wortels in de Vlaamse Beweging. Het belang van het Nederlands als gemeenschappelijke taal vinden we nog altijd enorm belangrijk. Zo begrijpen we elkaar, en dat is toch een voorwaarde om tot een open en warme samenleving te komen.”
Hoe politiek gekleurd is Cultuurlab Vlaanderen, met een voorzitter die drie jaar lang aan het roer stond bij N-VA Waregem?
“Iedereen zal wel zijn politieke voorkeuren hebben, neem ik aan, in eender welke organisatie. Toch willen we zo apolitiek mogelijk zijn. Daarom ook heb ik indertijd beslist om uit het bestuur van de N-VA te stappen, toen ik voorzitter van Cultuurlab Vlaanderen werd. Een belangrijke rol spelen in beide organisaties zou voor een moeilijke spreidstand gezorgd hebben. Als voorzitter van Cultuurlab Vlaanderen was ik bijvoorbeeld niet gelukkig met de besparingen van minister-president Jan Jambon in de cultuursector. Het was dus best dat ik toen geen bepalende rol meer had bij N-VA Waregem.”
Ik was twaalf toen ik voor het eerst het Vlaamse volkslied zong
Hoe zit het met de banden met Vlaams Belang? Die partij is ook Vlaams-nationalistisch.
“Met onze visie op de samenleving staan we toch veraf van datgene waar die partij voor staat. Wij hebben een samenleving voor ogen waarin iedereen welkom is, terwijl het Vlaams Belang toch teert op een model van uitsluiting. Mensen met sympathie voor die partij zijn zeker welkom bij ons, op voorwaarde dat ze onze visie en missie onderschrijven.”
Kom je eigenlijk uit een traditioneel Vlaams nest?
“Neen. Mijn ouders zijn nooit echt met politiek bezig geweest. Toch denk ik dat ik me al op jonge leeftijd bewust geworden ben van mijn identiteit als Vlaming. Dat gebeurde op de jeugdkampen van Top Vakantie, een organisatie die reizen plant voor de kinderen van personeelsleden van onder meer de NMBS. Zo herinner ik me vooral een reis naar Oostenrijk waar we wel eens het Vlaams volkslied zongen. Ik was een jaar of twaalf, denk ik, en dat deed me wel wat. Toch heeft het nog lang geduurd voor ik een engagement opnam in de Vlaamse Beweging, meer bepaald tot ik in 2013 voorzitter werd van N-VA Waregem.”
Je bent geboren en getogen in Anzegem, maar woont sedert je huwelijk in Waregem. Woon je hier graag?
“Zeker. Vooreerst vind ik het een heel levendige stad, waar altijd wel wat te beleven is op cultureel en sportief vlak. Het is ook een stad die niet anoniem is en waar je nog een zekere dorpsmentaliteit vindt. Als ik na het werk Waregem binnenrijd, voelt dat altijd goed aan.”
Naar waar in Waregem ga je het liefst?
“De Treffer. De kinderen gaan er graag zwemmen, en voor ons is dat het moment om rustig iets te drinken of soms een hapje te eten. Ook het Park Casier is een favoriete bestemming, bijvoorbeeld om een wandeling te maken met onze hond.”
Waregemse Wolven
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
