Chorus wil zo vlug mogelijk terug repeteren: “Iedereen staat te popelen om weer te zingen”

Terwijl verenigingen stilaan weer opstarten ligt de werking van het Ieperse koor Chorus nog steeds stil. De winnaar van de Ieperse cultuurtrofee vorig jaar zag alle optredens in het water vallen en heeft nog altijd geen perspectief op wanneer er opnieuw gerepeteerd kan worden en dat is nefast.

Begin februari 1969 organiseerde Johan Coulembier met enkele vrienden die hij kende van de muziekschool een jeugdmis met een gelegenheidskoor, vooral met jongeren van het College (jongens) en de Heilige Familie (meisjes). Het werd de geboorte van koor en orkest Chorus, dat vorig jaar dus zijn gouden jubileum mocht vieren. “We hebben dat gevierd in het Perron met een groot concert en wonnen dat jaar ook de cultuurprijs Goliath van stad Ieper”, zegt voorzitter Danny Roussel. “We kregen de prijs onder meer omdat we samenwerken met andere verenigingen. Onze dirigente Tine Devoghele is getrouwd met Nico Logghe, de dirigent van Ypriana, en dat is een interessante bron van samenwerkingen. We werken ook met andere orkesten samen. Zo stond er een concert gepland met de harmonie van Elverdinge, maar dat is niet kunnen doorgaan door de coronacrisis. We hebben ook onze eigen muzikanten, maar voor grotere projecten is samenwerking cruciaal.”

Chorus is dan ook geen gewoon koor. “Om te beginnen zijn we geen kerkkoor, dat is al een heel verschil met het merendeel van de koren”, zegt Lut Dewulf. “We geven wel vaak concerten in kerken, maar dat gaat meestal om huwelijksvieringen.”

Huwelijken

“80 procent van onze optredens zijn huwelijksvieringen”, vervolgt Danny Roussel. “Maar we onderscheiden ons vooral ook door onze kwaliteit. Tine Devoghele tilt ons boven het gemiddelde niveau. Dat doen we onder andere op onze tweejaarlijkse grote concerten die enorm in de smaak vallen. De laatste twee keren verkochten we drie keer Het Perron uit.”

“Onze concerten zijn totaalspektakels geworden”, vult bestuurslid Brecht Vangheluwe aan. “Zo hebben we in het verleden ook al eens samengewerkt met danser Tommy Gryson en zijn team.”

“Mochten we nu Mozart zingen, het zou op niet veel trekken”

“Je kan het misschien al een beetje vergelijken met een musical”, vult Lut aan. “Vooral de laatste jaren zijn we geëvolueerd van een statisch koor met een huisorkest naar een koor dat meer beweegt en beleving brengt”, zegt Danny Roussel. “We hebben 69 zangers. Omdat ons lokaal maar een beperkte capaciteit heeft, hebben we een stop moeten zetten op het aantal nieuwe leden.”

“Je moet ook balans behouden”, zegt Brecht. “Je hebt tenor, bas, alt en sopraan. De vrouwenstemmen mogen iets in de meerderheid zijn. Als je vijf alten hebt en dertig sopranen, dan heb je een probleem.”

Basisprotocol

“Het is wel niet gemakkelijk om jonge leden aan te trekken”, zegt Danny. “Daarom zijn we gestart met een jongerenkoor eind vorig jaar. We hadden dat eerder moeten doen. Het is de bedoeling dat die leden doorstromen, maar dat het hoeft niet per se naar ons koor te zijn. Het is in het algemeen muzikaal belang van Ieper dat we daarmee gestart zijn.”

Corona had een grote impact op het koor. “Het was als een doek dat viel”, zegt Lut Dewulf. “We hadden in het eerste weekend van de lockdown een optreden in Poperinge met het Requiem van Mozart. In het najaar gingen we het ook opvoeren in Ieper. De Kasteelconcerten in Elverdinge zijn afgelast en natuurlijk al onze huwelijksfeesten. Waarschijnlijk doen we de requiemconcerten volgend jaar.”

1 juli

Terwijl het verenigingsleven stilaan weer opstart, ligt Chorus nog een tijdje stil. “Er is een basisprotocol uitgebracht waarin staat dat alles mag, behalve koren en blaasorkesten”, zegt Brecht. “En wij zijn nu net een koor én een blaasorkest. Dat basisprotocol loopt tot rond 30 juni, dus in het beste geval kunnen we vanaf 1 juli weer repeteren. Optredens hebben we al helemaal niet meer. Zelfs al mogen we met zestig mensen optreden, dan gaan we dat niet kunnen doen want we hebben geen repetitietijd gehad. Vandaar dat we kijken voor een grotere locatie met voldoende afstand tussen de mensen. Een kerk of buiten misschien?”

“Iedereen staat te popelen om weer te zingen”, zegt Lut. “Het is nodig, want de stem is een spier. Vergelijk het met een sporter die vier maanden niet heeft kunnen trainen. Mochten we nu Mozart zingen, het zou op niet veel trekken.” In februari gaan ze naar Nieuwpoort met de hele groep op afzondering. “In eerste instantie zijn we een vriendengroep. Het weekendje in februari doen we ter voorbereiding van ons volgende groot concert in april volgend jaar. Lut is daarop aan het broede n”, zegt Danny. “Het is al gelegd, mijn ei, maar we moeten nog kunnen repeteren”, lacht Lut.