Toekomstfestival Over Morgen met Piet Goddaer: “We verkopen onszelf niet goed”

Hoe leven we in 2050? Op die vraag wil ‘Over Morgen’ een antwoord geven. Het toekomstfestival laat inwoners van West-Vlaanderen aan het woord over identiteit en over hoe zij leven en werken hier ervaren. Muzikant en producer Piet Goddaer verricht vanuit het poldergehucht Wulpen pionierswerk dat wereldwijd wordt opgevolgd.

Piet Goddaer (53) groeide op in Kortrijk en woont sinds jaren in Oostduinkerke. We kennen hem vooral van zijn muziek als alter ego Ozark Henry, maar de voorbije jaren verdiept hij zich ook steeds meer in de technologie van immersive sound. In Wulpen bij Koksijde bouwde hij Studio Ozark Henry uit, waarin hij de mogelijkheden onderzoekt van 3D-audio of immersive sound, een technologie die een realistischer geluidservaring dan ooit biedt. Niet alleen op muzikaal gebied, ook naar toepassingen in onder meer de medische sector gaat hij op zoek. Zo schreef Piet mee aan een paper over de impact van immersive sound op de hersenen. Hij verricht baanbrekend werk, in samenwerking met onder meer Google en de universiteit van New York, maar ook verschillende spelers in Azië waar muziektechnologie al verder ontwikkeld is. Over zijn werk geeft hij een lezing tijdens het toekomstfestival Over Morgen.

Verder is hij ook bekend om zijn activisme op verschillende maatschappelijke vlakken; hij is onder meer ambassadeur van de Verenigde Naties tegen de mensenhandel. Meer wereldburger in West-Vlaanderen dan Piet Goddaer wordt een mens niet.

Wat betekent ‘identiteit’ voor jou?

“Ik beschouw mezelf als West-Vlaming, maar net zo goed als Belg, Europeaan en zelfs wereldburger. Elk van die facetten maakt deel uit van wie ik ben en vormt me tot wie ik ben. West-Vlaanderen is de plek waarmee ik verankerd ben en van waaruit ik naar de wereld kijk. Op wereldvlak vormen we een heel kleine minderheid, en dat maakt volgens mij wel dat wij anders naar die wereld kijken dan pakweg een Fransman of Duitser. Onze blik is meer naar buiten gericht, we leren meer talen, zijn leergieriger… We doen kortom meer inspanningen om mee te spelen in het grote geheel. Of zo ervaar ik het in elk geval. We stellen ons nederiger en flexibeler op dan veel andere nationaliteiten, maar daarin schuilt dan ook onze sterkte. Ik werk momenteel samen met een Fransman, een Zwitser, een professor uit New York en een team in Zuid-Korea: dat lukt doordat ik mij aanpas. Als West-Vlaming verwacht ik niet dat de wereld naar mij komt, ik ga zelf naar hen toe. Dat vat voor mij die West-Vlaamse identiteit wel samen.”

Zit West-Vlaanderen ook in je hart?

“Sowieso, anders woonde ik hier niet. In deze streek voel ik me het best thuis. En voor mij heeft dat veel te maken met het feit dat ik samen met mijn vrouw, voor we kinderen hadden, veel gereisd heb. Hadden we onderweg een plek gevonden waar het ons beter leek om te leven dan bij ons, dan waren we daar gebleven. Maar nooit hebben we ergens anders de levenskwaliteit gevonden, die we hier kennen en die nog betaalbaar is. Onze eetcultuur, onze natuur… Die zijn toch wel uniek. Ik was zopas in Mallorca, een prachtig eiland, maar óns strand is gewoon mooier.”

In 2050 zal ik 80 zijn. Ik hoop dat er dan eindelijk een plan is voor een schiereiland voor onze kust

Zijn West-Vlamingen te bescheiden, naar jouw gevoel?

“Neen. Maar we verkopen onszelf minder goed. En in deze wereld is dat een werkpunt. Want de mensen die zichzelf vandaag tot pakweg presidentskandidaat uitroepen zijn niet per definitie de slimsten.”

Welke West-Vlamingen in jouw sector springen er voor jou uit?

“Er is enorm veel talent in onze muzieksector. Maar eerder dan ons afvragen wie onze persoonlijke favoriet is, zouden we moeten stilstaan bij wie onze beste ambassadeur is. En dan vallen mij toch vooral Vlaamse dj’s als Amelie Lens en Charlotte de Witte op. Prijzen zijn altijd subjectief, maar het verbaast me dat die mensen op onze muziekevents geen awards krijgen. Terwijl zij internationaal zo veel erkenning krijgen, bekroont Vlaanderen liever mensen die alleen lokale uitstraling hebben. Het is met die internationale namen dat Vlaanderen zijn identiteit meer zou kunnen uitdragen. Waarmee ik geen afbreuk doe aan wat iemand als Metejoor doet, dat is even waardevol, maar wereldwijd geen referentie.”

Je bent ook op maatschappelijk vlak actief, onder meer in de strijd tegen mensenhandel en drugs, en maakte ook het promolied voor de jongste Eneco Clean Beach Cup. Waarom?

“Omdat ik niet weg kan kijken. Als kustbewoner zie ik al heel lang ’s nachts mensen lopen op de vluchtstrook langs de autostrade. Maar pas als dat al jaren aan de gang is, komt zo’n probleem op de agenda. Die dynamiek baart mij zorgen. We moeten oog hebben voor wie het niet goed heeft in onze maatschappij. En de problemen die zich daar stellen aanpakken van bij het begin, in plaats van ze telkens opnieuw te laten verrotten tot er nauwelijks nog iets op te lossen valt. Al dat onrecht belet mij niet om van mijn eigen leven te genieten. Maar als ik de kans krijg om iets te verhelpen aan wat rondom mij fout loopt, dan dóé ik het ook. En dat zou iedereens ingesteldheid moeten zijn.”

Wat zijn volgens jou de uitdagingen voor onze provincie voor de toekomst?

“We moeten vooral nadenken over waar we met al onze technologie naartoe willen. Want alles wat we met een positief doel voor ogen ontwikkelen, kan ook op een negatieve manier ingezet worden. Het is de manier waarop we nu met de nieuwe mogelijkheden omgaan, die me beangstigt. TikTok desinformeert veel meer dan het informeert, maar we laten dat gewoon toe. Onbegrijpelijk. Los van die beschouwing, vind ik wat hogeschool Howest in Kortrijk op vlak van gametechnologie doet, een voorbeeld voor onze toekomst. Talent uit de hele wereld komt de opleiding hier volgen. Dat moet ook voor andere sectoren mogelijk zijn. Toen ik in 2016 als eerste Belg werd uitgenodigd voor een TED-talk bij Google besefte ik dat immersive sound een enorm potentieel heeft. Maar ook dat we die technologie bij ons kunnen ontwikkelen en uitbouwen, net zoals dat voor de game-industrie is gebeurd: we hebben er het talent en de expertise voor en daar moeten we op inzetten.”

Het toekomstfestival vraagt zich af waar de West-Vlaming zal staan in 2050. Waar zie jij jezelf tegen dan?

“Dan ben ik 80… En dan hoop ik dat we eindelijk een plan gerealiseerd hebben om een schiereiland voor de kust aan te leggen. En dat we emotioneel intelligenter geworden zijn. Zodat we de nieuwe technologieën eens en voor altijd op een goeie manier inzetten. Dat is toch niet zó veel gevraagd?”

Ontdek het volledige programma op festivalovermorgen.be.