Talitha wandelt in Connecterra: “Bergen, meren en bossen zo ver als het oog reikt”

Talitha Dehaene op het panoramapunt. © TD
Talitha Dehaene

Connecterra is de toegangspoort tot het Nationaal Park Hoge Kempen. Op de plek waar meer dan een kwart eeuw geleden de steenkoolmijn van Eisden nog op volle toeren draaide, word je nu weer verwelkomd door de natuur. Ranger Jos nam me mee op sleeptouw langs de blauwe wandelroute van 3,9 kilometer.

West-Vlaanderen en Limburg zijn dé wandelprovincies bij uitstek. Maar waar wandel je nu het best? Marij Wyers en Talitha Dehaene zochten het uit. Zij wandelden langs de Palingbeekroute en in Connecterra. Dit artikel maakt deel uit van een uniek samenwerkingsproject tussen De Krant van West-Vlaanderen en Het Belang van Limburg.


Bij het bezoekersonthaal kan je een kaart krijgen waarop de vier gemarkeerde wandelroutes staan. Ik ga vandaag voor de blauwe route: een lus die me meeneemt langs de top van de terril en me het mooiste panorama van Vlaanderen belooft. Voor de wandeling van 3,9 kilometer moet ik een helling beklimmen, maar verder hoef je voor geen enkele route een doorwinterde atleet te zijn.

Talitha wandelt in Connecterra:

Bij het onthaal wacht ranger Jos Poelmans me op. Bezoekers mogen gerust in hun eentje in Connecterra wandelen, maar om de natuur en geschiedenis van het park ten volle te beleven is het aangeraden om een wandeling met een ranger te reserveren. “Wij zijn eigenlijk een soort boswachters”, vertelt Jos. “We begeleiden jaarlijks ongeveer 40.000 wandelingen met bezoekers. Als de boswachters dat zouden moeten doen, hebben ze geen tijd meer over voor de rest van hun werk. Daarom nemen wij die taak met plezier van hen over.”

De rangers van het Nationaal Park zijn allemaal vrijwilligers. Jos werkte vroeger bij Philips in Hasselt, maar toen die vestiging sloot moest hij met brugpensioen. “Ik miste mijn werk”, zegt hij. “Toen ik hoorde dat er rangers werden opgeleid, heb ik niet getwijfeld.”

Steenkoolverleden

Gewapend met mijn lelijkste – en oké, enige – paar wandelschoenen en een frisse portie wantrouwen over het wisselvallige weer, beginnen we aan de tocht. Die start bij de imposante schachtbok waarlangs de mijnwerkers vroeger elke dag honderden meters afdaalden richting de schachten. De schachtbok die je van dichtbij kan bekijken is eigenlijk een replica, vertelt Jos. Het originele exemplaar staat een honderdtal meter verder. Infobordjes met foto’s vertellen het verhaal van de steenkoolmijn van Eisden.

Talitha wandelt in Connecterra:

Connecterra heeft immers een bijzondere geschiedenis. Na het uitdoven van de mijnactiviteit kreeg de natuur er weer vrij spel. Connecterra heeft drie zogeheten terrils: kunstmatige bergen nabij mijnen waar de ongebruikte steenkool of steenafval werd gedeponeerd.

Het woord terril komt van het Noord-Franse terre-il. Dat klinkt niet heel aantrekkelijk, maar van die zieke grond is nu in elk geval niets meer te merken. Overal waar we kijken is er fauna en flora: bloemenvelden vol knalgele meisjesogen, bossen waar dennenbomen gezellig naast berken en eiken staan, paadjes waar een paar uur geleden duidelijk nog everzwijnen hebben gewroet.

Onvergetelijk uitzicht

Connecterra maakt deel uit van de toeristisch-recreatieve bestemming Terhills. Avontuurlijke sportievelingen kunnen er daarom ook waterskiën en wakeboarden op het meer. Omdat ik geen van beiden ben, hou ik het vandaag maar bij wandelen. Dat doen met een ranger brengt je trouwens letterlijk op de onbetreden paden van Connecterra: we lopen naar de top van de terril via het rangerpad, waar bezoekers eigenlijk niet mogen komen.

Talitha wandelt in Connecterra:

En die top? Die is het klimmen zeker waard. Ik word beloond voor mijn inspanningen met een geweldig panorama dat eerder aan Canada of Noorwegen dan aan Limburg doet denken. Ik zie bergen, meren en bossen zo ver als het oog reikt. Een onvergetelijk zicht.

Info: www.connecterra.be

Praktisch

Blauwe wandelroute: 3,9 kilometer. Start bij bezoekersonthaal. Toegangsprijs: 3 euro. Ranger: een begeleide tour duurt 2 tot 2,5 uur en kan je al reserveren voor 70 euro.

Route: afwisselend verhard en onverhard, zeker te doen voor ongeoefende wandelaars, niet geschikt voor rolstoel of kinderwagen

Omgeving: afwisselend met open vlaktes, meren, bergen en bos

Beleving: geschiedenis van de steenkoolmijnen, begeleide wandeling met ranger

Eten en drinken: drankjes en ijsjes op het terras bij bezoekersonthaal

Gezinnen: speeltuin, zoektochten, app

Score: 8/10

Praktisch

Blauwe wandelroute: 3,9 kilometer. Start bij bezoekersonthaal. Toegangsprijs: 3 euro. Ranger: een begeleide tour duurt 2 tot 2,5 uur en kan je al reserveren voor 70 euro.

Route: afwisselend verhard en onverhard, zeker te doen voor ongeoefende wandelaars, niet geschikt voor rolstoel of kinderwagen

Omgeving: afwisselend met open vlaktes, meren, bergen en bos

Beleving: geschiedenis van de steenkoolmijnen, begeleide wandeling met ranger

Eten en drinken: drankjes en ijsjes op het terras bij bezoekersonthaal

Gezinnen: speeltuin, zoektochten, app

Score: 8/10

Nog meer wandelen

Het glooiende landschap van Altenbroek is doorregen met wandelroutes. De Bronnenwandeling is in 2012 uitgekozen tot de Mooiste Wandelroute van Vlaanderen Vakantieland.

Helemaal in het noorden, op de Belgisch-Nederlandse grens, ligt een prachtige brok natuur van bijna 600 hectare. Het natuurreservaat Hageven in Pelt is meer dan een wandeling waard.