Sarah Dekimpe: “Er is echt zo veel meer dan Kortrijk en de Leie”

Sarah Dekimpe is met Madame Cézanne een nieuwkomer in de Rijselsestraat. Alle stukken in haar boetiek dragen een unieke toets want Sarah selecteert haar collectie eigenhandig in het buitenland. Tegelijkertijd vliegt de mama van twee als stewardess de wereld rond. Zo verzamelde ze niet alleen tal van bestemmingen maar ook een pak mensenkennis. “Je krijgt wat je geeft”, vindt ze. Zowel thuis, in de winkel als aan boord van het vliegtuig.

Vorig weekend vloog Sarah Dekimpe (36) naar München en Stockholm om op maandag de deur van haar winkel te openen. Als stewardess reist ze al twaalf jaar de wereld rond. Dankzij de reizen en bezoeken aan grote steden kon Sarah haar passie voor mode een extra zetje geven. Vorig jaar opende ze haar eigen boetiek met kledij die ze wekelijks zelf verzamelt in Parijs, Amsterdam of Scandinavië.

“Ik pik overal dingen op”, zegt Sarah. “Ik heb ook al stuks meegebracht uit Hongkong. Iedereen wil uniek zijn en zo ben je bijna zeker dat niemand hetzelfde zal dragen.” Tot voor kort bood ze in een samenwerking haar betaalbare mode aan in een pop-upwinkel op Overleie, nu heeft Sarah haar eigen vaste winkel. Madame Cézanne huist in een pand in de Rijselsestraat.

In de herfstvakantie vliegt Sarah dan weer naar Kaapstad. “Het is een pittige combinatie”, zegt ze over haar activiteiten. “Gelukkig kan ik rekenen op een heel groot support team aan het thuisfront.” Onderweg zijn geeft haar de vrijheid die ze nodig heeft. Al wil ze omwille van haar gezin ook niet te lang weg van huis zijn.

Waarom wordt iemand stewardess?

“Als kind wou ik al de wereld zien. Mijn nicht was stewardess bij Sabena en ik keek enorm naar haar op. Het reizen, de vrijheid, het leek me een fascinerend leven. Maar toen kwamen de slechte tijden met het faillissement van Sabena, aanslagen en het SARS-virus. Dus ben ik public relations gaan studeren in Gent. Na mijn studies mocht ik op mijn stageplaats beginnen. Net op dat moment zag ik dat Jetairfly een vacature had voor cabinepersoneel.”

Je kon je droom waarmaken?

“Het plan was om na mijn selectie de job zes maanden of een jaar te doen. Dat is trouwens bij veel collega’s het eerste idee. Pas na twee jaar chartervluchten dacht ik aan stoppen maar er was nog één iets wat ik wou proberen: de selectieprocedure bij KLM. Met mijn West-Vlaamse accent dacht ik nooit kans te kunnen maken. De Nederlanders hebben zeer strenge en moeilijke toelatingsproeven. Maar ik werd aangenomen en na tien jaar doe ik het nog. Ik vlieg nu parttime lijnvluchten.”

Wat is er zo boeiend aan je job in de luchtvaart?

“Het gevoel van vrijheid. Je komt voortdurend in contact met andere culturen en omgevingen. Het verrijkt je wereld. Wanneer ik te lang onder de kerktoren blijf, word ik onrustig. Ik vrees dat het me te benauwd zou worden mocht ik niet meer vliegen. Door te reizen zie je hoe het er elders aan toe gaat. En ik vind inspiratie op vlak van mode en interieur.”

“Flexibiliteit en empathie komen zowel in het vliegtuig als in mijn boetiek van pas”

“Als stewardess ben je tegelijk verpleegster en brandweer. Eens in de lucht moet je praktisch alles kunnen. Je bent ook een luisterend oor. Iedereen stapt met zijn eigen verhaal op het vliegtuig. Waar kom je vandaan en waarom trek je ergens naartoe? Een man van negentig die wil gaan sterven in zijn thuisland, het kan. Steward of stewardess zijn is veel meer dan ‘coffee, tea and me’. Het zorgt ervoor dat je dikwijls stilstaat bij de dingen. Er is zo veel meer dan Kortrijk en de Leie. En daarom kan ik het ook zo moeilijk loslaten.”

Waar haalde je je passie voor mode?

“Omdat ik tussen vliegperiodes thuis ben, begon ik te freelancen in een kledingzaak. Daar heb ik de smaak voor mode te pakken gekregen. Grote winkelketens zorgen ervoor dat mensen graag snel van kledij veranderen maar toch hebben klanten het liefst unieke en betaalbare outfits. Met Madame Cézanne speel ik daarop in. Elke week komen er nieuwe stukken bij. Ik ga zelf op collectie in Amsterdam, Parijs of Scandinavië. Je zou de stijl als klassiek met een hippe toets kunnen omschrijven.”

Je verhuisde je winkel net van Overleie naar de Rijselsestraat. Hoe pak je het aan op de nieuwe locatie?

“Ik ben heel blij met het nieuwe pand waar ik ook samenwerk met verschillende zelfstandigen uit de streek. Naast mijn betaalbare mode bied ik stukken aan uit de vorige collecties van Cameron in Zwevegem. Dat staat voor leuke, bekendere merken. Al het meubilair is van de webshop Skwoon. Binnenkort komt hier een gepersonaliseerde eiken schommel te hangen van Label-Int uit Bellegem. Ik wil iedereen verwelkomen, de collectie vernieuwt elke week, dus even binnen springen om iets te passen kan altijd.”

Pik je modetrends op tijdens het reizen?

“Als je vliegt binnen Europa heb je wel nog wat tijd over om cultuur op te snuiven of om te shoppen. Maar wat ik erg graag doe, is ergens zitten, koffie drinken en naar de mensen kijken. Parisiennes, Scandinaviërs… Ik kan ze er wel uitpikken. Iedereen wil uniek zijn maar sowieso zie je altijd stromingen. Soms draagt bij wijze van spreken het halve vliegtuig de sneakers van Sam Smith van Adidas. Ik probeer echt te zoeken naar een eigen collectie. De meeste voldoening krijg ik wanneer iemand zegt dat een stuk de max is. Want je weet dat je het zelf hebt gekozen.”

Wat wil je je kinderen graag meegeven?

“Eerlijkheid draag ik hoog in het vaandel. Ik probeer toch een beetje idealistisch te zijn en ik geloof dat verandering begint bij jezelf. Dat zeg ik ook tegen Jules en Cézanne. Soms baart het individualisme in onze maatschappij me zorgen. Iemand die heel idealistisch is, is mijn dooppeter John Dekimpe. Hij was student-pastoor op de Kulak in de tijd dat er nog veel meer solidariteit was. Hij trok enorm veel volk naar de kerk en durfde thema’s aan te kaarten waar niemand anders over sprak.”

Hoe zie je dat individualisme opduiken?

“Het beeld dat de meeste mensen hebben van een job als steward of piloot klopt niet. Wij werken met tienduizend mensen in de cabinecrew van KLM. Op bijna elke vlucht ontmoet ik collega’s die ik niet ken. Onze contacten zijn zeer vluchtig. De kans is erg groot dat je elkaar later nooit meer tegenkomt. Het is dikwijls een eenzaam beroep want eens geland doe je je eigen ding. Het kan ook wel eens anders natuurlijk. Tegelijkertijd merk ik dat steeds meer mensen op zoek gaan naar een invulling, daar waar het geloof ons vroeger samenbracht.”

“Soms baart het individualisme in onze maatschappij me zorgen”

Ooit vloog Sarah een aantal vluchten naar Delhi in India. Bij de eerste briefing voelde ze meteen dat de sfeer goed zat. “Delhi is niet zo’n populaire bestemming bij het personeel. Maar het was een zalige vlucht en dan lever je ook goed werk. We hebben achteraf veel complimenten gekregen. Je straalt de toffe sfeer als crew ook uit. Je krijgt wat je geeft.” Op de vlucht tien dagen later was de sfeer helemaal anders. “Dan moet je flexibel zijn”, besluit Sarah.

Kan je het werk in de winkel en tijdens het vliegen vergelijken?

“In beide jobs werk je voor een groot stuk met je buikgevoel. Flexibiliteit en empathisch vermogen zijn kwaliteiten die zowel in het vliegtuig als in de boetiek van pas komen. Op beide plaatsen kom je soms mensen tegen die een deel van hun leven willen vertellen. Alleen, als je twaalf uur samen op een vliegtuig zit en je hebt een slechte dag of je werkt de nacht door, dan moet je toch blijven lachen.”

Hoe spendeer je het liefste een vrije dag?

“Het vliegen, de winkel, mijn gezin: het is een pittige combinatie. Het liefste trek ik op een vrije dag met Dimitri en de kinderen naar zee, bij voorkeur in de winter. Ik wandel ook erg graag. We wonen vlak bij de Leie. We zitten buiten het centrum en we kunnen toch langs het water gemakkelijk de stad in. Op bestemmingen waar ik ben, probeer ik lesjes yoga mee te pikken. In India, Accra in Ghana, Bangkok of in Bryant Park in het midden van New York.”

Welk stukje van de wereld wil je graag nog zien?

“Hoe meer ik reis, hoe meer ik wil zien. Helemaal bovenaan mijn bucketlist staat een rondreis door Namibië met het hele gezin. Al is het niet altijd gemakkelijk om Dimitri mee te krijgen op het vliegtuig. Ja, ik ben een stewardess met een partner met vliegangst.”

Sarah Dekimpe is 36 jaar. Haar partner is interieurarchitect Dimitri Lamaire. Samen hebben ze een zoon en een dochter: Jules (6) en Cézanne (2). Als tiener droomde Sarah van een leven als stewardess. Maar voor ze het vliegtuig opstapte, studeerde ze public relations in Gent. Op haar 23ste mocht Sarah beginnen als stewardess bij Jetairfly. Twee jaar later startte ze bij KLM. Ze werkt ondertussen tien jaar voor dat bedrijf. Vorig jaar opende Sarah op Overleie een kledingzaak, die recent verhuisde naar de Rijselsestraat: Madame Cézanne. Ze combineert de twee jobs. Het liefste brengt Sarah haar vrije tijd door met haar gezin, in de natuur of met yoga.