Romanie De Cauderlier (20) is finaliste van Miss Grace Benelux: “Als kind nog gepest om mijn uiterlijk”

Romanie De Cauderlier (20) uit Kortrijk werd in haar jeugd zwaar gepest om haar ‘groot voorhoofd’, maar dat houdt de sterke jonge vrouw niet tegen om vol zelfvertrouwen voor de titel van Miss Grace Benelux te gaan. “Ik wil vooral de thematiek van mentale gezondheid bij jongeren aankaarten en hen steun bieden. Ik maakte het namelijk zelf mee. Niet goed in je vel zitten wordt nog te weinig begrepen in onze maatschappij.”

Twee jaar geleden deed Romanie mee aan Miss België om haar zelfvertrouwen een boost te geven, ze schopte het tot de regionale finale. “Dat was een toffe ervaring, maar ik wou niet dat het daar stopte. Ik had de smaak te pakken.” Toen haar vriendin Valentine Besard in 2022 Miss Grace Benelux won, voelde ze zich geïnspireerd om opnieuw haar kans te wagen. “Er worden geen te strenge schoonheidsnormen gehanteerd, zo doen er ook meisjes mee met een maatje meer. Het gaat vooral om persoonlijke groei en zich inzetten voor goede doelen. De jury kijkt naar de inzet van het individu en wat voor hen mogelijk is.”

Romanie werd geselecteerd als één van de 20 finalistes. Op 9 september volgt de grote finale. “Wie de titel binnenhaalt, mag in naam van Miss Grace Benelux verschillende actes de présence op zich nemen en kan een luidere stem creëren voor zaken waar je voor wil staan. Daarnaast leid je volgend jaar de meisjes op en word je eigenlijk een beetje de mama van de groep. Je bent dan voor hen een aanspreekpunt en voorbeeldfunctie.”

Stoer maar vrouwelijk

Vroeger werd Romanie zwaar gepest, al had ze naar eigen zeggen ook een hard karakter die de pestkoppen van antwoord kon dienen. “Op TikTok werd er bijvoorbeeld gereageerd met ‘we komen aan op Schiphol’ of op restaurant, samen met mijn mama, waren mensen achter het raam overduidelijk aan het lachen met mijn uiterlijk. Ik was toen 18 jaar. Dat was de eerste keer dat mijn mama het pestgedrag echt zag. Ze werd toen heel kwaad”, herinnert Romanie zich. “Ik luisterde toen nog enorm naar de mening van andere mensen, maar met ouder te worden groeide de ambitie om mee te doen aan een Missverkiezing en het tegendeel te bewijzen. Vergis je niet, ik heb ook een Honda Dax brommer en doe bijvoorbeeld aan schermen, maar ik omarm ook graag dat vrouwelijk kantje. Me mooi maken, hakjes aandoen en me omringen met een vriendinnenbende. Stoer, maar met een vrouwelijke toets”, glimlacht Romanie.

Hechte finalistengroep

Tijdens haar finalistenperiode in mei kwam Romanie uit een lange relatie die steeds toxischer werd. “Ik ben daar uiteindelijk uitgeraakt, maar tijdens die periode ben ik drie weken opgenomen in de psychiatrie omdat ik het gewoon niet meer zag zitten, ook zaken uit mijn verleden speelden daarin mee. Mijn campagne voor Miss Grace Benelux lag dus even stil en de meisjes waren op de hoogte van mijn situatie. Ik kreeg dan van hen een supergrote ballon in de vorm van een zon die uit een doos verscheen toen ik die opendeed. Dat was echt wel leuk. Ook al zijn we in theorie concurrenten, we zijn een zeer hechte groep. Als het voor iemand te veel wordt, dan wordt die onmiddellijk door iedereen getroost en gesteund.”

“Ik rijd met een brommer en doe aan schermen, maar omarm ook mijn vrouwelijke kant”

Sinds Romanie uit de psychiatrie is, voelt ze zich een compleet ander persoon. Even had ze getwijfeld om te stoppen met de verkiezing, maar ze wou niet opgeven. “Ik sta veel positiever in het leven. Ik laat zaken minder aan mijn hart komen en laat zelfs geen tranen om mijn ex. Ik trek ook andere mensen aan, waaronder mijn nieuwe vriend. Het is helemaal anders, hij steunt me in alles”, vertelt Romanie. “Ik heb in mijn jong leven al veel meegemaakt. Mensen zeggen dat ik redelijk matuur ben voor mijn leeftijd, maar dat komt waarschijnlijk daardoor. Ik ben gevormd door die ervaringen.”

Awel en BCG

De Miss Grace Benelux-finaliste koos als goed doel ‘Awel’, een laagdrempelige hulplijn waar kinderen en jongeren zonder hulp of tussenkomst van volwassenen gratis en anoniem antwoord krijgen op hun vragen. “Ik heb zelf nog op die organisatie beroep gedaan toen ik heel diep zat. Je kan anoniem sturen zonder beperkt te zijn in tijd. Dat verlaagt de drempel enorm. Het is een goede uitlaatklep als je even niet weet tot wie je je kan richten. Ik heb voor Awel een snoepjesactie opgericht.” Daarnaast geeft Romanie ook haar steun aan vzw Belgisch Centrum voor Geleidehonden (BCG). “Ik zorg graag voor anderen, dat heeft altijd in mij gezeten. Ik vind het verschrikkelijk om te zien hoe mensen met een beperking worden uitgesloten in een maatschappij. Zou het niet veel beter zijn als we met zijn allen vaker onze medemens helpen?”