Roeselare: “Achteraf bekeken was het echt een zot project”

Reinout Cloet kijkt met een goed gevoel terug op zijn uitdaging, al wringt het toch een beetje dat hij het niet heeft gehaald. © STEFAAN BEEL
Thomas Dubois
Thomas Dubois Editieredacteur De Weekbode Roeselare – Izegem – Tielt

In september 2016 probeerde Reinout Cloet om in een ruk het kanaal over te zwemmen. Hij was goed op weg om te slagen in die helse uitdaging, maar een veranderende stroming bracht daar verandering in. Uiteindelijk zwom hij meer dan 50 km op 14,5 uur, maar bovenal verzamelde hij ook een mooie som voor Make-A-Wish.

Reinout Cloet zal ook de komende jaren nog bekend staan als dé kanaalzwemmer van Roeselare. Hij trainde twee jaar lang met de bedoeling om het kanaal over te zwemmen. Niemand die aanvankelijk geloofde dat hij ooit een poging zou wagen, maar in september van 2016 waagde hij toch de sprong. “Alles verliep ook vlot, op een gegeven moment zat ik op 1,8 km van de Franse kust, maar toen veranderde de stroming en werd ik een stuk teruggeslagen. Na 14,5 uur en ten einde alle krachten zou ik nog zeker twee uur moeten zwemmen om er te geraken.”

“Zowel mentaal als fysiek was ik kapot, het zeewater maakte me ziek, met heel veel pijn in het hart heb ik toen mijn poging moeten staken. Ondertussen had ik meer dan 50 km gezwommen. Eens opnieuw in de boot heb ik de longen uit mijn lijf gehuild. Ik was er zo dicht bij. Er stonden enorm veel mensen te wachten aan de finish, maar in de plaats moest ik terug naar Engeland. Ik had het gevoel iedereen ontgoocheld te hebben.”

Ik blijf op zoek naar uitdagingen, maar zo zwaar zal het nooit nog zijn

Avontuur

Ondertussen zijn we enkele maanden verder en kan Reinout alles in perspectief plaatsen. “Het was sowieso het avontuur van mijn leven”, aldus Reinout. “In de aanloop naar de uitdaging zelf heb ik een marathon gelopen in mijn zwembroek, de Ronde van Vlaanderen gereden en de Dodentocht gewandeld met een publiciteitskar achter mij. Allemaal om het project extra onder de aandacht te brengen. Ik heb heel veel boeiende mensen ontmoet, ik ben binnen geraakt in bedrijven waar ik het nooit van had verwacht en ik heb mijn vriendin leren kennen.”

“Van heel wat mensen heb ik enorm veel steun gekregen en dat doet deugd. Niet iedereen was onder de indruk, maar dat deert mij niet. Ik weet dat ik er alles aan gedaan heb. Bovendien kon ik meer dan 11.000 euro inzamelen voor Make-A-Wish, waar ik best trots op ben. Het is de bedoeling dat ze wensen van kinderen uit de regio zullen waarmaken, ik hoop er een keer bij te kunnen zijn alleszins!”

“Dat ik nu Krak van Roeselare ben, zie ik als een bekroning. Niet alleen voor mezelf, maar voor het hele team dat me al die tijd heeft gesteund, daarbij denk ik zeker aan mijn trainer, Goewaart Oplinus. Dit is voor hen, zonder dat team zou ik zeker zover niet geraakt zijn. Ik had niet verwacht te winnen, maar er wel op gehoopt!”

Vragenrondje

Wat was het zwaarste?

“Niet het zwemmen zelf, maar het feit dat ik zoveel moest laten. Ik had mijn voltijdse job en daarna moest ik nog een uur of vier in het zwembad, tijd voor iets anders was er amper. Mijn sociaal leven stond volledig on hold en op die manier heb ik heel veel momenten gemist omdat ik moest trainen. Ik zag mijn vrienden veel minder, maar ik weet wel dat ze betrokken waren en achter mij stonden, ze wisten waarvoor ik het deed. Ze waren er de dag zelf, maar ook tijdens vele trainingsmomenten aan zee bijvoorbeeld.”

Heb je nog gezwommen sindsdien?

“Ze zeiden me dat ik in de weken daarna nog moest zwemmen voor mijn spieren, maar dat heb ik niet gedaan. Ik heb mijn zwembroek amper geraakt. Enkel op vakantie, maar dat was dan om naar de bar te zwemmen. Begin december ben ik een keer enkele kilometers gaan zwemmen, maar verder zegt het me nog weinig momenteel. Ik ben nu vooral aan het lopen.”

Zou je nog een poging wagen?

“Als ik veel geld en veel tijd zou hebben, misschien wel, maar het zal zeker niet voor direct zijn (lacht).”

Welke uitdagingen wachten er nog op jou?

“Ik ben sowieso voortdurend bezig met nadenken over wat ik nog kan doen. Als ik iets doe, dan moet het origineel zijn. Ik wil niet iets doen wat al door tienduizenden voorgedaan is. Ik speelde met het idee om helemaal rond België te lopen, maar dat bleek te veel tijd in beslag te nemen. Bovendien zal de uitdaging nooit zo zwaar zijn als om het kanaal over te zwemmen. Ik hoop iets leuks te kunnen doen rond de Dodentocht in het voorjaar en verder zien we wel, maar ook in 2018 en 2019 zal ik van mij laten horen.”

Bio

Privé

Reinout Cloet (24, bijna 25) is de zoon van Claudio Coghe en Dirk Cloet, met Jorinde heeft hij nog een zus.

Opleiding en loopbaan

Hij studeerde Automotive Marketing aan Hantal. De afgelopren jaren was hij aan de slag in de Colruyt, maar in februari maakt hij de overstap naar SBM, de businesstak van Syntra, waar hij opleidingscoördinator automotive wordt.

Vrije tijd

Reinout blijft erg sportief, hij gaat nog regelmatig lopen, zwemmen zit er voorlopig maar zelden in. Daarnaast heeft hij een druk sociaal leven. Onder meer in stamcafé Den Arend.