Robbe De Backer (35) runt Brocantecafé in Langestraat: “Ik hou van de zoektocht naar oude parels”

Robbe De Backer is zaakvoerder van het Brocante Café in de Langestraat. In Diksmuide runt hij ook een verkoopzaal met brocante. “Ik schuimde destijds met mijn ‘camionetje’ de ene na de rommelmarkt af. Zo is het begonnen”, aldus de winnaar van Expeditie Robinson 2018

Robbe De Backer (35) groeide op aan de Steenkaai in Brugge, waar zijn vader Verkoopzaal Erik runde. Hij groeide dus letterlijk op tussen de antiek en brocante.

Was het een bewuste keuze om in je vaders voetsporen te treden?

“Neen, eigenlijk niet. Ik heb fotografie gestudeerd, maar ik ben daar vrij snel mee gestopt. In het middelbaar lag de richting me wel, maar de hogere studies waren iets anders. Vrij snel ben ik bij mijn vader beginnen werken, kort daarna ben ik zelfstandig geworden. Simpelweg omdat mijn vader en ik elk onze visie hebben. Daar is niets mis mee, maar zo ben ik er op mijn manier ingerold. Ik ging destijds met mijn camionetje van rommelmarkt naar rommelmarkt. Van het een, is het ander gekomen. Als men mij vraagt waarom ik antiquair geworden ben, dan antwoord ik dat je antiquair wordt omdat je een koopverslaving hebt. (lacht) Ik hou van de zoektocht naar oude pareltjes. Het is mijn leven. Dit maakt mij gelukkig.”

Op vrijdag ben je zelf in het Brocante Café. Een gezellige plek waar ook iets gedronken kan worden. Hoe is dat concept ontstaan?

“Het Brocante Café is in 2014 gestart als pop-up in het Genthof. Een mooi jaar, want sindsdien heb ik ook een snor. (lacht) De pop-up was een succes, daarom gingen we op zoek naar een vaste locatie. Die vonden we twee jaar later hier in de Langestraat. Het was geen evidente zoektocht. Ofwel zit je op een goede locatie en betaal je daar ook voor. Ofwel zit je op een minder locatie en is de huur betaalbaar. Hier vonden we wat we zochten. Ik ben er elke vrijdag. Er komen dan veel vaste klanten langs omdat ze ‘de baas’ willen zien en ’s avonds eindigen we steevast met een gezellig aperitiefmoment. Ik hou van die typische bruine-kroeg-van-vroeger-sfeer die hier hangt.”

Wat verkoop je zoal in het Brocante Café?

“Alles is hier te koop. Zelfs de toonbank. Die hebben we al vier keer verkocht en ik kijk er naar uit om de huidige ook te verkopen, want het is tijd voor een andere. We verkopen hier vooral klein gerief en meubels. Wat nu erg in trek is? Emaille borden, maar ze beginnen schaars te worden. Net omdat ze in trek zijn, vind je ze bijna niet meer.”

Hoe zien jouw andere dagen er uit?

“Op vrijdag ben ik dus hier in het Brocante Café. De andere dagen wordt de zaak gerund door mijn vriendin Joke, mijn mama en onze medewerkster. Op woensdag en zaterdag ben ik in de verkoopzaal in Diksmuide. Ook de andere dagen zijn goed gevuld. Ik koop volledige inboedels op, maar ook losse stukken. Ik ben dus steeds op zoek, ook in het buitenland. Ik heb vijf loodsen die tjokvol staan en ken alle stukken uit mijn verzameling. Als ik iets vastneem, weet ik perfect van waar het komt. Zelfs als we het pakweg al vijf jaar hebben. Ik weet zelfs nog wat ik ervoor betaald heb. Daarnaast regel ik ook transport van goederen, vooral naar Engeland. Dat doe ik sinds de Brexit voor Britse klanten en handelaars.”

Je bent ondertussen ook bestuurslid van de handelskring Langestraat-Hoogstraat.

“De Langestraat leeft. Het is al altijd een beetje een straat geweest met een hoek af en dat mag gerust zo blijven. We hebben hier prachtige winkels en horecazaken. Met de handelskring verdedigen we onze belangen bij het stadsbestuur en organiseren we met de regelmaat van de klok een activiteit. Zoals de rommelmarkt, dat is mijn dada.”

In 2018 eindigde je als winnaar van Expeditie Robinson. Hoe blik je vijf jaar later terug op je deelname aan het programma?

“Het was een grote droom van mij. Elke dag is er nog iets wat me eraan doet herinneren, zoals jij die er nu over begint. Of als ik de honger voel opkomen. Het was heel zwaar en lastig, maar ik ben op een punt gekomen waarvan ik denk dat ik opnieuw zo’n ervaring zou kunnen gebruiken. Ik ben met een paar levenslessen naar huis gekomen en heb mijn leven een drastische, positieve wending gegeven. Zo wou ik een leven dat meer in balans is. Die balans heb ik gevonden. Ook een gezonder leven, zowel fysiek als mentaal. Al ben ik nog steeds hard voor mezelf en blijf ik mezelf pushen. En dat wordt steeds weer een beetje meer, vandaar dus dat ik zeg dat ik opnieuw een Expeditie Robinson zou kunnen gebruiken..”

Je woont nu in Torhout, mis je Brugge?

“Ja zeker, ook mijn vriendin is afkomstig uit Brugge. Maar nu zitten we goed in Torhout, waar we ook een loods hebben. Het is de ideale uitvalsbasis tussen Diksmuide en Brugge. Maar naar Brugge terugkeren, dat zit er zeker en vast nog in.”

Waar droom je anders nog van?

“Ik heb altijd gezegd dat ik op mijn 40ste met pensioen zou gaan, maar dat zal niet lukken. (lacht) Ik ben tevreden zolang ik kan blijven ondernemen. Ik hoop nog heel lang te doen waar ik nu mee bezig ben, maar dan op termijn op een rustiger tempo en met minder financiële druk.”