KW.be maakt de hele zomer een reis rond de wereld langs 80 West-Vlamingen. In de laatste rechte lijn zijn we te gast bij Roeselarenaar Pascal Depreitere (47) op de Filipijnen.
Vertel eens, Pascal, hoe ben jij op de Filipijnen beland?
“Ik ben diepzeeduiker en kwam hier in eerste instantie de onderwaterwereld verkennen. Na enkele trips leerde ik zowel de lokale bevolking als buitenlanders kennen. Ik werd verliefd op het land, de cultuur en de mensen.”
Vanwaar de drastische keuze om er dan ook maar meteen te gaan wonen?
“Het avontuur zat me altijd al in het bloed. Een erfenis, denk ik… Mijn moeder noemde me altijd een ‘limited edition’ of ‘prototype’. Ik was al jaren aan het dromen van een ander leven, niet meer tussen die dikke witte lijnen lopen, geen nine-to-five job meer… Intussen woon ik hier nu al anderhalf jaar.”
Had je er aanpassingsproblemen?
“Niet echt. In het begin had ik wat last van de hoge vochtigheidsgraad, maar daar wen je aan. Soms moet je wat opletten met het voedsel, maar over het algemeen is ook dat hier oké.”
Welke verschillen zijn er met België?
“Laat me de vraag omdraaien: zijn er eigenlijk wel gelijkenissen? Het weer, het verkeer, de cultuur… Alles is hier anders. Voor mij is België geen democratie meer, maar een dictatuur geworden. Hoe vaak hoorde ik niet ‘het is hier toch zo slecht niet in ons landje’… Fout! Als je veel reist of ergens woont, zie je hoe het ook anders kan, met zijn voordelen en nadelen. Maar dat is een keuze die je maakt.”
“Hier is alles veel vrijer, zonder stress. De mensen leven van dag tot dag. Dat kan je je in België niet voorstellen. De kwaliteit van het leven ligt hier veel hoger. Begrijp me niet verkeerd: ik heb niets tegen België, maar dat is niet wat ik wil.”
Kortom: je mist bitter weinig uit je thuisland.
“Dat zou ik nu ook niet zeggen. Chocolade mis ik wel, en filet americain… Maar er zijn hier zo veel soorten voedsel die dat gemist allemaal weer goedmaken. Wat ik niét mis is dat dagelijkse ritme. Hoh, ik denk daar nog vaak aan terug! Als je me vraagt of ik nog ooit een terugkeer overweeg, dan zeg ik op dit moment duidelijk ‘neen’! Maar zoals het spreekwoord luidt: zeg nooit nooit. Mijn familie is trouwens niet met me meegereisd en ze missen me wel – vooral mijn zus en kinderen. Anderzijds hadden ze dit al jaren zien aankomen en was het voor hen geen grote verrassing meer.”
De Filipijnen halen bij ons maar sporadisch de headlines en als dat al eens het geval is, dan gaat het vaak nog over onderbetaald personeel in lageloonlanden. Krijgen we daarmee een correct beeld van het land voorgeschoteld of verdienen de Filipijnen beter?
“Lageloonlanden: dat moet je toch relativeren. Mensen verdienen hier zo’n 350 pesos, omgerekend zo’n 7 euro, per dag, maar het leven is hier ook een pak goedkoper. Ik leef hier naar Filipijnse normen luxueus en betaal 120 euro per maand, inclusief kabel, elektriciteit en water. Een inlander betaalt als huur meestal rond de 50 euro per maand. Het Filipijnse voedsel – dat trouwens erg lekker is – kan je op elke hoek van de straat aan een kraampje kopen voor 20 pesos.”
“Maar meer aandacht voor de Filipijnen in de Westerse media zou zeker mogen. Het zou het toerisme hier ten goede komen en op die manier ook de lokale bevolking én de regering. Vergeet niet dat de Filipijnen één van de meest corrupte landen ter wereld is… De bevolking daarentegen is bijzonder hartelijk, warm en hulpvaardig. Zoals overal heb je ook hier wel enkele rotte appels, natuurlijk. Ze zijn hier ook nog erg katholiek en zelfs bijgelovig.”
Waar verblijf jij het liefst? In een stad of op het platteland?
“Mijn voorkeur gaat uit naar het platteland of de kuststreek. Daar is het echter moeilijker wonen als je zaken doet en regelmatig pakketten moet versturen. Ik woon in Dau en alles is hier voorhanden. De luchthaven is vlakbij. Je krijgt er dan natuurlijk ook de files gratis bij en – geloof me – roetfilters kennen ze hier niet…”
“Maar ik verken de Filipijnen wel graag. Het land bestaat uit meer dan duizend prachtige eilanden en vliegen doe je hier spotgoedkoop. Het vliegtuig of de boot neem je hier zoals in België de bus. Wie nu overtuigd is om eens tot in de Filipijnen te reizen, zou ik alvast één iets keihard aanraden: ontdek de natuur, want die is hier prachtig! Zowel boven als onder water, trouwens. De eilanden rond Palawan beschouw ik als de mooiste ter wereld.”
Is genoteerd!
(FJA – Foto’s Pascal Depreitere)
Reis rond de wereld - 2015
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier