Marijke fotografeerde het kleurrijke afscheid van Juliettetje Kroketje: “Voor de familie is dat een kwetsbare en waardevolle herinnering”
Marijke Debusschere uit Torhout is de fotografe die op zaterdag 6 mei het afscheidsfeest van Juliettetje Kroketje vastlegde op foto. “Voor mij was het de eerste keer dat ik een afscheidsceremonie mocht fotograferen. Mensen zijn dat nog niet gewoon in België, maar het is een hele eer dat je als fotograaf zo’n emotionele dag mooi in beeld kan brengen voor de familie en vrienden”, vertelt Marijke.
Marijke Debusschere van Beeldig Fotografie uit Torhout kreeg de vraag van de familie van Juliettetje Kroketje (4) uit Kortemark om de afscheidsmomenten van het kleine meisje vast te leggen. “Ik heb geen seconde getwijfeld en heb alles laten vallen om de foto’s te gaan nemen. Als fotograaf wil je mensen helpen herinneringen vastleggen. Ook de laatste momenten van een leven zijn zo waardevol. Hen daarbij helpen, voelt aan alsof je hen wat troost kan bieden, want op dat moment kan je vaak niets anders voor hen doen.”
“Tijdens het afscheid zit je soms met zoveel emoties dat er veel aan je voorbij gaat. Foto’s kunnen helpen om die herinneringen bij te houden”
“Meestal linken we foto’s aan leuke momenten, zoals verjaardagen, huwelijken, geboortes enzovoort”, gaat Marijke verder. “Afscheidsfotografie is bij ons nog niet ingeburgerd, in tegenstelling tot bij onze Noorderburen. In de toekomst zie ik dat bij ons wel groeien. Jonas Demeulemeester is een fotograaf uit Zwevegem, die foto’s heeft genomen op de begrafenis van Nicole Josy, de wederhelft van Hugo Sigal. Hij heeft heel mooie beelden vastgelegd, want tijdens het hele afscheidsproces staan mensen er vaak niet bij stil om foto’s te nemen. Dan zit je ook met zoveel emoties dat er soms dingen aan je voorbijgegaan. Die foto’s kunnen net goed zijn voor een terugblik achteraf en om herinneringen boven te halen.”
Veel emoties
Voor Marijke was het de eerste keer dat ze een afscheidsceremonie mocht fotograferen. “Zelf ben ik afkomstig van Kortemark, dus ik ken de familie wel een beetje. Ik heb ook Juliettetje en haar broer Louis gefotografeerd bij hun geboorte, maar heb ook foto’s genomen tijdens het doopfeest van Juliettetje en op andere familiefeesten. Ik ben ook in het ziekenhuis langsgegaan bij Juliettetje de dag voor ze stief. Daar heb ik met haar familie en de mama wat foto’s genomen.
Voor Annelies Segaert, de mama van Juliettetje was het belangrijk dat Marijke er kon bij zijn. “Ze is bij veel verschillende belangrijke momenten van onze familie geweest en we wilden dat ze dit belangrijke moment nu ook zou vastleggen. Want na een langere tijd vergeet je vaak details, maar door de foto’s kan je ernaar terug kijken en de herinnering blijven houden. Dat is ook helemaal niet hetzelfde alsof je foto’s zou nemen met een gsm.”
“Je ziet het verdriet van de mensen en dat raakt je ook als fotograaf”
Het nemen van foto’s bij een afscheid valt volgens Marijke niet te onderschatten. “Je maakt veel van dichtbij mee met de familie, maar aan de andere kant sta je ook aan de rand. Je ziet het verdriet van die mensen en dat raakt je ook. Bij bepaalde momenten zat ik ook met een krop in mijn keel, want zo’n afscheid is voor iedereen emotioneel.”
“Zaterdag heb ik me hard gefocust op details, zoals de vele bloemen en knuffels, de witte ballonnen”, legt Marijke uit. “Ik wist sowieso dat het geen stijve zwart-witte fotoreeks zou worden. Want het was een kleurrijk afscheidsfeest voor Juliettetje. Maar ik heb ook foto’s genomen van de mensen, die bijvoorbeeld iets hebben voorgelezen of emoties vastgelegd wanneer de familie elkaar even vastpakt. Dan kan je de steun, die ze bij elkaar vinden in beeld brengen.”
Boven De Wolken
Enkele jaren terug was Marijke ook fotograaf bij vzw Boven De Wolken. “Een van mijn vriendinnen werkte in het UZ Gent en zij dacht dat dat echt iets voor mij zou zijn, want ik kan ook best goed met mensen omgaan. De hele organisatie en werking is echt fantastisch. Via de foto’s kan je dan op een bepaalde manier een steun zijn voor het gezin. Het contact met de families is ook heel warm en ze hebben ook veel vertrouwen in je. Tijdens het hele fotomoment tellen alleen maar zij.”
“Als ik vroeger foto’s zag van Boven De Wolken vond ik dat wat vreemd, maar eenmaal ik mijn eigen dochter in mijn armen nam, begreep ik het”
Op de dag dat Juliettetje overleed kwam er nog iemand van de organisatie Boven De Wolken langs. “Dan konden we foto’s nemen zonder alle buisjes en dingen rond Juliettetje. Als ik vroeger foto’s zag van Boven De Wolken, waar mensen poseerden met hun kind, vond ik dat altijd een heel vreemd beeld. Maar eenmaal ik die zondag mijn eigen dochter in mijn armen nam, was dat een zeer mooi moment”, besluit mama Annelies.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier