Honderden mensen nemen emotioneel afscheid van Ilyas (5) in Moorslede: “Je bent onze ster en lichtpuntje in het donker”

Camille Jonckheere

Honderden mensen namen vandaag emotioneel afscheid van de vijfjarige Ilyas Desmet uit Dadizele, een deelgemeente van Moorslede, die vorige week zaterdag stierf na een hartfalen in de kinderopvang. Alle hulp van de begeleiders en de dokters kwamen voor de kleine jongen te laat. “Lieve kleine prins, we nemen afscheid van jou. Wij zullen hier verder ploeteren, maar jij zal blijven voortleven in onze herinneringen als een lichtpuntje”, vertelde de familie.

Buiten waren er twee schermen klaargezet, waar mensen, die niet meer binnen raakten de dienst konden volgen.
Buiten waren er twee schermen klaargezet, waar mensen, die niet meer binnen raakten de dienst konden volgen. © gf

Honderden mensen waren donderdagvoormiddag samengekomen in het uitvaartcentrum Eveline Geldhof in Moorslede om afscheid te nemen van de 5-jarige Ilyas. Buiten waren er twee schermen klaargezet, waar mensen, die niet meer binnen raakten de dienst konden volgen. Het kleine witte kistje met de groene ballonnen erbij vooraan de aula werden omringd door familie en vrienden. Samen haalden ze herinneringen boven aan de kleine Ilyas.

“Ilyas, lieve, kleine prins, we zien je graag. Het belangrijkste zijn de herinneringen, die je nalaat en daarin zal je blijven voortleven”

“Ilyas”, startte oma Heidi geëmotioneerd de dienst. “De I van een intelligente jongen. L voor hoe lief jij was met de massages van jouw kleine knuistjes voor mama en papa of de vele knuffels voor ons. De Y voor de vele ijsjes, als we foto’s van jou zoeken vinden we je meestal met een ijsje of een snoepje in de hand, onze zoetemond, een echte genieter. De A van hoe attent jij was, altijd bereid om een handje toe te steken in de moestuin of bij het bakken met mama. En de S van sociaal, overal gaan spelen, altijd bij iedereen en klaar voor een feestje, onze kleine grapjes.”

“Ilyas, lieve kleine prins, we zien je graag. Het belangrijkste zijn de herinneringen, die je nalaat en daarin zal je altijd blijven voortleven bij ons.” “Op school bleef je trouw op jouw blauwe stip staan wachten voor we de klas naar binnen gingen en wilde je nog altijd even Mamie zien”, vertelt Ine, de kleuterjuf van Ilyas en collega van oma Heidi.

“Je was zo vrolijk, plichtbewust en een harde werker. Samen zingen met de klasgenootjes deed je het liefste. Meestal was je te vinden het gezelschap van jouw dikke vriend Cas. Je was helemaal klaar voor het eerste leerjaar. Nu zoeken we met de leerlingen een plekje waar we jou altijd kunnen terugvinden, diep in ons hart.” Tijdens de afscheidsdienst werden er ook enkele liedjes afgespeeld, die Ilyas graag hoorde en zong, zoals Regenboog van K3.

Regenbogen en hoop

“Vrijdagmiddag belden Mamie en tante mij op. In hun stem hoorde ik de pijn”, vertelt Hanne, tante van Ilyas. “Ik ben meteen gaan bidden, bidden dat je mocht blijven. Ik probeerde je al mijn geluk en kracht toe te sturen. Er was nog een hartslag toen je werd overgebracht naar het ziekenhuis, voor ons was er nog een klein beetje hoofd. Het was pas toen de dokters vrijdagnacht het slechte nieuws brachten dat we probeerden te aanvaarden dat we jou kwijt waren geraakt.”

“Het was pas toen de dokters vrijdagnacht het slechte nieuws brachten dat we probeerden te aanvaarden dat we jou kwijt waren geraakt”

“Zaterdagochtend ben je dan overleden in de armen van jouw mama en papa. Ik was zo kwaad en teleurgesteld. Op dat moment denk je “had ik maar” of “was het maar”. Maar er is niets dat we kunnen doen. Allah heeft het zo beslist en wij moeten hier op aarde verder ploeteren”, vertelde Hanne in tranen.

“Die zaterdagvoormiddag was het aan het waaien en stortregenen. Ik dacht toen al: “Zelfs de hemel is aan het huilen voor Ilyas”. Enkele ogenblikken later verscheen er een regenboog. Eerst was ik nog te diep verzonken in mijn verdriet. Maar toen zag ik een dubbele regenboog. Die gedachte bood mij wat troost dat jij nu in het paradijs bent.”

Ook de peter van Ilyas, Benjamin Desmet nam even het woord. “Je was een echte plaaggeest. Je gilde van het lachen toen je mij probeerde pootje te lappen bij het voetballen of mij opsloot in het kippenhok. Ook al kon ik het hok gemakkelijk van binnenuit openmaken, toch speelde ik graag met je mee. Je was verzot op tante Isabel en zei dat je ermee zou trouwen. Met jouw levendige fantasie zei je dan maar dat ik naar Mamie moest gaan. Ilyas, je bent mijn ster, mijn lichtpuntje in het donker. We houden nog altijd van je.”

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier