Familie en vrienden nemen afscheid van Milko Vincent in Diksmuide: “Je was een top broer”
Op vrijdag 17 maart werd om 14 uur afscheid genomen van Milko Vincent. Milko is geboren op 4 maart 1993 en is overleden, slechts een maand na zijn huwelijk, op 11 maart 2023. In de aula van Cornelis uitvaartzorg in Diksmuide stond de urne van Milko opgesteld tussen de bloemen en op een kleed met daarop de foto van zijn huwelijk. Milko had zelf aangegeven wat hij wou: een glanzende rode urne met goud, projectie van foto’s en muziek waar hij van hield.
Een kleine 100 mensen woonden de uitvaartplechtigheid bij. De muziek die gespeeld werd was van Frank van Etten, Wesley Bronkhorst, Rein Mercke, 2Pac, en als afsluiter Always on my mind van Elvis Presley. Bij de urne van Milko werden zes kaarsjes gezet: symbool voor zijn echtgenote en zijn vijf kinderen. Brandy las een een getuigenis voor waarin ze vertelde dat hun relatie aanvankelijk niet door iedereen aanvaard werd maar ze er samen voor gingen, hoe Milko een superpapa was voor de kinderen die altijd op de eerste plaats kwamen, hoe hij altijd positief bleef ondanks de diagnose van kanker en de moeilijke tijd hij had.
Souraya, de zus van Milko, had het tijdens de plechtigheid over de vele mooie herinneringen die haar bij zullen blijven. Ze beloofde voor zijn vrouw en kinderen te zullen zorgen. “Je was een top broer”, besloot ze.
Verder waren er nog heel wat getuigenissen die allen hetzelfde verdriet, dezelfde trots over de sterkte waarmee Milko zijn ziekte droeg, en de belofte dat ze voor zijn gezin zouden zorgen en er altijd voor hen zouden zijn. Milko hield van zingen en dansen en er werd dan ook afgesloten met een gedicht:
Soms zwijgt de muziek,
Maar is het lied nog niet ten einde
Die ongespeelde noten blijven zweven in de lucht
De ongezongen woorden veranderen in een zucht
Een zucht van verdriet en gemis
Van alles wat niet meer is
En nooit meer komen zal
Maar in de verte klinkt zacht een melodie,
Een melodie van herinneringen
Van alles wat geweest is,
En nooit verdwijnen zal.
Als de donder mij laat geloven
Dat jij nog ergens bent daarboven
Als de wolken mij laten zweven
Zullen de sterren mij laten weten
Dat wij onze vriendschap en liefde nooit gaan vergeten
Daarna werd de urne begroet en gingen de rouwenden elkaar troostend op weg. (ACK)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier