Op vrijdagavond 5 april overleed Gwy Mandelinck (87) thuis in zijn woning in Aartrijke, na een slepende ziekte. Dat meldde zijn familie zaterdag. Zijn echte naam was Guido Haerynck, Hij was in Watou de stichter en bezieler van de Poëziezomers, die later uitgroeiden tot de Kunstzomers Watou, die vorig jaar nog meer dan 22.000 bezoekers uit het hele Nederlandstalige gebied trokken.
Dichter
Guido Haerynck werd geboren in Wakken op 23 januari 1937. Na de lagere school in Wakken volgde hij de Grieks-Latijnse humaniora in Waregem en Nederlands aan de Vrije Middelbare Normaalschool van Torhout. Vanaf 1959 was hij leraar Nederlands in Tielt. In 1975 werd hij stadsbibliothecaris in Poperinge en in 1976 tevens conservator van het Poperingse Hopmuseum. Met zijn gezin vestigde hij zich in het kasteeltje langs de Krombekestraat 77 in Poperinge. In 1978 verhuisde hij naar de voormalige kapelaanswoning in Watou. In 1980 werd hij redacteur van Dietsche Warande en Belfort en datzelfde jaar richtte hij een eerste Artiestenmarkt op in Watou, die later de Poëziezomers van Watou werden. Gwy stond tot 2008 in voor de artistieke leiding, samen met zijn echtgenote Agnes Hondekyn, met wie hij in 1963 trouwde. Zijn vroegere woonhuis in Watou heet nu ‘Het Huis van de Dichter’ en heeft een gedicht van Rutger Kopland op de tuinmuur. In 2009 begon Mandelinck een poëzieproject in Brugge. Mandelinck was de vader van de journalist en schrijver Jan Haerynck (1964-2023) en van de kinderimmunoloog Filomeen Haerynck (°1972), die gedurende twee jaar op televisie te zien was in de reeks Topdokters. Zijn andere dochter Miet werd geboren in 1966. Zijn pseudoniem kwam van de rivier de Mandel die in Wakken in de Leie vloeit. Paul Snoek zou hem hebben opgedragen een pseudoniem te kiezen, omdat die één vissennaam in de Vlaamse literatuur wel genoeg vond.
Als dichter publiceerde Mandelinck acht bundels, waarvan de bekendste ‘Het Oogbad’, ‘De Wijzers bij elkaar’, ‘De droefheid is in handbereik’, ‘De Buitenbocht’ en ‘Overval’ waren. In 1978 schreef hij op vraag van uitgeverij Lannoo zijn ‘beeldend verhaal’ over De Westhoek. Het boek kende zo’n succes, dat het in 1987 in een gewijzigde, meer vulgariserende vorm, heruitgegeven werd door Artis-Historia. De toen erg populaire Artispunten kon men inruilen tegen plaatjes (van fotograaf Paul van den Abeele) om in het boek te plakken. Het boek kreeg drie herdrukken.
Prijzen
In 1983 schreef hij ‘Van lied en steen: brieven aan Willem Vermandere’. Voor zijn letterkundig werk ontving Mandelinck de volgende prijzen: 1970 – Basiel De Craene-prijs, 1972 – Prijs van de Vlaamse Poëziedagen, 1973 – Driejaarlijkse Arthur Merghelynckprijs,1977 – Provinciale Poëzieprijs van West-Vlaanderen,1982 – Yang-prijs,1982 – Guido Gezelleprijs,1985 – Prijs van de Vlaamse Provincies voor De droefheid is in handbereik, 1998 – Maurice Gilliamsprijs voor Overval, 1999 – G.H. ‘s-Gravesande-prijs voor literaire verdienste, in het bijzonder voor de organisatie van een cultureel evenement (Watou), 2000 – Gulden Boek, wegens diensten het Vlaams boekbedrijf bewezen, 2009 – Gulden Spoor voor Culturele uitstraling. In 2015 werd hij genomineerd voor de Sabam-awards.
Poëziezomers
Mandelinck organiseerde 28 Poëziezomers van Watou, van 1980 tot 2008. Hierbij werd beeldende kunst gelieerd aan poëzie, en geëxposeerd op de meest vreemde plaatsen zoals een stal, een kelder, de kerk, een hoeve enzovoort. Aan die Kunstzomers hield hij blijvende vriendschappen over met schrijvers en beeldende kunstenaars zoals Panamarenko, Jan Hoet, Jan Fabre, Roger Raveel, Luuk Gruwez, Stefan Hertmans, Rutger Kopland, Herman de Coninck, Luc Tuymans, Hugo Claus (die een standbeeld kreeg op het Watouplein) en tientallen andere bekende artiesten uit Vlaanderen en Nederland, die in Watou vaste stamgasten bleven.
De eerste Poëziezomers werden in het slapende dorp Watou niet meteen hartelijk onthaald, maar na een paar jaar werden die ferm omarmd. Het dorp kreeg er heel wat kroegen, restaurants, B&B’s, gastenhuizen en hotels bij. Drie jaar geleden nam de stad Poperinge de Kunstzomers over. Vorig jaar lokten die weer 22.000 bezoekers uit Nederland en Vlaanderen. Voor vele ministers en bekende televisiegezichten was Watou een vaste zomeruitstap.
In 2019 verscheen ‘Dat was Watou’, het dagboek van Gwy Mandelinck over zijn Poëziezomers. De dichter zal in Watou begraven worden.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
