Oostende: “Nu pas besef ik hoeveel mensen mij waarderen”

Willy is een echt familiemens. Hier zien we hem met twee van zijn drie kleinkinderen, Dylano en Naythan. © GLO
Redactie KW

Willy Lefevere uit Oostende is een echte duivel-doet-al. Bijna elke dag van zijn week staat in het teken van vrijwilligerswerk en zich belangeloos inzetten voor de medemens. Voor al die tomeloze inzet kreeg hij nu de titel van Krak van Oostende. “Ik kan het nog altijd niet geloven…”

Al tijdens zijn carrière als verpleegkundige zette Willy zich in als vrijwilliger: in 1975 richtte hij in het Serruysziekenhuis een ziekenradio op en in 1981 zette hij mee zijn schouders onder de oprichting van de vzw Medios. In de jaren tachtig begon hij ook met joggen. “En vandaag loop ik nog elke dag tien kilometer”, zegt de goedlachse Willy. “Het is iets wat ik niet meer zou kunnen missen.”

Naar Compostela

“Mijn derde leven startte toen ik met pensioen ging”, zegt hij. Toen stapte Willy van Sint-Jacobskapelle naar Compostela, waar hij ook een boek over schreef. “In augustus 2010 vertrok ik en in november kwam ik aan in Compostela. Elke dag 30 kilometer met een rugzak van 18 kilo! Ik kwam ook in de tv-serie Weg naar Compostela. Mijn pelgrimstocht was een sponsortocht voor het Zorghuis, dat opvang biedt aan kankerpatiënten.”

Willy zet zich vandaag op enorm veel vlakken in als vrijwilliger. “Op maandag ga ik naar het Zorghuis, waar ik vanuit mijn achtergrond in de verpleegkunde vrijwilligerswerk doe. Op dinsdag trek ik naar Ieper, waar ik meehelp om alles wat het museum In Flanders Fields binnenkrijgt, te digitaliseren. Op woensdag maak ik tijd voor familie, maar ook voor de Zoroos. Dat staat voor ‘Zorgzaam omgaan met Oostende’. Het komt erop neer dat ik telkens signaleer als er ergens vuilnis ligt, wanneer er defecten zijn… ‘s Avonds ga ik lopen met mijn senioren van joggingclub De Olifant.”

“Op donderdag ben ik vrijwilliger in de Boarebreker en op zaterdag steward bij KVO. En bloed geven doe ik ook. Tot slot is het op zondag tijd om mijn boodschappendienst – dan koop ik pistolets voor de bewoners – te doen hier in de straat.”

Pluimen

Een hele boterham aan vrijwilligerswerk dus. “Doordat er zoveel variatie in zit, haal ik er telkens weer energie uit. Dat ik gekozen ben tot Krak, kan ik nog altijd niet geloven… Nu pas besef ik hoeveel mensen mij waarderen en willen bedanken. Ik krijg vaak schouderklopjes en bedankingen, maar deze verkiezing heeft mij echt wel aangegrepen.”

“Ik vind het een enorme waardering, maar wil niet alle pluimen op mijn hoed steken. Ik wil dan ook iedereen die op mij gestemd heeft bedanken, en dat zal ik nog doen. Kijk, toen ik te horen kreeg dat ik Krak was, heb ik echt staan trillen op mijn benen.”

Vragenrondje

Waarom zet je je in als vrijwilliger?

“Ik heb veel gegeven als verpleegkundige, en geef nog altijd heel veel via vrijwilligerswerk aan stad, maatschappij, buurt en de stad. Het geeft mij elke dag energie en in onze complexe maatschappij is dat een soort uitlaatklep. Na mijn pensioen wilde ik ook niet in een ‘put’ vallen. Daarom vind ik het ook goed dat veel senioren vrijwilligerswerk doen, want dat houdt hen weg van isolement”

Heb je een levensmotto?

Vrijwilligerswerk geeft een boost aan een mens. Ik kan het iedereen aanraden. En een vrijwilliger zal nooit een burn-out krijgen. Maar dan wel op voorwaarde dat er veel variatie inzit. Ik zou zeggen aan mensen die nu al vrijwilligerswerk doen: doe er nog iets bij. Ik denk bijvoorbeeld aan naschoolse kinderopvang, of in een sportvereniging… Prachtige initiatieven én je komt in contact met heel veel verscheidene mensen.”

Woon je graag in Oostende?

“Ik ben eigenlijk een natuurmens. Ik kom van een landbouwbedrijf, echt op de buiten. En daar hield ik wel van. Maar toen ik naar Oostende kwam… Het was een stad die me aantrok en niet meer heeft losgelaten. Er was – en is – hier ook gewoon zodanig veel te doen!”

Waar droom je nog van?

“Nog een tocht naar Compostela. Maar niet meer van hier in België. Als ik het nog eens zou doen, zal het bijvoorbeeld vanuit het zuiden van Portugal zijn. Dat is ook nog 1.000 kilometer, maar ik denk dat het nog haalbaar is. De vorige keer heb ik toch twee maanden moeten recupereren. Ik was zeker tien kilo vermagerd toen.”

Bio

Privé

Willy (67) werd geboren in Staden, waar hij opgroeide als oudste in een gezin van zes kinderen. Hij heeft drie kinderen: Dieter (35), Stefanie (30), en Jonas (25). Er zijn ook drie kleinkinderen: Naythan (5), Dylano (2) en Dylan (1). Willy woont in Stene.

Opleiding en loopbaan

Willy studeerde verpleegkunde in Oostende. Hij oefende verschillende functies uit als verpleegkundige, onder andere in het Serruysziekenhuis, Wante en de Boarebreker. In 2009 ging hij met pensioen.

Vrije tijd

Vrijwilligerswerk en lopen.

(Gillian Lowyck)