Al jaren hebben volkssporten het bijzonder moeilijk om nieuwe zieltjes te winnen. Vooral de vinkensport deelt in de klappen, terwijl dit niet langer het geval lijkt voor de duivensport. We klopten aan bij de voorzitter van de Oostrozebeekse duivenmaatschappij Onze Belangen, Patrick Duyck, en een van zijn nieuwe leden, Edgard Verstraete.
“Het is nog steeds zo dat de meeste duivenliefhebbers senioren zijn. Van een aangroei was er de voorbije jaren zeker geen sprake, zodat het ledenaantal er elk jaar op achteruitging”, licht Patrick toe. “Nu lijkt er een soort ommekeer te zijn. We kregen er dit jaar twee nieuwe leden bij: Joy Crul, een jongere die van een andere gemeente is overgewaaid, en Edgard Verstraete, een landbouwer op rust uit eigen gemeente. Hij is pas op 67-jarige leeftijd met duivensport begonnen.”
Van paarden naar duiven
Het duivenverhaal van Edgard begon zes jaar geleden. “Dit vloeide voort uit de goede contacten die ik heb met Daniël Vandromme uit Ooigem. Hij is een bejaarde man, maar ik hou van oude mensen want die zijn vaak heel wijs en hebben een pak ervaring. Hij had zeer goede duiven en van het een kwam het ander.”
“Vroeger was ik nochtans meer geïnteresseerd in paarden. In mijn jeugd was ik een gedreven sportman die altijd ging voor de overwinning. Toen ik later begon met de kweek van springpaarden legde ik de lat meteen heel hoog. Ik was alleen tevreden met het allerbeste.”
“Wat toen voor mij gold in de paardensport, geldt nu nog steeds in de duivensport. Voor mij is de duivensport een uitdaging. Ik wil bewijzen dat ik de sport onder de knie kan krijgen, al geef ik toe dat dit wellicht niet meteen zal lukken.”
Doe-het-zelf-duiventil
We vroegen Edgard hoe hij met de duivensport begonnen is. “Vorig jaar zijn de eerste duifjes gekomen, allemaal van mijn vriend Daniël. Een lege paardenstal heb ik omgebouwd tot een duiventil en ik ben best tevreden met het resultaat. In mijn vrije tijd lees ik geweldig veel over de duivensport en ik probeer veel zaken die ik lees ook toe te passen, vooral inzake voeding en huisvesting.”
“Duivensport is voor mij meer dan een hobby geworden. Ik koester wel enige ambitie, namelijk erin slagen om mijn collega-duivenliefhebbers te kloppen en daarvoor heb ik wel nog enkele troeven achter de hand”, glimlacht Edgard.
Eerbetoon aan Daniël
“Dat ik met de duivensport begonnen ben, mag je ook zien als een soort eerbetoon aan Daniël. Hij heeft me geïnspireerd en ik wil bewijzen dat ik het ook in de duivensport kan maken.”
“Ik ben trouwens ook erg dankbaar voor de hulp die ik krijg van mijn buurman Patrick Duyck, die me intussen een veertiental jonge duifjes schonk. Van zodra we groen licht krijgen om weer aan prijskampen deel te nemen, zal ik voor de eerste keer van de partij zijn. Ik kijk er echt naar uit”, besluit Edgard. (JC)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier