De onthaalmoeder van Kiekeboe in Langemark zal haar kinderopvang niet heropenen, mocht ze straks haar vergunning toch terugkrijgen. Dat bevestigde ze aan de ouders van de kinderen die er opgevangen worden. Enkele ouders schreven ondertussen een open brief aan Vlaams minister Hilde Crevits (CD&V) en het Agentschap Opgroeien.
De groepsopvang Kiekeboe langs de Diksmuidestraat in Langemark is sinds dinsdag 24 mei gesloten. Een week eerder had een kindje van negen maanden er een schedelfractuur opgelopen na een klap van een stoel. Onder procedure van dringende noodzakelijkheid besliste Kind en Gezin toen om de vergunning van de kinderopvang voorlopig in te trekken. Op dit moment loopt het onderzoek nog, maar de uitbaatster zet haar activiteiten sowieso stop. Dat bevestigde ze in een brief aan de ouders van de kinderen die er opgevangen werden.
Open brief
Enkele ouders verenigden zich nu en schreven een open brief naar Vlaams minister van Welzijn Hilde Crevits (CD&V) en het Agentschap Opgroeien. Zij hekelen daarin onder andere de manier waarop zij op de hoogte gebracht werden van de sluiting van de kinderopvang. “’s Avonds om 17.45 uur krijgen we een mail vanuit Opgroeien”, klinkt het. “Wanneer we de organisatie Opgroeien hiervoor willen contacteren, krijgen we te horen dat er maar tot 16 uur gewerkt wordt. Wanneer we Kind en Gezin opbellen, kunnen ze ons enkel melden niet op de hoogte te zijn van het dossier en dat zij bovendien de instantie niet zijn die helpen zoeken naar een oplossing voor onze kinderen. We staan met onze rug tegen de muur en voelen ons in de steek gelaten. De beloofde hulp vanuit de gemeente bleef jammer genoeg ook uit.”
Op zoek naar alternatief
Ook de manier waarop het onderzoek gevoerd wordt en hoe de kinderbegeleidster volgens de ouders aangepakt werd, komt in de brief aan bod. “Er is niemand aan huis bij de kinderbegeleidster geweest, er was alleen telefonisch contact. Ook van enige begeleiding was er geen sprake. Door de hele hetze, en na een vernederend gesprek met Kind en Gezin, besloot onze kinderbegeleidster om definitief haar opvang te sluiten. Wat nu? Wij willen geen andere opvang voor ons kind! Onze kinderen zijn ook slachtoffer van deze situatie. Terwijl wij als ouders koortsachtig een nieuwe opvangplaats voor onze kinderen zoeken, worden zij van hot naar her gestuurd tot die ene begeerde plaats gevonden is.”
Ook gemeentebestuur reageert verrast
Ondertussen reageerde ook het gemeentebestuur van Langemark-Poelkapelle op de open brief. “We waren verrast toen we lazen dat het Agentschap Opgroeien voor vragen, hulp en ondersteuning doorverwees naar onze contactpersoon van het Lokaal Loket Kinderopvang”, klinkt het. “Het Lokaal Loket Kinderopvang is een informatie- en ondersteuningspunt, maar heeft niet als taak om zelf opvang te organiseren. Daarnaast zijn we al zeker niet bij machte om het tekort aan opvangplaatsen op te lossen.”
“Zelf alle ouders contacteren konden we niet, want deze gegevens werden omwille van de privacywetging niet gedeeld met ons”, vervolgt het gemeentebestuur. “We waren aangewezen op de ouders die zelf met ons contact opnamen. We gingen aan de slag om beschikbare opvangplaatsen in de regio op te zoeken en te delen met de ouders die ons contacteerden. We onderzochten zelfs de mogelijkheid om zelf crisisopvang te organiseren. Maar die piste was van korte duur, want hiervoor was een erkenning nodig van Kind en Gezin.”
De integrale open brief van de ouders lees je hieronder.
Open brief aan Hilde Crevits, Vlaams minister van Welzijn en Katrien Verhaeghe, administrateur-generaal van Opgroeien.
Op 19 mei gebeurde er een incident in de crèche waar onze kinderen opgevangen worden. Het kindje werd opgenomen in het ziekenhuis. Het incident haalde meteen de media. Als ouders vinden we het heel belangrijk ook onze stem te laten horen.
Eerst en vooral gaan onze steun en ons medeleven uit naar de ouders en de familie van het gewonde kindje. Maar we leven ook heel erg mee met onze kinderbegeleidster. Sinds het incident gaat ook zij door een heel zware periode. Dat ene incident heeft haar hele (beroeps)leven op zijn kop gezet. Ook wij, als ouders, én onze kinderen er de kwalijke gevolgen van.
Als ouders willen we opkomen voor onze kinderbegeleidster. Het is een kinderbegeleidster in hart en nieren, met een groot hart voor de kinderen. Het incident werd breed uitgesmeerd in de media, maar in geen enkel mediabericht hebben we daar iets van gelezen. Onbewust wordt ze daardoor over dezelfde kam geschoren als onthaalouders die op kinderen roepen, hen door elkaar schudden of pedagogisch ondermaats blijven en om die reden geschorst worden. Onze kinderbegeleidster was enorm onder de indruk van het gebeuren en ze heeft na het ongeval zelf alle ouders persoonlijk op de hoogte gebracht. Haar integriteit siert haar. Als blijk van vertrouwen bleven we ook de volgende dagen onze kinderen naar de opvang brengen. Als ouders staan we als één blok achter haar.
Ook wij, ouders, zijn slachtoffer van de hele situatie. Op maandagavond 23 mei krijgen we de mededeling dat onze opvang met onmiddellijke ingang geschorst wordt. Hoe kan dat? Op vrijdag en maandag is er geen vuiltje aan de lucht, en plots is vanaf de dinsdag ons kind groot gevaar? ’s Avonds om 17.45 uur krijgen we een mail vanuit Opgroeien, met als bijlage een verslag van zeven pagina’s lang. Wanneer we de organisatie Opgroeien hiervoor willen contacteren, krijgen we te horen dat jullie werken tot 16 uur. Wanneer we Kind en Gezin opbellen, kunnen ze ons enkel melden niet op de hoogte te zijn van het dossier en dat zij bovendien de instantie niet zijn die helpen zoeken naar een oplossing voor onze kinderen. Daar staan we dan, als ouders… Waar kunnen we terecht? Wat moeten we nu doen? Waar moet ons kind morgen heen? We staan met onze rug tegen de muur en voelen ons in de steek gelaten. De beloofde hulp vanuit de gemeente Langemark bleef jammer genoeg ook uit.
We zijn ook niet te spreken over de manier waarop het onderzoek gevoerd werd en wordt. Uiteraard moet elk zwaar incident in een kinderopvang ernstig onderzocht worden. Maar kan dat ook met respect voor alle partijen? Vanuit Opgroeien is er niemand aan huis bij de kinderbegeleidster geweest, er was alleen telefonisch contact. Ook van enige begeleiding voor haar was er geen sprake. Door de hele hetze, en na een vernederend gesprek met Kind en Gezin, besloot onze kinderbegeleidster om definitief haar opvang te sluiten. Ze bracht ons zelf op de hoogte. Daar stonden we dan, vol ongeloof. Wat nu? Wij willen geen andere opvang voor ons kind! Hoe kon het zover komen?
Ten slotte zijn ook onze kinderen slachtoffer van deze situatie. Van de ene dag op de andere verliezen ze hun lieve kinderbegeleidster, hun vriendjes van de crèche, hun dagelijkse structuur. Terwijl wij als ouders koortsachtig een nieuwe opvangplaats voor onze kinderen zoeken, worden zij van hot naar her gestuurd tot die ene begeerde plaats gevonden is.
Er is een groot tekort aan opvangplaatsen en aan kinderbegeleidsters. Bovendien hebben veel kinderbegeleidsters schrik om onder dit beleid aan de slag te blijven. Wat als er onder hun toezicht een kindje gewordt wordt? Wat als ze een blauwe plek hebben? Is de heksenjacht echt begonnen? Zullen we alle goeie kinderbegeleidsters er nu ook uitgooien of hen zover brengen dat ze er de brui aan geven? Onze kinderen én onze kinderbegeleidsters verdienen beter.
We vragen u om de dergelijke dossiers in alle sereniteit tussen de betrokken partijen af te handen. Hou de opvang open met een controlepersoon tot het onderzoek is afgehandeld. Zo wordt het tekort aan opvang tot het minimum herleid en wordt er een correct oordeel geveld over de schuld/onschuld van de kinderbegeleiders.
Enkele bezorgde ouders
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
