Door mondmaskers met venster begrijpen leerlingen en leraars elkaar beter in Basisschool Hendrik Conscience

Door de mondmaskers met een venster in kunnen de leerlingen beter de mondbewegingen volgen. (foto JRO)
Jeffrey Roos
Jeffrey Roos Medewerker KW

Het Westerkwartier is een heel diverse wijk. Dat vraagt voor een school binnen die wijk heel wat aanpassingen. In de Hendrik Conscienceschool zorgde zorgcoördinator Kim Brems (43) voor mondmaskers met een venster om anderstalige leerlingen de leerkracht beter te doen begrijpen.

De Hendrik Conscienceschool telt tussen de 25 en de 30 verschillende nationaliteiten. In de school zitten ongeveer 250 leerlingen, waarvan maar liefst 35 procent een andere afkomst heeft en nog eens 20 procent komt uit verdere generaties. Niet iedereen is de Nederlandse taal machtig en net dat maakt het voor de leerkrachten moeilijk om met zowel de leerlingen als hun ouders te communiceren. Toch slagen ze er in de school in om die taalbarrière te doorbreken.

“Het is belangrijk voor onze kinderen dat ze ons goed begrijpen”, vertelt Kim. “De mondmaskers met een venster die door het stadsbestuur verdeeld worden dienen alleen voor scholen die les geven aan kinderen met een beperking. Wij komen daarvoor niet in aanmerking. Daarom wou ik, samen met mijn buurvrouw mondmaskers van een venster voorzien opdat onze anderstalige leerlingen ons beter zouden begrijpen tijdens het praten.”

Culturen

An Pottier werd acht jaar geleden directeur van de Hendrik Conscienceschool. Daarvoor stond ze voor het vijfde leerjaar als klastitularis. “Toen het aanbod om directeur van deze school te worden er kwam heb ik geen seconde getwijfeld. Ik wist maar al te goed waar ik aan toe was”, vertelt de directeur. “We proberen zo veel als mogelijk de cultuur en de achtergrond van onze leerlingen te gebruiken als meerwaarde. We gaan proberen om de pluspunten, wat zij uit hun culturen meebrengen, ook aan onze kinderen met de Belgische nationaliteit mee te geven. Hier wordt niet beoordeeld op kleur of taal. Het grote voordeel als ouder is dat hun kinderen leren omgaan met de maatschappij in Oostende zoals ze vandaag de dag ook is.”

Handen en voetentaal in een school als de H. Conscienceschool is goud waard. “Gelukkig brengt een divers publiek ook diverse ouders met zich mee. Wij hebben heel sterke ouders die kunnen vertalen voor ouders die de Nederlandse taal niet machtig zijn. Vroeger konden we altijd rekenen op tolken via de stad Oostende, maar door besparingen, wat ik ook begrijp want dat zijn dure aangelegenheden, kan dat nu niet meer. Daardoor wordt het voor ons soms heel moeilijk, maar we trekken ons plan. We werken vooral visueel. We proberen heel veel met tekeningen, pictogrammen en filmmateriaal te werken”, aldus de directeur.

In de school is er ook een AN-klas. “Wij noemen die klas de Kameleonklas, omdat de kinderen zich kunnen spiegelen aan de kleurtjes die een kameleon heeft”, gaat de directeur verder. “De kameleon blijft dezelfde kameleon, ongeacht welke kleur hij heeft. Anderstalige Nieuwkomer, waar AN voor staat, lijkt me bizar. Het is niet omdat je nieuw bent en een taalprobleem hebt, dat je anders bent dan de rest. Iedereen wordt hier over dezelfde lijn getrokken en iedereen die dat nodig heeft wordt hier begeleid.”

Kleur

“Het doel van de klas is om nieuwe kinderen die pas in ons land aankomen de Nederlandse taal aan te leren. Hoe de Belgische leerlingen en hun ouders omgaan met die diversiteit? Ouders zijn eerlijk gezegd moeilijker in het omgaan met verschillende culturen dan de kinderen zelf. De kinderen hebben daar geen enkel probleem mee. Zij letten niet op kleur, maar letten wel op wat de kwaliteiten van hun medeleerlingen zijn.”

Minister van Onderwijs Ben Weyts (N-VA) staat op het punt de SES-middelen (werkingsmiddelen die scholen ontvangen op basis van leerlingkenmerken red.) in te trekken.

“Die zijn voor ons superbelangrijk want dat zorgt voor extra lesuren en extra materiaal. Als men ons dat afneemt dan kunnen wij geen team van zes man zorgpersoneel meer inschakelen en dan staan mijn leerkrachten er weer alleen voor. Het hoeft niet altijd negatief te zijn. Ooit hadden we twee Indonesische meisjes in onze school van tien jaar. Na vier maanden waren ze in staat om een Nederlandstalige conversatie aan te gaan. Nu staan ze klaar om naar de unief te gaan. Om maar een voorbeeld te geven. We hebben heel wat leerlingen die ondertussen in het ASO les volgen. Daarom is het dus heel belangrijk dat diversiteit binnen de scholen verder ondersteund wordt”, besluit de directeur.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier