Nadine Dejonghe en Patrick De Poorter moesten camperplaats al uitbreiden: “Het Ovenbuur is ons sociaal leven geworden”

Nadine Dejonghe en Patrick De Poorter op hun camping. “Ik kom iedereen persoonlijk welkom heten”, aldus Nadine. © foto WME
Tom Van Houtte

Vorige lente werd de aanleg van camperplaats Het Ovenbuur in de Kanegemstraat her en der op scepsis onthaald. “Wat valt er op het Tieltse platteland te beleven?” Heel veel, zo blijkt, want Patrick De Poorter en Nadine Dejonghe hebben recent al vier plaatsen extra moeten creëren, omdat de campers tot op de oprit van hun erf stonden.

Tielt gold tot begin mei 2021 als een blinde vlek wat camperplaatsen betreft. Wie een paar jaar geleden in de wijde regio wou overnachten met de mobilhome was op camperterreinen in Wingene, Machelen en Sint-Eloois-Vijve aangewezen. Camperplaats ‘t Meikensbos op de grens van Dentergem en Tielt bestaat ook nauwelijks twee jaar. “Tot onze eigen verbazing is het ook buiten het toeristische seizoen al heel druk geweest. Afgelopen eindejaarsperiode stond het hier vol en in maart, toen de mobilhomes ook een groot deel van onze oprit inpalmden, moesten we echt boekingen weigeren”, vertellen Patrick en Nadine vol trots.

En dus mag de recente uitbreiding, nog geen jaar na de opening, geen verrassing heten.

Patrick: “De vier bijkomende plaatsen hebben we meteen ook tien vierkante meter ruimer en vooral ook wat dieper gemaakt dan de negen die er al lagen. We willen absoluut dat onze gasten zich niet hoeven vuil te maken en dat ze ook om hun fietsen af te halen of weer te laden op de steenslag kunnen blijven staan.”

Wat is volgens jullie de verklaring van het snelle succes?

Nadine: “Er zijn meerdere redenen waarom campertoeristen graag halthouden bij Het Ovenbuur. Ten eerste overvalt hen een vakantiegevoel van zodra ze hier oprijden, in de hand gewerkt door een zithoek vooraan en achteraan het terrein en geitjes in de naastliggende weide.”

Patrick: “Achteraan heb je een prachtig zicht op het ondergaan van de zon boven de velden. En hoeveel ik onze gasten al heb moeten uitleggen dat ze daar ook uitkijk hebben op de rijkste kloosterorde van het land…” (lacht)

Nadine: “Ik kom ook iedereen persoonlijk welkom heten, liefst binnen het halfuur na hun aankomst. Door het aanbrengen van bordjes zien de gasten direct op welke plaats ze moeten staan en kennen ze meteen de voornamen van hun buren, waardoor ze elkaar vlotter kunnen aanspreken.”

Ik vergeet alle stress van zodra ik onze camperplaats opstap

Patrick: “Deze voor velen onbekende streek is voor hen gewoon ook een openbaring om te fietsen: landelijk en niet helemaal plat, maar heel doenbaar. Blijkt dat de gasten het ook heel erg naar hun zin hebben in volkscafeetjes als ‘t Vliegend Peerd, De Kalkoven en ‘t Een en ‘t Ander.”

Nadine: “Recent nog kregen we camperaars op bezoek die amper 7 km verder wonen, in Pittem. Hun zoon vroeg of ze zeker een tussenstop zouden maken. (lacht) Dat thuisgevoel werkt blijkbaar aanstekelijk. Het is hier lang niet zo groot als een doorsneecamping, waardoor we met iedereen een praatje kunnen slaan.”

Op bepaalde dagen in het jaar bieden jullie ook ontbijten aan?

Nadine: “Dat was bijvoorbeeld met Pasen het geval, maar dat is helemaal vrijblijvend. We stellen zelf de ontbijtpakketten samen met lokale producten. Een vrouw barstte zelfs in tranen uit toen we haar chocolade en brood serveerden waarvan ze, ondanks haar lactose- en glutenintolerantie, mocht smullen. Op het vlak van catering levert onze oudste dochter Caro uitstekend werk.”

Patrick: “Voor ons eenjarig bestaan postten we op de sociale media dat we friet met stoofvlees zouden serveren. Binnen de driekwartier was alles uitverkocht.”

Kunnen jullie er dit hoevetoerisme er nog zomaar bijnemen in het sowieso al drukke bestaan op de boerderij?

Nadine: “Ik vergeet de stress van de onzekere landbouwtoekomst van zodra ik onze camperplaats opstap. We gaan nooit op vakantie of op weekend; Het Ovenbuur is vooral op weekavonden en in de weekends ons sociaal leven geworden. Dit is onze vakantie!”

Patrick: “Ik ben onze gasten heel dankbaar. Een vrouw die gelukkig gaat slapen betekent een man die tevreden opstaat.” (lacht)

Jullie hebben met andere woorden de scepsis die er bij de opstart was direct weten te verdrijven.

Patrick: “We zijn echt niet over één nacht ijs gegaan. Dankzij de hulp van vriend des huizes Hein Cannie, die heel vertrouwd is met het camperfenomeen, wisten we perfect hoe groot de plaatsen moesten zijn, waar de gasten zich zouden aan verwachten… In de coronacrisis twijfelden we wel even of we zouden doorzetten. Niet normaal welke papiermolen we hebben moeten doorploegen. We kregen enkel positief advies van Toerisme Vlaanderen, maar ondanks alle negatieve adviezen van andere instanties gaf Stad Tielt toch groen licht, waarvoor we hen heel erkentelijk zijn. We horen ook dat de lokale handel er wel bij vaart.”

Krijgen jullie veel verschillende nationaliteiten op bezoek?

Patrick: “Je zou ervan versteld staan: elke week draaien hier wel een of twee buitenlandse campers op. Italianen, Portugezen, Duitsers, Zwitsers, Monegasken… en uiteraard Nederlanders. Uit eigen land houden Limburgers hier halt op weg naar zee en kustbewoners op weg naar… Limburg.” (glimlacht)

Voor een overnachting op de camperplaats betaal je 15 euro, inclusief water, elektriciteit en lozing van grijswater. Meer info op www.campercontact.be.

Nadine Dejonghe en Patrick De Poorter


Privé: Patrick De Poorter en Nadine Dejonghe, beiden 49, hebben hun boerderij en camperplaats in de Kanegemstraat in Tielt. Er zijn vier kinderen: Caro (23), Ibo (20), Vero (16) en Tio (14).

Loopbaan: Patrick en Nadine runnen samen een gemengd landbouwbedrijf met melkvee, zeugen, kippen en akkerbouw.

Vrije tijd: Nadine is lid van Ferm Tielt en Patrick van de Landelijke Gilde Tielt. Hij speelt ook af en toe een partijtje minivoetbal. Het koppel supportert ook voor z’n zonen, die bij Sparta Petegem en VV Tielt voetballen.