Nadat Isabelle (58) de show steelt met haar bloemenhoed, vertelt ze over haar roots: “Als baby geadopteerd door schatten van mensen”

Isabelle Verlodt viel op met haar kleurrijke hoed vol bloemen. Vooral de ontmoeting met Willy Naessens zal haar nog lang bijblijven. © PJN
Myriam Van den Putte
Myriam Van den Putte Journaliste Het Wekelijks Nieuws

Haar bezoek aan Waregem Koerse zal bij Isabelle Verlodt uit Steenkerke nog lang blijven nazinderen. Ze schoot er de hoofdvogel af met haar exotische bloemenhoed en keerde zo terug naar de Westhoek, overladen met prijzen. Haar hoed is een hint naar haar even exotische roots, maar het dorp waar ze is opgegroeid als adoptiekind bij de familie Verlodt-Vandamme, ligt Isabelle nauw aan het hart.

Isabelle werd 58 jaar geleden geboren in Rijsel, in anonimiteit. “Onmiddellijk na mijn geboorte werd ik naar het adoptiecentrum Thérèse Wante in Antwerpen gebracht, maar 14 dagen later was ik al in Steenkerke”, vertelt Isabelle Verlodt. “Dat vertelde mama mij later. Ook dat ik in het begin blank was, maar dat mijn kleur elke dag een beetje bruiner werd. Mijn ouders, Jacqueline Vandamme en Carlo Verlodt, waren schatten van mensen en voor die tijd heel vooruitstrevende idealisten. Ze adopteerden in de jaren 60 al drie kinderen, kregen dan twee biologische kinderen, waar ik tussen glipte als vierde adoptiekind.” Isabelle is een bezige bij in haar thuisbasis. Ze is zaakvoerster van Savagan Home, dat een kapsalon combineert met een foodbar en evenementen organiseert. Isabelle is ook raadslid voor de CD&V in Veurne.

Zoete inval

“Ik koester warme herinneringen aan mijn kinderjaren en woon nu zelf weer in het huis waar ik opgroeide. Met mijn zaak Savagan Home probeer ik de zoete invalsfeer van mijn jeugdjaren weer te laten herleven. Papa was eigenlijk afkomstig uit Gent. Hoewel hij oorspronkelijk landbouwingenieur wilde worden, nam zijn carrière een heel andere wending. Na hun huwelijk trokken mijn ouders naar Congo, de toenmalige Belgische kolonie, met de bedoeling er plantages aan te leggen, maar ze belandden in het onderwijs. In 1960 moesten ze echter halsoverkop vluchten voor de rebellen. Ze kwamen terecht in Veurne en papa solliciteerde voor een vacature als leraar wiskunde in het College. Nog veel Veurnaars herinneren zich ongetwijfeld ‘mijnheer Verlodt’.”

“Wat ik heb meegekregen: als je iets doet, doe het dan goed. Dat gold ook voor mijn hoed!”

“Mijn ouders hadden nog andere ambities, die ook wel te maken hadden met de muzikale genen van mijn moeder. Zij was de dochter van de eerste violist van het Belgisch Kamerorkest. In 1965 stichtten mijn ouders de vzw Jeugd & Muziek Veurne-Westhoek. Daaruit ontstond in 1968 de eerste lokale muziekschool in 1968. Dat realiseerden ze als echte pioniers met weinig financiële middelen. In Steenkerke waren mijn ouders het creatieve koppel.”

“Ik wil nu echt beginnen met de zoektocht naar mijn roots. Binnenkort start mijn zoektocht in Rijsel”

“Papa was ook jaren voorzitter van de culturele raad. Mama was meer voor het volkse, de politiek, de jagers, gezellig een pintje drinken… De gedrevenheid van mijn ouders was voor mij een voorbeeld en dat hoorde gewoon bij mijn opvoeding. Of die in mijn genen zit, weet ik niet. Al 58 jaar maalt het in mijn hoofd om dat uit te pluizen en samen met Annabelle Vannieuwehuyse start ik binnenkort mijn zoektocht in Rijsel. Dat kan een teleurstelling worden, maar ik ga ervoor. Wat ik ook heb meegekregen: als je iets doet, doe het dan goed. Dat gold ook voor mijn hoed!”

Oktoberfesten

“In mijn hoofd zat al het idee qua stijl: Afrikaans, Indiaans, tropisch… Ik dacht meteen aan meesterbinder Jeanfleury, afkomstig uit Waregem en gevestigd in Veurne. Mijn kledij heb ik aangepast aan de kleuren van de hoed en de totale look werd: ‘wild’ (met de pluimen), swingend, elegant, beweeglijk. Het was niet evident om met mijn hoed in de auto te geraken. Op de renbaan had ik veel bekijks en het was wel heel erg warm met dat ding op mijn hoofd, zeker toen ik mee ging dansen. Ik was erg verwonderd toen twee dames mij op de schouder tikten. Ze gaven me een envelop met het nummer 35 en zeiden dat ik geselecteerd was en mee mocht naar de tent van Willy Naessens. Daar liepen al een 50-tal hoedendames rond en iedereen zag er beeldig uit. Ik dacht: ‘Belle, je bent 58, en laat je niet kennen!’ Op rijpere leeftijd kan een vrouw ook mooi zijn en zich goed in haar vel voelen”, zegt Isabelle.

“Ik nodigde Willy Naessens uit voor de Oktoberfesten in Steenkerke”

“Op Waregem Koerse kreeg ik complimenten, omdat het totaalplaatje helemaal klopte. Ik stelde me voor en maakte van de gelegenheid gebruik om Steenkerke, het dorp van Willem Vermandere voor te stellen. Ik had ook de vlag van Veurne mee. Dit is toch mooie reclame voor Veurne en onze Westhoek? Voor mij was het ook een openbaring om Willy Naessens en Marie-Jeanne te ontmoeten. Een charmante man, maar een grote meneer, die klein begonnen is! Ook zijn motto is: altijd blijven doorgaan en zo hebben mijn ouders ook mij opgevoed. Ik mocht meerijden in de koets en nodigde Willy uit voor de Oktoberfesten in Steenkerke. Bedankt Waregem en trots dat ik volgend jaar in de jury mag zitten!”