De sterren van het podium staan al regelmatig in de kijker. Het is tijd om ook hun fans eens op het voetstuk te plaatsen. Showbizzmedewerker PADI zoekt voor ons enkele superfans op en laat ze vertellen over hun idolen. Ze diepen herinneringen en anekdotes op en duiken in hun collectie foto’s en memorabilia.
Nadine Damman (57) zag het levenslicht in Gent. In 1970 verhuisde ze naar Blankenberge, waar ze nu nog altijd woont. Ze werkt voor een groot schoonmaakbedrijf in Zeebrugge. Nadine is de moeder van twee zonen, Tony (34) en Jurgen (toen 34), die op 2 oktober 2013 overleed aan de gevolgen van een motorongeval dat op 24 september 2013 plaatsgreep op de baan Zeebrugge-Brugge. Jurgen zat achteraan op de motor. Hij werd ernstig gewond overgebracht naar het ziekenhuis, waar hij nog één week keihard vocht om te overleven. Helaas… Vroeger hield Nadine van stepaerobic, line dancing en fitness, maar wegens haar gezondheid moest ze die hobby’s vaarwel zeggen. Nu gaat ze zoveel mogelijk naar de optredens van Michael Lanzo.
Hoe lang ben je al fan ? Hoe is het allemaal begonnen ?
“Na het overlijden van mijn zoon Jurgen had ik het heel moeilijk. Op een avond zat ik te kijken naar het vtm-programma Belgium’s Got Talent. Izegemnaar Michael Lanzo deed eraan mee. Toen Michael begon te zingen, kreeg ik kippenvel. Ik herinner het mij nog heel goed. Ik was aan het werk in de keuken. Ik dacht : wàt een prachtige stem. Ik liet alles liggen om in de woonkamer te kijken naar de artiest die aan het zingen was. Ik wilde immers weten van wie die prachtige stem wel kon zijn. Vanaf toen begon ik Michael een beetje te volgen. Ik zag hem een eerste keer tijdens een signeersessie in Oostende.”
“Zijn eerste optreden woonde ik bij in de Nekkerhal in Mechelen. Ik was een beetje beschaamd om op de foto te gaan. Zou hij direct ja zeggen ? Hij zei inderdaad heel vlug ja en dit gebeurde nog voor zijn optreden. Dat vond ik supertof van hem. Ik ga nog altijd naar zijn optredens. Een vriend gaat regelmatig mee en drukt dan de foto’s af die we tijdens en na de show namen. Ik bewaar ook zijn eerste allereerste handtekening op een blad papier. Is er een optreden, dan geef ik nu nog altijd een blad papier af dat hij van zijn handtekening voorziet en dat blad steek ik dan telkens net voor de genomen foto’s van dat optreden.”
Ik kan meezingen, uitbundig zijn, de songs van ‘t begin tot ‘t einde meezingen en dus op die manier eens mijn dagelijkse zorgen vergeten
Ben je een fanatieke fan ? Bezit je ook veel merchandising ?
“Ik ben nog geen tien of twintig jaar fan, maar slechts bijna 2,5 jaar. Maar ik kan van mezelf zeggen dat ik wel degelijk een fanatieke fan ben. Komt Michael op tv, dan gaat het geluid de hoogte in. Treedt Michael twee keren op één dag op, dan ben ik erbij. Vorig jaar ging ik op dezelfde dag naar Eeklo en daarna naar Hertsberge.
“Een andere keer stond ik te supporteren in Roeselare en enkele uren later in Melle. Ik reed ook al drie dagen na elkaar naar optredens waar Michael op de affiche stond. Michael is dat écht waard. Ik doe jaarlijks toch zo’n 30 à 35 optredens. Ik heb enorm veel steun aan hem en ook aan zijn liedjes. Na het overlijden van mijn zoon Jurgen zijn de optredens van Michael mijn uitlaatklep geworden. Ik kan meezingen, uitbundig zijn, de songs van ‘t begin tot ‘t einde meezingen en dus op die manier eens mijn dagelijkse zorgen vergeten. Het verlies van je eigen kind vergeet je immers nooit. Zo’n pijn is ondraaglijk, iedere dag opnieuw, maar gelukkig compenseert Michael dat met al zijn prachtige songs. Zijn liedjes maken mij innerlijk blij en doen mij de moeilijke dagen, de lastige uren en minuten vergeten. Michaël zingt meestal opgewekte songs. Persoonlijk heb ik het altijd moeilijk wanneer hij tijdens optredens Het nieuwe licht zingt. Dan denk ik terug aan mijn overleden zoon…”
Bewaar je al leuke anekdotes aan de jaren van trouw fan zijn ?
“Ieder optreden is leuk, ieder optreden is ook anders, maar om nu te zeggen dat ik al veel anekdotes meemaakte, dat nu ook nog niet. Maar Michael is mij zo dierbaar.
Komt er nieuwe merchandising uit, dan ben ik aanwezig aan zijn fanstand. En ik droeg ook al mijn steentje bij door zelf stickers en eveneens placematjes van Michael Lanzo te laten drukken. Mijn collega’s weten direct of ik al ben gearriveerd, want je kan er niet naast kijken wanneer je zijn stickers op mijn wagen ziet hangen. Bepaalde collega’s vragen wel eens hoe het met Michael gaat en of ik die optredens van Michael nog niet beu ben. Ik zeg dan altijd : NOOIT ! Ik denk dat dit duidelijk genoeg is (glimlacht).”
(PADI)
FAN-tastiek
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier