Laurence (27) na borstkanker: “Ik voel mezelf weer helemaal openbloeien”

Redactie KW

Een jaar nadat haar beide borsten geamputeerd werden, ziet de Brugse Laurence Catrysse (27) er opnieuw stralend uit. “Ik zie er weer meer en meer als de Laurence van vroeger uit”, zegt ze.

Halflang blond haar. Een frisse coupe en een stralende glimlach. Het is duidelijk: Laurence voelt zich steeds beter in haar vel. En dat terwijl ze amper een jaar geleden nog met een kaalgeschoren hoofd in een ziekenhuisbed lag. Verplicht om haar beide borsten te laten amputeren. “Hoe het nu met me gaat?”, kaatst ze onze eerste vraag terug. “Eigenlijk best wel oké. Ik ben opnieuw halftijds aan het werk. En ik voel mezelf weer helemaal openbloeien.”

Natuurlijk wil ik borsten, maar niet als ze me ziek maken

Laurence was amper 25 jaar oud toen ze de moeilijke beslissing nam om haar beide borsten te laten amputeren. In de zomer van 2016 werd er borstkanker vastgesteld bij de jonge vrouw. Het ging om een triple negatieve borstkanker. Chemotherapie opstarten was de enige optie. Die sloeg aan en Laurence is ondertussen volgens de dokters genezen. Maar ze beschikt over het erfelijke borstkankergen en dus was de kans op een herval relatief groot. Laurence twijfelde niet en ging voor een amputatie. “Natuurlijk wil ik borsten, maar niet als ze me ziek maken”, zei ze daar toen over.

Een jaar later leert Laurence nog steeds met haar ‘nieuwe’ lichaam leven. En dat gaat betrekkelijk goed. Enkel met het litteken op haar buik heeft ze het moeilijk. “Niet fysiek, maar wel mentaal”, zegt ze. “Elk meisje is onzeker, laat staan als je zo’n litteken op je buik hebt. Maar ik ben volop aan het sporten en buikspieroefeningen aan het doen. Hopelijk durf ik in de zomer een bikini dragen. Al durf ik daar nog geen uitspraken over doen. En anders zijn er ook wel mooie badpakken, hé.”

De jonge Brugse geniet ondertussen met volle teugen van het leven. Én van haar werk. Want ze werkt opnieuw halftijds in het dienstencentrum Ter Dreve in Sint-Michiels. “Nu sta ik bij de kindjes, vroeger bij de volwassenen. Het werktempo ligt wel wat hoger en ik ben sneller moe. Maar dat neem ik er graag bij. Ik ben vooral blij dat ik er nog ben en weer kan werken en doen wat ik graag doe. Mij zullen ze niet snel horen klagen hoor.”

En wat de mannen betreft? Daar is Laurence momenteel nog niet bepaald actief mee bezig. “Ik ga me nu eerst focussen op mezelf graag zien”, zegt ze. “Daarna zie ik wel wat er nog op mijn pad komt.”

(TL)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier