Trainer Dieter Vandendriessche leidde Diksmuide van Eerste Provinciale naar Derde Amateur. Ook met de nieuw samengestelde voetbalfamilie KV Diksmuide Oostende staat hij nu bovenin het klassement. “Hier trainer zijn, maakt de cirkel rond.”
Na het failliet van KV Oostende werd een samenwerking gevonden met KSV Diksmuide om alsnog voetbal op niveau te hebben in Oostende. Het nieuwe KVDO traint hoofdzakelijk op de Schorre in de accommodatie van het voormalige KVO, en werkt de wedstrijden af in de Van Tyghemlaan. Ondanks alle veranderingen staat de club mooi vooraan het klassement.
Een gedeelde derde plaats: dat is een leuk kerstcadeau.
(glimlacht) “Inderdaad, onverhoopt zelfs. Hamme en Mandel, nummer één en twee, zullen volgens mij uitmaken wie kampioen wordt. Als we de lijn van 2024 doortrekken, kunnen we de eindronde halen om voor promotie te spelen. Maar we kunnen straks evengoed drie keer verliezen en dan heb je een ander verhaal. Ook een mooi geschenk was mijn contractverlenging van twee jaar.”
Ondanks de feestkalender blijven jullie doortrainen.
“We hervatten op 26 december en trainen tot aan de volgende match op 11 januari in totaal acht keer, met tussendoor een oefenpot. We spelen een niveau hoger en passen ons aan. We weten ook wel dat onze spelers een job en privéleven hebben. Dan kan je maar beter meer trainingen inlassen: zo kunnen ze toch zeker zes of zeven trainingen meevolgen en fysiek in orde zijn.”
Ook jij houdt er naast het voetbal een mooie job op na.
“Na mijn lerarenopleiding ging ik verzekeringen bijstuderen. Ik werk al tien jaar op zelfstandige basis voor Callant Medical, een tak van Callant Verzekeringen. Mijn vriendin Elke werkt bij vastgoed Isera en de combinatie van onze jobs, sport en tijd met onze vier kinderen vraagt een goeie planning, maar dat nemen we er met plezier bij.”
Hoe belandde jij in het voetbal ?
“Ik speelde van mijn 5 tot 12 jaar bij Diksmuide. Tot KV Oostende me kwam scouten en ik alle nationale jeugdreeksen tot aan het eerste elftal doorliep. Ik maakte mijn debuut onder trainer Luc Devroe in Tweede Klasse. Om nooit te vergeten: we verloren met 9-0 tegen het Turnhout van onder meer Bruno Versavel. Ik kende een mooie periode bij tweedeklasser Dender als vaste waarde. Ik speelde er in de beker tegen Anderlecht voor 20.000 fans en op de kolkende Bosuil van Antwerp.”
Dat net Diksmuide en Oostende nu samensmolten, is een mooi toeval.
“Het zijn voor mij de twee belangrijkste ploegen van mijn leven. Ik ben van Diksmuide, maar beleefde in Oostende – van mijn 12 tot 21 jaar – een mooi deel van mijn jeugd. KVO-boegbeeld Lars Wallaeys was toen een van mijn beste vrienden en zijn ouders hadden een strandcabine. Samen voetbalden we overdag op het strand en ’s avonds gingen we trainen. Ik sliep meer hier dan in Diksmuide.”
Is voetbal altijd zo belangrijk geweest in de familie?
“Papa voetbalde ook, net als mijn broers. Nico (40) sjotte altijd tussen derde klasse en eerste provinciale en Aaron (33) is kapitein van KVDO. Alle drie genoten we onze opleiding bij KVO. (lacht) Onze ouders versleten twee auto’s door heen en weer te rijden. En de kantine op de Schorre was het best draaiende café van Oostende. Iedereen die we kenden, was er te vinden. Dat ik hier nu coach, maakt de cirkel rond. Mijn ouders komen elke thuismatch kijken. Voetbal zit ook in de schoonfamilie: de vader en nonkel van mijn vriendin, Jan en Michel David, waren begenadigde voetballers bij AS Oostende.”
Geef je de voetbalmicrobe ook zelf door?
“Mijn zoontje Luiz speelt bij KVDO, Mattiz bij Cercle. De kindjes van mijn vriendin doen aan turnen en atletiek. Mijn kinderen moesten niet per se voetballen, maar wel een hobby hebben. Muziek, kunst, sport: het maakte niet uit. Dat papa voetbalde, maakte de keuze wel wat makkelijker. Zeker omdat ze zelf ook aanleg hebben.”
Welk voetbaladvies wil je je kinderen geven?
“Ik ben zelf jeugdtrainer geweest bij KVO en Cercle, en moest tijdens evaluaties ook gesprekken met ouders voeren. Mijn belangrijkste boodschap: laat kinderen ook kind zijn, laat ze plezier beleven. We leven in een prestatiegerichte maatschappij en als kinderen wat ouder worden, komt er wat meer druk op de sportprestaties te liggen. Maar leg ze niet té veel druk op. Als er talent is, komt dat sowieso naar boven. Ouders mogen niet verwachten dat hun kind de volgende Messi of Ronaldo wordt. Een stapje terug moeten zetten, hoeft ondanks het mentale tikje geen ramp te zijn. Geniet van het spelletje – ik zeg dat nog altijd tegen mijn spelers. Je hoeft niet per se het allerhoogste internationale niveau te bereiken: ook op het lagere niveau vallen prachtige voetbalverhalen te schrijven. Zoals nu bij KVDO.”
Mercatorgesprek
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
