Het doek is gevallen over KSV Roeselare en dat doet pijn. Bij heel wat medewerkers, fans en jeugdspelers, maar natuurlijk ook bij Wouter Biebauw. De doelman en kapitein zou aan zijn elfde seizoen bij KSV Roeselare beginnen. De keeper reageerde op Facebook. Met dankwoorden voor heel wat mensen, maar ook wel een vingerwijzing naar de mensen die dit laatste hoofdstuk van het stamnummer 134 hebben ingeleid. “Een verpletterende verantwoordelijkheid dragen en dan jezelf in een slachtofferrol steken…”
Vrijdagavond kregen de spelers van voorzitter Yves Olivier te horen dat er geen overeenkomst meer bereikt werd met mogelijke nieuwe investeerders. Niet verwonderlijk ook, de tijd was gewoon te kort om nog iets deftig op poten te zetten.
Maar terwijl enkele weken geleden bij de club al signalen binnendruppelden dat Jolan F. eigenlijk niet meer dan een zak lucht was, ging de bal pas afgelopen weekend echt aan het rollen. Ondertussen zal Jolan F. al in de cel, maar ook ceo Diederiek Degryse werd in gebreke gesteld.
Wouter Biebauw reageerde op Facebook. Hij klonk in eerste instantie dankbaar voor de vele mooie jaren en de mensen waarmee hij mocht samenwerken. “Bedankt aan mijn familie, bedankt aan alle supporters, bedankt medespelers, bedankt trainers, bedankt kinesisten en verzorgers met speciale vermelding Baptist Blancke, Andy Degryse en Christophe Lenoir, bedankt Gudrun Vlamynck voor het overheerlijke eten, bedankt Virginie Verpoucke Ducasteele voor de kledij, bedankt Davy Cappelle om de spelers altijd te helpen, bedankt Evert Stroobant, bedankt Jozef, bedankt Brecht Descheemaker om onze veldjes te verzorgen, bedankt aan degene die ik nog vergeten te vermelden ben… Speciale dank aan de voorzitter Yves Olivier, toptrainer en mens Karel Fraeye en mijn keepertrainer, steun en vriend Virgil De Windt. We waren één familie en zijn jammerlijk uit elkaar getrokken. Misschien uit het oog maar zeker niet uit het hart. Hoe is het zo ver kunnen komen..?”
“Een verpletterende verantwoordelijke dragen en dan jezelf in een slachtofferrol steken”
En daar legt Biebauw meteen de vinger op de wonde. “We stonden eind vorig seizoen aan de afgrond, na twee zeer moeilijke jaren. De club werd verleid en overhaald door iemand uit de streek dan nog, om mee te stappen in een project KSV Roeselare 2.0…”, doelt Biebauw op Diederiek Degryse, die Jolan F. richting Schiervelde loodste. “In plaats van ons weg te sturen van de afgrond, hebben ze ons volle gas de afgrond doen inrijden… Om dan te moeten vaststellen dat iemand, mijn inziens met een verpletterende verantwoordelijkheid in heel de malaise, zichzelf direct in een slachtofferrol steekt“, gaat hij vol ongeloof verder.
“Waar was je toen het huis de laatste weken in brand stond? Waar was je toen de trainersstaf en spelers aangaven dat het vierkant draaide? Wie sprak namens de investeerders? Wie heeft het bestuur overtuigd? Wie? Mijn hart bloedt voor de vele supporters, spelers en jeugdspelers, trainers en jeugdtrainers, medewerkers, vrijwilligers, bestuur,… en uiteraard hun families. Zoveel families geëngageerd in een verhaal gebaseerd op lucht… Wie doet nu zoiets… Hopelijk komt de waarheid ooit naar boven en weten we wie welke rol gespeeld heeft.”
Dankbaar voor tien jaren KSV Roeselare
“Ik wil afsluiten met te benadrukken dat ik dankbaar ben dat ik 10 jaar de mooiste job ter wereld heb mogen uitoefenen bij KSV Roeselare. 10 seizoenen lang hebben ze me alle kansen gegeven. Ik heb dat vertrouwen altijd proberen waarmaken en met een groot hart voor de club mijn verantwoordelijkheid proberen op te nemen.”
“Mijn persoonlijke toekomst is nog niet gekend en daar denk ik momenteel niet aan. Eerst heb ik tijd nodig om te bekomen van deze nachtmerrie. Ik hoop dat de club op een bepaald moment kan terugkomen en op een gezonde manier kan werken aan de weg naar boven. Wie weet komen we elkaar dan nog terug tegen.”
Crisis bij KSV Roeselare
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier