Krak van Mesen: "Een ander helpen, geeft me voldoening"

Redactie KW

25 januari 2019, 03:29 Bijgewerkt op: 26 november 2020, 14:24

Hoewel ze tussen anciens als Gilbert Sohier en Ghislain Bossue stond, wist Cindy Pluym (42) toch de meeste stemmen te verzamelen in onze Krakverkiezing. Met dank wellicht aan de vele ouders en grootouders, die maar wat dankbaar zijn dat Cindy met haar werkgroep Vrijwilligers Jeugdactiviteiten Mesen hun oogappels vermaakt tijdens de vakanties.

Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Als tiener en prille twintiger was Cindy Pluym al jeugdleidster, onder meer bij Kameleon, een jeugdbeweging in Mesen. “Ik heb ook een tijdje in de jeugdraad gezeteld en was vijf jaar hoofdleidster op de speelpleinwerking. Door te trouwen en een gezin te stichten, kwam dat engagement op een zijspoor terecht. Tot een goede vriendin aan kanker stierf. Zij had héél veel gedaan voor mensen toen ze ziek was. Tijdens een van onze laatste gesprekken zei ze: ‘ik wil dat iedereen zijn verdriet omzet in iets positiefs. Zorg voor een ander!’ Ze stierf in juni 2013. In september viel dan de brief in de bus van de stad Mesen; de jeugdraad zocht vrijwilligers om de werking nieuw leven in te blazen. Aangezien ik een link had met de jeugdwerking, ging ik eens luisteren en zo ben ik er weer ingerold.”

Geleidelijk aan werd Cindy Pluym een onmisbare kracht in de vrijwilligersjeugdwerking. “Het is rustig begonnen. Later betrok ik mijn mama erin omdat we handen te kort hadden. Nog wat later kon ik mijn enthousiasme overbrengen op enkele goede vriendinnen. Ondertussen tellen we een mooie groep vrijwilligers en werken we samen met de jeugdraad als de werkgroep Vrijwilligers Jeugdactiviteiten Mesen. Nu streven we ernaar om iedere vakantie iets te organiseren voor de kinderen in Mesen en in de grote vakantie zelfs twee activiteiten. Dat is niet evident, want alle vrijwilligers hebben het druk op professioneel vlak en er kruipt best veel tijd in. Materialen verzamelen voor een knutselnamiddag bijvoorbeeld. Zo ben ik eens met een valies vol dennenappels teruggekeerd uit vakantie in Portugal.”

“We zien allemaal graag kinderen, dat is ook nodig. Een kind is nog echt uitbundig. Zelfs al zijn ze eens lastig, ik kan er niet kwaad op zijn. Ook het feit dat je er een ander mee kunt helpen, geeft me voldoening. We proberen het altijd zoveel mogelijk gratis te houden.”

“Onze eerste activiteit was een kabouterlichtjestocht waarbij de kinderen zelf hun lichtje in elkaar konden knutselen. Iedere zomer doen we waterspelletjes. Bloemschikken deden we ook. Samen met Ria Dessin heb ik dan zelfs eerst een bloemschikworkshop gevolgd. Eén keer per jaar organiseren we een show, zoals een piratenshow of een goochelshow.”

generaties verbinden

In de krokusvakantie organiseert de werkgroep wellicht opnieuw een spelletjesnamiddag. “Daarbij proberen we ook de oudere bevolking van Mesen te betrekken waarbij ze spelbegeleider kunnen zijn. Achteraf krijgen de kinderen dan nog iets lekkers, dat we altijd zelf bakken. Dat de oudere generatie betrokken wordt, vind ik wel een goede zaak. Het zorgt voor verbinding tussen de generaties. Op de Buitenspeeldag, die we nu ook al twee jaar organiseren, nodigden we bijvoorbeeld ook de mensen van CADO uit.”

Hoeveel kinderen nemen er deel aan jullie activiteiten?

“Aan de kerstactiviteit bijvoorbeeld deden zo’n vijftig kinderen mee. We hebben het wel moeten opbouwen. Ik heb zelf nog aan de schoolpoort gestaan om onze activiteiten kenbaar te maken en te promoten. Door mond-tot-mondreclame zijn er steeds meer kinderen bijgekomen.”

Hoe voelt het om Krak van Mesen te zijn?

“Ik had het niet verwacht en wil ook benadrukken dat ik het absoluut niet alleen doe. “In de werkgroep zijn we met een achttal mensen: Ria Dessin, Katrien Dessin, Justine Vervacke, Elise Vervacke, Marianne Desplancke, Odile Coisne en Gina Duribreux. Daarnaast zijn er ook nog de twee leden van de jeugdraad: Maïté Hellem en Shirina Evrard.”

Hoelang wil je dit nog doen?

“We kunnen het misschien nog tien jaar doen, maar tegen dan zal ik al bijna klaar zijn voor de Okra. (lacht) Hopelijk staat er tegen dan een nieuwe generatie klaar die de fakkel kan overnemen. Nieuwe vrijwilligers zijn trouwens altijd welkom. Mensen die interesse hebben, mogen zich altijd aanmelden op het stadhuis.”

Privé

Cindy Pluym is 42 en woont samen met haar man Christof Depuydt in de Mesenstraat. Ze is de mama van Emile (11) en Juliette (7). Cindy groeide op in Mesen als dochter van Gina Duribreux en Eddy Pluym.

Loopbaan

Cindy ging naar de lagere school in Mesen. Haar secudair volgde ze grotendeels aan Immaculata in Ieper. Daarna studeerde ze nog graduaat secretariaat-talen. Cindy werkt als sales-assistent bij Proferro, de gieterij van Picanol.