Krak van Lichtervelde: “Toneelspelen begon met een weddenschap”

De nieuwe Krak van Lichtervelde Bart Alliet, in het bijzin van zijn vriendin Justine Vanslembrouck en hun zoontje Cériel. © foto Kurt
Bram Vanlerberghe

Bart Alliet zet als sportanimator alle leeftijden aan tot bewegen en dit jaar kreeg hij, als hoofdrolspeler in De Zetel, het nieuwste stuk van toneelkring Willen is Kunnen, het publiek oorverdovend stil. Daarnaast stuurt hij ook de feestende jeugd veilig huiswaarts uit de feestzaal van De Zwaan. Dit alles leverde hem een nominatie op voor Krak van de gemeente Lichtervelde. Bart won uiteindelijk met duidelijk overwicht.

“Als sportanimator geef ik sportklassen en -kampen, seniorenturnen, kleuterturnen. Ik ben nog steeds werkzaam als redder, geef schoolzwemmen, watergewenning en in bijberoep geef ik nog zwemlessen”, vertelt Bart Alliet.

Dat alles combineert hij met zijn grote hobby: toneel. Eind vorig jaar vertolkte Bart voor het eerst de hoofdrol in De Zetel, een tragikomedie van Paul Coppens in een regie van Rudy Declercq. “Als je die hoofdrol mag vertolken, weten ze dat je gevoel in die rol kan steken. Maar ik moest geopereerd worden aan beide achillespezen. De dokter raadde aan om die rol niet te spelen met die belasting. Dat moeten ze veel zeggen tegen mij. Dan doe ik het wel. (lacht)Een week voor de première was ik van mijn brace verlost.”

BIO


Privé: Bart Alliet (42) woont samen met zijn vriendin Justine Vanslembrouck, afkomstig uit Ploegsteert, in de Zandstraat in Lichtervelde. Het koppel heeft een zoontje Cériel van 16 maanden, dat in beide landstalen wordt opgevoed.


Loopbaan: Bart begon als redder in het plaatselijke zwembad en werkt intussen al 16 jaar als sportanimator bij de gemeentelijke sportdienst.


Vrije tijd: de hoofdmoot van Bart zijn vrije tijd gaat naar toneelspelen. Onlangs vertolkte hij de hoofdrol in het toneelstuk ‘De Zetel’. Daarnaast is Bart een fervent supporter van Club Brugge en was voorheen een negental jaar actief bij het trommelkorps van De Zwaan.

“Het was een heel mooi toneelstuk. Het hele team heeft het écht perfect gedaan. Ik heb mijn nominatie ook aan de groep te danken. Op het einde volgde een tragische scène. Als het dan heel stil is en er mensen wenen, weet je dat het goed gespeeld is. Dan geeft je dat als acteur echt een kick. Het doet ons ook heel veel plezier als mensen zich geamuseerd hebben en terugkomen. Het resultaat van ons stuk voelen we altijd het jaar erna. Dit was een heel goed jaar en volgend jaar zullen we daar de vruchten van plukken. De mensen lachen graag, maar wij hebben enkele jaren geleden de omschakeling gemaakt naar tragikomedie, een heel gevaarlijke keuze. Maar als er inhoud in zit, appreciëren mensen dat veel meer.”

Toch was het geen evidentie om voor het eerst de bühne te betreden. “Zette je me 20 jaar geleden op een podium, dan verging ik van de zenuwen. Alles is eigenlijk begonnen met een weddenschap onder vrienden. We gingen toneel kijken. Ik zei: we zullen wedden, volgend jaar sta ik op dat podium. Wat er tegenover stond? Dat weet ik intussen niet meer. (lacht) Ik ben uiteindelijk op het podium blijven staan. Nu ik de hoofdrol vertolkte, heb ik nog gezonde zenuwen. Door de jaren heen word je veel rustiger. Dat merk ik ook tijdens het lesgeven. Je weet hoe je het moet aanpakken en ik heb mijn plankenkoorts overwonnen. Ik raad toneelspelen iedereen aan.”

“Met tijd leer je naturel spelen. Regisseur Etienne Mommerency heeft me écht leren spelen, maar ik leerde ook door te kijken naar de andere acteurs. We gaan ook veel naar andere toneelstukken kijken.”

Zelf regisseren

“Dit was de eerste maal dat Rudy de regie op zich nam. Met tijd zou ik dat ook wel eens willen doen. Het speelt zelfs in mijn hoofd om eens zelf een stuk te schrijven. Dat zijn allemaal dromen voor later, binnen twintig jaar misschien. Nu ik een kindje hebt, ontbreekt het me voorlopig aan tijd daarvoor.”

“Aan een nieuwe editie van Rolmops doe ik meteen mee”


Wat doet deze zege met jou? “Heel veel. Ik ken misschien wel veel mensen, maar daarom stemmen ze nog niet op mij. Naast toneelspelen, presenteerde ik vroeger Café Theater op een komische manier. Als het luchtig is, blijft het hangen. En daarnaast, een goeiedag zeggen tegen de mensen kost geen geld en het doet veel.”

Hielpen je acteerkwaliteiten om het nieuws van je zege nog even stil te houden? “Dan moet je je toneelface opzetten. Dat lukt aardig. Eens het nu in de krant komt, mag het geweten zijn.”

Nog nieuwe uitdagingen op til? “Toneel zal in de toekomst op een lager pitje staan, nu we een kindje hebben. Het gezin komt op de eerste plaats, maar toneel en voetbal zal ik nooit laten. Mocht er nog eens een humorfestival als Rolmops georganiseerd worden, dan zou ik opnieuw meedoen. Ik heb indertijd driemaal deelgenomen, maar ik zou het nu zonder typetje doen. Meer zoals Hans Cools (derde in deze Krakverkiezing, red.) het gedaan heeft. Hij doet dat echt schitterend. Wereldklasse. Comedy is achter Rolmops echt opgekomen.”