Krak van Kortemark: “Iedereen vult elkaar aan en niets is onmogelijk”

Axelle Serreyn, Melissa Pauwelyn, Elien Mol en Fien Vercaigne. © foto Kurt
Redactie KW

Melissa Pauwelyn en haar oud-scoutscollega’s gaven een nieuwe bestemming aan het leegstaande lokaaltje van de jeugddienst in het jeugddorp. Na het wat op te frissen, kunnen jongeren met een beperking er elke drie weken terecht voor een hele namiddag AKABE-jeugdbewegingplezier.

“Onze AKABE-werking is ondertussen niet nieuw meer in de gemeente”, stelt de kersverse Krak vast. “Heel wat mensen zijn op de hoogte van deze nieuwe scoutstak en vinden het een mooi initiatief. We startten in september met negen leden en dat is voorlopig zo gebleven. Samen met mijn vijf medeleidsters vormt onze AKABE-groep een heel toffe bende. Er zijn zowel leden met een mentale als een fysieke beperking, maar dat speelt geen rol bij ons: alles matcht”, zegt Melissa trots.

BIO


Privé: Melissa is 24 en woont momenteel terug bij haar ouders Jaques en Anja Vlaemynck in de Pereboomstraat in Kortemark omdat zij en haar vriend Jasper grote verbouwingswerken in het vooruitzicht hebben.


Loopbaan: ze studeerde ergotherapie en werkte twee jaar in het buitengewoon onderwijs. Nu combineert ze lesgeven in gemeenteschool De Kreke met de studies lager onderwijs in het avondonderwijs in Torhout.


Vrije tijd: naast de AKABE-werking bij de Scouts is Melissa op sportief vlak actief in de damesploeg A van volleybalclub Sarrako.

Op kamp in de zomer

“We spelen onze scoutsspelen zoals in de gewone jeugdbeweging en iedereen vult elkaar aan. Er is nog plaats voor nog eens negen nieuwe leden, dus een uitbreiding blijft zeker mogelijk. Nu zijn we elke drie weken actief op zondagnamiddag, terwijl de gewone scouts tweewekelijkse bijeenkomsten houden op zaterdagnamiddag. Eens samenwerken met hen is zeker mogelijk en er staat ook een groepsweekend op het programma. Tijdens de zomer trekken we ook voor een paar dagen op kamp”, vervolgt Melissa enthousiast.

“De bestemming is nog onbekend, maar de zee spreekt iedereen wel aan. Zoiets is natuurlijk niet vanzelfsprekend, want er is veel verzorging en medicatie nodig. Gelukkig hebben met de leiding wat ervaring opgedaan in het buitengewoon onderwijs of tijdens vakantiejobs. Er meldde zich trouwens al een verpleegster aan om mee te gaan op kamp. Ook in sommige steden waar je op kamp trekt, kun je speciale hulp aanvragen. Je ziet, niets is onmogelijk. Voor de rest zijn de activiteiten gelijklopend met die van de reguliere werking: themaspel, bosspel, stadsspel, knutselen, koken en veel ravotten. We passen onze activiteiten steeds aan de leefwereld en de mogelijkheden van onze jongeren aan”, vertelt Melissa.

Vertrouwensband

De AKABE-jongeren komen uit de hele streek: “Naast Kortemarkenaren hebben we ook leden uit Staden, Gits, Moorslede”, merkt Melissa op. “Met de ouders hebben we een goeie vertrouwensband opgebouwd: ze nemen afscheid van hun kinderen en halen hen drie uur later weer op. Sommige kinderen kunnen nu veel dichter naar de jeugdbeweging en hoeven niet meer op een wachtlijst te staan. Samen met onze gasten hebben we het oude lokaaltje van de jeugddienst wat opgekalefaterd, zo werd het ook een beetje van hen. Zo lang ik kan, ga ik door met AKABE. Mijn leidingstaak bij de gewone scouts nam heel wat tijd in beslag en daar ga je ook een deels naartoe om jezelf te amuseren. Nu amuseer ik me ook, maar het zijn de leden die centraal staan.

Naast AKABE speel ik ook volleybal bij de A-ploeg van Sarrako Kortemark in vierde provinciale. Dat doe ik al sinds mijn eerste middelbaar. We trainen een paar keer per week en in het weekend spelen we een match. Ik ben gestart als voetballertje bij SVD Kortemark, maar dat is al héél lang geleden”, lacht Melissa.

(Jeffrey Dael)

“Deze titel is ook voor Celien, Elien, Fiend, Axelle en Lotte”


Was je verrast toen je hoorde dat je Krak geworden was? “Natuurlijk, want ik had dat helemaal niet verwacht, ook de nominatie niet. Het doet deugd en geeft blijk van waardering voor het werk dat we hier neerzetten. Natuurlijk verdient iedereen van AKABE deze titel, want ook mijn medeleidsters Celien, Elien, Fien, Axelle en Lotte verzetten bergen mooi werk. Veel reclame om te stemmen heb ik eigenlijk niet gedaan, ik denk dat de sociale media dat voor mij gedaan hebben.”

Rest er naast volley en AKABE nog tijd voor nieuwe uitdagingen? “Mijn vriend Jasper en ik zijn al zes jaar samen en we hebben onlangs een huis gekocht in Esen. We hebben grote verbouwingswerken voor de boeg, maar gelukkig is Jasper architect en kan hij alle plannen uittekenen, zodat we tegen de zomer kunnen beginnen. Als we dan in Esen wonen, kan ik daar misschien eens meedoen met de Krak?” (lacht)

Een paar maanden AKABE moet je toch veel voldoening geven? “We amuseren ons elke keer enorm. Ook voor de ouders van de jongeren geeft dit veel voldoening om te zien dat hun kind zich zo jeunt in een hechte vriendengroep.”