Krak van De Panne: “Mijn blog heeft invloed op het beleid”

José Decoussemaeker is een geboren Pannenaar en gepassioneerd door erfgoed en natuur. Onder zijn impuls komt er dit jaar een aparte dienst Erfgoed in De Panne. José is het best gekend voor zijn blog De Bliedemaker. Daarin heeft hij over de plaatselijke politiek, de geschiedenis en de natuur.

José Decoussemaeker noemt zichzelf liever een teruggespoelde Pannenaar. “Ik ben geboren in De Panne maar heb zevenentwintig jaar elders gewoond. Samen met mijn vrouw ben ik zeven keer verhuisd voor mijn werk. Ik heb zelfs een jaar in Irak gewoond. Daar startte ik in 1982 een kunstmestcentrale voor Electrabel. Het conflict tussen Irak en Iran was toen volop gaande”, vertelt José.

Of hij dan nooit heimwee had naar zijn geboortestreek? “Eigenlijk niet. Ik vond elke nieuwe omgeving boeiend. Merksem, Brussel, Kalmthout, Genk, … Elke plaats heeft zijn eigen unieke charme. In Brussel woonden we vlak bij het NAVO-hoofdkwartier. Al onze buren kwamen uit het buitenland en werkten voor de NAVO. Dat leidde tot erg boeiende gesprekken”, zegt José.

“De laatste jaren van mijn carrière kon ik in Brugge werken waardoor het maar een kleine stap was om terug in De Panne te komen wonen.”

Natuur en erfgoed

Sinds José Decoussemaeker op vervroegd pensioen ging, is hij erg actief in de plaatselijke gemeenschap. Hij is bij tien verenigingen aangesloten waaronder Neos, het Willemsfonds en de Gidsenkring. “Toch spendeer ik veel tijd aan mijn blog De Bliedemaker, die nu bijna vijftien jaar bestaat. Mijn stokpaardjes zijn erfgoed en natuur.”

Over de naam hoefde José niet lang na te denken. “Vroeger ging ik af en toe vissen. Wij visten toen op ‘panhoarink’. Aangezien haring in grote scholen zwemmen, vang je ofwel niets ofwel meerdere honderden vissen. De eerste haringen die men in de netten ziet hangen, noemt men ‘bliedemakers’ want ze wijzen op een grote vangst. Die eerste haring krijgt traditiegetrouw een ‘pieptje'(kusje, red.), waarna men het terug in zee gooit”, vertelt hij.

In het verleden ging José Decoussemaeker vaak gidsen. “Ik stippelde natuurwandelingen uit. Er is geen enkele kustgemeente die zo’n rijke natuur bezit als De Panne. In de duinen kom je tijdens je wandeling ezeltjes tegen en zie je duinroos groeien. De natuurreservaten – het Westhoekreservaat, de Oosthoekduinen, het Calmeynbos, de duinen van Cabour, … – zijn fantastisch” Gidsen doet hij al even niet meer want het is best intensief”, lacht José. “Dat zijn vaak wandelingen van drie à vier uur, vaak met een oneffen parcours. Ook de cafébezoekjes achteraf zijn best zwaar”, knipoogt hij. “Ik ben er op mijn zeventigste mee gestopt.”

Wandelingen

Ook de erfgoedwandelingen zoals de Dumontwandeling zijn van zijn hand. “Ik richtte in het verleden ook al de Vrienden van de Dumontwijk op. Ik heb er bij de gemeente op aangedrongen om voor erfgoed een aparte ambtenaar aan te stellen. Ik merk dat mijn blog invloed heeft op het beleid in onze gemeente. Politici en ambtenaren komen mij vaak raad vragen nadat ze voorstellen en ideetjes uit mijn artikels halen”, besluit José.

(SM)