Krak van Blankenberge: “De bloemenstoet is een van mijn stokpaardjes”

Laurens De Clercq (18) is in het Maerlant Atheneum al even van de schoolbanken weg, maar ze zijn er hem duidelijk nog niet vergeten. De Blankenbergse Krak werd door zijn vroegere school genomineerd als een ‘voorbeeldleerling’ die zich stilletjes en ongedwongen voor iedereen inzette. “Laurens is zo iemand die de leemtes ziet en ze zonder veel poeha spontaan ook invult. We konden hier altijd op hem rekenen”, zegt directeur Jurgen Balbaert.

Ondertussen zit hij zelf op kot in Gent, maar Laurens kent nog altijd de weg naar zijn oude school. “Dit is de plek waar ik openbloeide”, vertelt hij. “Als tiener zoek je je eigen weg en die heb ik hier gevonden.”

Laurens ging maar wat graag naar school, die zes jaar in het Maerlant Atheneum. Hij was er actief in allerlei raden, zoals de leerlingenraad en de werkgroep fairtrade. “De meeste van mijn medeleerlingen vonden dat engagement maar niks, maar uitgaan was dan weer niks voor mij. Ik haalde meer voldoening uit het slagen van schoolprojecten zoals de organisatie van onze Prom Night. Ik vond het fantastisch als dat weer eens een succesverhaal was geworden”, vertelt hij. “Ik heb me als tiener ook lang afzijdig gehouden van sociale media – beter als een zalm tegen de stroom inzwemmen dan als een schaap met de kudde meelopen, heb ik hier op school geleerd. Ik had het sowieso meer voor een leuke babbel op de speelplaats.”

Nu nog springt Laurens vaak eens binnen in zijn vroegere school als ondervoorzitter van de Blankenbergse jeugdraad. “Momenteel zijn we bezig met de opstart van een stuurgroep rond jongerenwelzijn en daarvoor zoeken we vertegenwoordigers uit de leerlingenraad. Als ik hier naar binnen wandel, voelt dat als thuiskomen. We gaan dan van klas tot klas om de leerlingen warm te maken voor onze initiatieven”, klinkt het.

“Het Maerlant Atheneum is een knusse school met een familiaal gevoel, een plek waar je vriendschappen opbouwt voor het leven. Iedereen binnen deze schoolmuren is met elkaar verbonden – ook met de leerkrachten is er vaak een blijvende band. Ik had hier klastitularissen op wie je steeds kon terugvallen.”

Mister Corso

Behalve met zijn school is Laurens als rasechte Blankenbergenaar ook met ‘t steedje vergroeid. Hij begeleidt de kindergemeenteraad en werkt in de zomer als jobstudent op de dienst Evenementen. “Een van mijn stokpaardjes is de bloemenstoet: ik kijk daar nu alweer naar uit. Ook Vlaanderen Zingt en Zomerhit zijn leuk om aan mee te helpen, maar met het corso heb ik als Blankenbergenaar een speciale band. Op de dienst Evenementen noemen ze mij Mister Corso”, glimlacht Laurens.

De jaarlijkse bloemenpracht roept jeugdherinneringen op. “Ik was daar als kind ook al door gefascineerd.” Maar Laurens wil zijn overwinning in de eerste plaats toch graag opdragen aan het Maerlant Atheneum. “Deze school heeft mij voor een stuk gemaakt tot wie ik ben. Ik kon me hier helemaal ontplooien.”

(WK)