Sam Decoussemaeker zocht een zinvolle tijdsbesteding tijdens de eerste coronalockdown. Mensen helpen, zit hem in de genen, en dat deed hij door twee maanden zijn twaalf 3D-printers op volle toeren te laten draaien en faceshields en earsavers te maken voor hulpverlenende diensten.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Vorige lente was Sam Decoussemaeker ijverig aan het studeren om zijn diploma te behalen aan het Atheneum van Veurne en hij keek al uit naar zijn toekomstige opleiding industrieel productontwikkeling. Net een week voor de lockdownmaatregelen werden ingevoerd zou Sam ook zijn eindexamen voor strandredder afleggen. “Omdat ik mij wil engageren voor mensen die in de ‘vuurlinie’ staan, wilde ik strandredder worden. Ik ben heel enthousiast aan die opleiding begonnen, hoewel ze best zwaar was, want slechts 20 procent van de kandidaten slaagt. Het werk als strandredder heeft me ook enorm veranderd als mens. Als 16-jarige mensen kunnen redden, dat vind ik toch fantastisch. Voor de meisjes doe ik het niet hoor, en ik ben ook niet het type dat urenlang op het strand kan liggen. Vorig jaar ben ik ook gestart met de cursus zwembadredder. Die zou drie weekends tijd in beslag nemen, maar corona gooide roet in het eten, want na het tweede weekend werd alles geannuleerd. In normale tijden ga ik ook zo’n vier keer per week zwemmen, maar ook dat is nu lastig. Met mijn studies en examens is dat moeilijk te plannen, maar ik ben vast van plan om de draad opnieuw op te nemen.”
Crowdfundingsactie
Maar Sam zou een ‘mensenredder’ van een heel ander kaliber worden… De bal ging aan het rollen toen zijn leerkracht wetenschappen Diederik D’Hert zich engageerde om voor artsen en zorgverleners in de regio 3D-gezichtsschermen te printen. Sam sprong mee op de kar, en startte een eigen crowdfundingsactie. Daarmee verzamelde hij voldoende geld om materiaal te kopen om zijn twaalf printers dag en nacht draaiende te kunnen houden. Maar ook de filamentrollen, met de ‘inkt’ voor de printers, kosten geld, net als de plastiek schermen, de elastiekjes en de elektriciteit… Maar Sam was niet te stoppen en printte dag en nacht om daarna de hele waslijst met ‘gelukkigen’ gratis te kunnen leveren.
Ik kon anderen helpen en heb me geen seconde verveeld
“Het werden er een heleboel”, zegt Sam. “Ziekenhuizen, het triagecentrum, politiezones, huisartsen, kinesisten, apothekers, tandartsen, brandweer en ambulanciers, woon-zorgcentra, scholen, overheidsdiensten… Ik was me er snel van bewust dat er tijdens de eerste coronagolf een schrijnend tekort was aan beschermingsmateriaal zoals gezichtsschermen in de zorgsector. Ik ben al langer gepassioneerd bezig met 3D-printen en daar zag ik een kans om als 17-jarige mijn steentje bij te dragen aan de goede zaak. Ik heb toen ruim 2.000 faceshields en bijna 3.000 earsavers gemaakt die ik gratis ter beschikking stelde aan de zorgsector. Het gaf me een warm en voldaan gevoel dat ik iets nuttigs kon doen.”
Sam begon dit schooljaar aan de opleiding Industrieel Product Ontwerpen omdat die creatieve uitdagingen biedt en praktijkgericht is. “Je leert er hoe je design kunt integreren in een bedrijf. Doelgericht specifieke problemen onderzoeken, oplossingen bedenken en de impact bekijken, dat is echt mijn ding!”
Hoe vind je het om als 18-jarige KRAK van De Panne te worden?
“Dat staat mooi op je cv, hé. (lacht) Ik vond het belangrijk dat ik een manier heb gevonden om me nuttig te maken voor de maatschappij. Het had voor mij ook een positief gevolg. Ik had iets om handen en was liever druk in de weer met mijn 3D-project dan me in de zetel voor de TV of spelcomputer neer te ploffen. Op deze manier heb ik me tijdens de eerste lockdown geen seconde verveeld!”
Hoe reageerde je omgeving op jouw 3D-printing-initiatief?
“Het ging rond als een lopend vuurtje. En toen de buren een applausactie hadden georganiseerd en er zelfs een televisieploeg aan de deur stond, was ik enorm verrast! Het voelt wel een beetje raar aan dat ze je als coronaheld beschouwen.”
Wat heb je eruit geleerd?
“Ik heb altijd al mensen willen helpen. Tijdens de coronapandemie heb ik nog meer gemerkt hoe belangrijk dat is. Het is me vooral duidelijk geworden dat als je elkaar helpt, als je solidair bent, je heel veel kunt bereiken en dat dit ook voor verbondenheid zorgt.”
Sam Decoussemaeker
Sam (18) woont samen met zijn broer Alex (20) en ouders Christophe Decoussemaeker en Stéphanie Bouché in de historische Dumontwijk in De Panne.
Middelbaar: richting handel Atheneum Veurne – Momenteel: eerstejaars student Industrieel Product Ontwerpen Howest Kortrijk
Sam heeft een grote passie voor alles wat met redding op zee te maken heeft. De voorbije zomer was hij strandredder in De Panne, maar hij is ook gek op zeilen en heeft een bruine gordel judo. In 3D-modelling en printing zoekt hij nieuwe uitdagingen.
Bekijk de video’s en verhalen van alle Kraks 2020 op www.kw.be/proficiat
Proficiat aan alle Kraks 2020
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier