Een fout gelopen medische ingreep zette in 2007 het leven van de Dadizeelse Pedrouchka Samyn op zijn kop. Sindsdien heeft ze iedere dag af te rekenen met chronische pijnen. Pedrouchka schreef de voorbije jaren die pijnen van zich af en probeert iedere dag met positivisme de strijd aan te gaan met haar beperkingen. Het bracht haar tot Krak van Moorslede.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
2007. Pedrouchka moet naar het ziekenhuis voor een ogenschijnlijke kleine ingreep aan haar blaas. Die operatie loopt echter volledig verkeerd. De gevolgen zijn zwaar. De Dadizeelse loopt een zenuwletsel en een bekkenbreuk op. Sinds die bewuste dag kampt Pedrouchka met chronische pijnen. Een professor uit het ziekenhuis in Sint-Niklaas slaagt er in Pedrouchka toch een beetje te helpen. “Dankzij een neurostimulator lukt het me toch om de dagen iets gemakkelijker door te komen, al gaat de pijn spijtig genoeg nooit meer weg.”
Harde opmerkingen
De medische blunder zorgde voor een serieuze verandering in het leven van Pedrouchka. Haar taak als leerlingenbegeleidster in De Keiwijzer voert ze uit met een kruk in de hand, lange fietstochten of wandelingen zijn niet meer mogelijk. “De eerste jaren na het voorval was ik vaak aan het piekeren. Opmerkingen van mensen, die soms heel hard waren, sloegen bij me in als een bom. Gelukkig ben ik van nature een vrij positief persoon. Een tweede belangrijke stap zette ik toen ik alles van me begon af te schrijven.”
Dagboek bijhouden
Pedrouchka besliste om een dagboek bij te houden waarin ze iedere dag haar gedachten neerpende. “Het bijhouden van het dagboek bleek een erg positieve invloed te hebben.” Collega Wim Pectoor hielp Pedrouchka om van het dagboek een volwaardig boek te maken. Dat resulteerde in het boek ‘En toen werd ik wakker’.
Ik hoop dat heel wat mensen moed putten uit mijn positivisme
Daarvan werden er reeds meer dan duizend exemplaren verkocht. Met de opbrengst schonk Pedrouchka een mooi bedrag aan de pijnkliniek die haar hielp om na de medische blunder toch terug hoopvol in het leven te staan. “De professor in Sint-Niklaas heeft me echt geholpen. Binnenkort doen we een tweede schenking aan de werking van het ziekenhuis.”
Piekerende jongeren
Pedrouchka probeerde de voorbije jaren ook haar positieve ervaringen met haar dagboek door te geven aan de leerlingen van de school. “Ik merkte dat jongeren tussen tien en achttien jaar vaak piekeren en negatieve zaken opschreven.” Die ervaringen resulteerden in een tweede boek: “En nu kan ik slapen”. Door middel van onder andere denkoefeningen probeert Pedrouchka ook de jongeren te helpen om ook positief in het leven te staan. “Ik kreeg heel wat positieve reacties van ouders. Ik hoop na de coronacrisis een dergelijk boek voor volwassenen op de markt te brengen. Volwassenen zijn natuurlijk heel anders dan jongeren. De voorbije periode deed ik veel opzoekingswerk en verdiepte ik me onder andere in psychologie.”
Is het gemakkelijk om jouw job nog te beoefenen?
“Neen, gemakkelijk is het niet. Ik moet veel inboeten op ons sociaal leven omdat ik de dagen dat ik niet werk veel moet rusten. Ik loop steeds met een kruk rond. Maar ik ga graag naar mijn werk. De jongeren zien, helpt me ook om positief te denken.”
Heb je de dokter die in 2007 de ingreep uitvoerde nog gezien of gesproken?
“In het ziekenhuis waar ik de ingreep liet uitvoeren zag ik de dokter al enkele keren. Soms heb ik echt zoveel zin om hem aan te spreken en mijn frustraties te uiten maar tot op vandaag heb ik dat niet gedurfd. Ik vind het vooral jammer dat hij zelf nog nooit naar me is toegekomen.”
Had je verwacht om Krak van de gemeente te worden?
”De vijf kandidaten zijn totaal verschillend. Allemaal mensen die op een of andere manier andere helpen of hun steentje bijdragen in de gemeente. Dat ik tot Krak verkozen ben, vind ik een hele eer. Ik hoop dat heel wat mensen moed putten uit mijn positivisme.”
Pedrouchka Samyn
Pedrouchka werd geboren op 26 oktober 1970 in Menen. Dertig jaar geleden stapte ze in het huwelijksbootje met Filip Nyffels. Samen wonen ze langs de Sperredreef in Dadizele. Ze zijn de ouders van Celien (29) en Yentl (27).
Pedrouchka werkt als leerlingenbegeleider in de Poperingse school ‘De Keiwijzer’.
Vroeger hield ze van wandelen, zwemmen en fietsen, maar door haar fysieke kwalen is het moeilijk geworden om deze activiteiten te kunnen uitoefenen. “De voorbije jaren ben ik vooral beginnen lezen en ben ik me beginnen verdiepen in alles rond het thema piekeren.” Met haar man trekt ze ook graag naar zee. Ook een gezellig restaurantbezoek slaat Pedrouchka zeker niet af.
Bekijk de video’s en verhalen van alle Kraks 2020 op www.kw.be/proficiat
Proficiat aan alle Kraks 2020
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier