Geef haar de naam van een straat en ze weet meteen over welk dorp in Heuvelland het gaat. Zeker in Nieuwkerke en Dranouter. “In Nieuwkerke woon ik vanaf mijn geboorte, in Dranouter ging ik naar de lagere school”, vertelt Olivia Dondeyne, Krak van Heuvelland en postbode in de gemeente.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Olivia werd geboren in Nieuwkerke en trok in haar kindertijd elke dag naar Dranouter waar ze les volgde in de school waar haar mama Nadine Lempiere les gaf. “Ik stond steeds de laatste in de rij. Een voorkeursbehandeling heb ik nooit gekregen. Ook nu ben ik vooral te vinden op de achtergrond. Het is dan ook een grote verrassing voor mij dat ik de Krak van Heuvelland werd. De kleine dingen die ik voor de mensen doe op mijn ronde zijn blijkbaar doorslaggevend geweest.”
Olivia had als kind gezworen nooit postbode te worden zoals haar vader Bernard. “Ook hij werkte net als mama in Dranouter en deed er na zijn postronde ook nog de boodschappen voor heel wat bewoners en hielp links en rechts mee met het onderhoud van de tuin. Hij stond altijd voor iedereen paraat.”
Twintig jaar geleden werd Olivia uiteindelijk toch postbode en volgde zo haar vader letterlijk op. “Heel wat mensen kijken dagelijks uit naar mijn komst vaak omdat ik de enige persoon ben die ze nog zien.”
Spaarpot voor goed doel
“Voor een korte babbel of een vraag. naar postzegels bijvoorbeeld. Tot net voor nieuwjaar kostte een blad van 10 stuks 9.80 euro maar ze gaven me graag 10 euro. Die 20 cent verdwijnt bij mij thuis in een spaarpot. Op het einde van een periode gaan die centen naar een goed doel. Recent nog als steun van de mugheli in Heuvelland of in het verleden naar het kinderkankerfonds van het Gentse UZ. Het gebeurt ook wel eens dat ik allerhande spulletjes van mezelf een tweede leven geef als ik er mensen op mijn ronde een plezier mee kan doen. Ik wil dat iedereen het goed heeft en probeer voor allen mijn best te doen, vriendelijk en beleefd zijn kreeg ik met de paplepel mee. Voor het derde jaar op rij postte ik in de kerstperiode bij iedereen een kerstkaartje met mijn oprechte wensen.”
Het voorbije jaar heb ik héél veel gewandeld
In Nieuwkerke trok Olivia als kind vaak op bezoek bij haar grootouders. “Langs vaders kant was ik geboeid door de verhalen over opa Alberts, die kleermaker was. Oma Bertha hielp door de textiel- en klerenwinkel op de Nieuwkerkse Markt uit te baten. Langs moeders kant zat ik mee aan tafel in het dorps- en volkscafé van mijn grootmoeder Julia. Zelfs de zitdagen van de mutualiteit en vakbond vonden toen gewoon in het café plaats. Liefst 47 jaar lang hield ze café.”
Uit haar kindertijd herinnert Olivia zich nog goed de mooie dagen bij beenhouwer Frans Vandroemme. “De voor – en naschoolse opvang bestond toen nog niet en zo kon ik altijd terecht bij de plaatselijke beenhouwer. En op zijn sluitingsdag namen meester Roger en zijn vrouw Nelly het over. Iets om nooit te vergeten en waar ik zo dankbaar voor ben.” Ook onvergetelijk zijn de gouden jaren van de medewerking aan het Folkfestival. “Samen met mijn vriendin Eva mochten we op een dag mee met voorzitter Marnique Deswarte en zijn vrouw Mireille naar hun knus caravannetje voor twee personen in Alle-sur-Semois.We sliepen er twee nachten maar wel met vier personen in die ene caravan. Hilariteit alom.”
Wat betekende voor jou het voorbije coronajaar?
“Het was een jaar waarin ik er elke dag voor koos om te bewegen, ook al ben ik geen topsportser. Wandelen in onze prachtige natuur geeft me telkens weer de kracht om verder te doen. Tijdens de eerste lockdown trok ik 60 opeenvolgende dagen de wandelschoenen aan. Een keer stapte ik zelfs 19 kilometer. Het is ook een periode geweest waarin ik vele kilo’s ben afgevallen. Ook omdat ik creatief bezig ben geweest met gezonde voeding.”
Je doet ook aan vrijwilligerswerk?
“Ik ben inderdaad Samana-vrijwilliger hier in Nieuwkerke. Het is een vereniging voor chronische zieken en mantelzorgers. Met de kerstperiode gaven we aan onze leden een ontbijtmand. Het geschenk werd door iedereen met zeer grote dank ontvangen.”
Heb je nog een droom?
“Mijn grootmoeder Julia maakte als cafébazin van La Régence de lekkerste picon van de streek. Alleen mijn ouders hebben het recept. Eenmaal ze het recept lossen, is het een droom het drankje op de markt te brengen, eventueel met de mogelijkheid tot verkoop in een kleine gezellige degustatieruimte.”
Olivia Dondeyne
Olivia Dondeyne is geboren op 11 juli 1979 en woont samen met haar partner Diederik Depover in haar geboortedorp Nieuwkerke. Olivia is moeder van een zoon Lennert (16) die het vierde jaar voeding-verzorging volgt aan het KTA Ieper.
Loopbaan
Olivia studeerde zaal en keuken aan de hotelschool van het KTA De Panne. Ze werd begin 2000 postbode. Olivia heeft de liefde voor de horeca niet opgegeven en is zo in het weekend zaalmedewerkster in brasserie- en feestzaal De Scherpenberg.
Hobby’s
Wandelen en kokkerellen.
Bekijk de video’s en verhalen van alle Kraks 2020 op www.kw.be/proficiat
Proficiat aan alle Kraks 2020
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier