Katrien Terryn slaagde vorig jaar voor haar examen als vrouwelijke garnaalvisser te paard. Ze is er bijzonder trots op dat ze het eeuwenoude strandvissersambacht mee in stand mag houden en kan promoten. Genoeg redenen om haar als Krak van Koksijde te bekronen.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
“Mijn band met Oostduinkerke is er altijd geweest” start spraakwaterval Katrien haar verhaal. “Ik ben opgegroeid in Schaarbeek, maar elke vakantie brachten we met de familie door in Oostduinkerke. Ik had hier ook jaren een leuke studentenjob in de plaatselijke surfclub. Als kind leerde ik in de lokale manege paardrijden. Toen mijn mama hier enkele jaren geleden een appartement kocht, wist ik zeker dat ik hier ooit definitief zou wonen. Het stond blijkbaar in de sterren geschreven dat ik Dominique zou ontmoeten. Hij was hoefsmid, paardenvisser en leerde me alles over paarden. Later vroeg hij of ik garnaalvisser wilde worden. Ik vroeg me af of ik dat wel zou kunnen, met mijn kleine gestalte en ik heb geen mannenspieren! Maar op zo’n kolossaal Belgisch trekpaard in zee gaan gaf zo’n fantastisch gevoel! Al ving ik maar één garnaal, dan was ik de koning te rijk! In het begin moest ik meer leren van het paard dan omgekeerd. Dominique leerde me alles in een rustig tempo te doen, en zeker om een paard met minder ervaring niet op te jagen. Gelukkig weet ik door mijn surfervaring waar de banken en kellen zich bevinden op ons strand, en ken ik goed de getijden. Belangrijk voor paardenvissers is dat hun paard vertrouwd is met het publiek, en niet schrikt van te veel volk of fototoestellen. Mijn examen heb ik afgelegd met Johnny, een flink uit de kluiten gewassen trekpaard. Maar de examinatoren evalueren ook hoe vlot je met de netten overweg kan en hoe je de garnalen trieert. Achteraf moet alles netjes worden schoongemaakt en opgeruimd. Eigenlijk ben je een hele dag in de weer als je de voorbereiding meetelt, het paard uitspannen aan de laagwaterlijn, het materiaal van de kar laden en de manden vastmaken aan het paard.”
Oud-IJslandvaarders
Toen Katrien in september de officiële medaille en de zuidwester kreeg was ze apetrots: “Als paardenvisser ben je een ambassadeur die het immateriële culturele Unesco-erfgoed van Koksijde in de kijker zet. Sinds kort dans ik ook mee in de culturele dansgroep De Oud-IJslandvaarders. Ook zij maken een belangrijk deel uit van de kustgeschiedenis. Dit wil ik ook promoten. Cultureel dansen is minder populair bij jongeren, maar ook dit mag niet verloren gaan in onze huidige maatschappij. We treden op in traditionele kledij op verschillende gemeentelijke evenementen. Met hoe meer mensen ik in contact kom, hoe meer ik de trots van Oostduinkerke kan doorvertellen en laten verder bestaan. Dat is mijn ultieme doel, de herinnering levendig houden aan alles wat vroeger Oostduinkerke sierde en vandaag de dag doet uitblinken.”
Duwtje in de rug om dit unieke erfgoed in de kijker te zetten
Ook met hun Educatief Centrum Het Trekpaard proberen Katrien en Dominique de geschiedenis rond het Belgisch trekpaard – dat ook is erkend als Leven Erfgoed – en de garnalenvisserij in leven te houden. “We geven rondleidingen over de trekpaarden en nemen de mensen mee met het vissen van garnalen te paard”, legt Katrien uit. “Zo kunnen we hen op een persoonlijke en unieke manier informeren over dit eeuwenoude ambacht.”
Hoe reageert jouw partner en familie op jouw Krak-titel?
“Dominique was blij, maar dat toont hij niet altijd. Hij moet zijn imago als stoere visser hoog houden, hé… Mama wilde het nieuws meteen op de sociale media gooien. Johan en Linda, de ouders van Dominique, volgden de stemmingen op de voet en waren superblij en trots. Ze noemen mij nu te pas en te onpas ‘de Krak’.”
Hoe heb jij mensen gemotiveerd om voor jou tet stemmen?
“Ik vind het moeilijk om mezelf te promoten. Dat geeft mij een soort ik-ben-meer-dan-jou gevoel en dat ligt mij niet. Wel heb ik het op Facebook gedeeld en gevraagd om op mij te stemmen, maar de grootste campagnemaker is mijn mama geweest. Als het dankzij iemand is dat ik gewonnen heb, dan is het wel dankzij mijn mama.”
Hoe belangrijk vind jij jouw ambassadeursrol?
“Het is belangrijk om het culturele erfgoed in ere te houden, want als we dat niet doen dan verdwijnt dit unieke ambacht misschien. Zolang erover gepraat wordt en mensen geïnteresseerd blijven, zal dit ambacht voort blijven bestaan en daarom is mijn Krak-erkenning een extra duwtje in de rug om dit unieke ambacht en de gemeente in de kijker te zetten.”
Katrien Terryn
Katrien Terryn (28) ruilde haar Brusselse roots in om te verkassen naar Koksijde. Ze viel voor de charmes van paardenvisser Dominique Vandendriessche (31) en trad als tweede vrouwelijke garnaalvisser te paard in zijn voetspoor.
Lagere school: Everheide Evere. Middelbaar: Wetenschappen – moderne talen in Mechelen. Hoger onderwijs: Financiën- en verzekeringswezen Brussel. Stage bij Verriest-Celerier Oostduinkerke. Eerste en huidige job: Educatief Centrum Het Trekpaard.
Katrien doet aan gewichtheffen, speelt graag een gezelschapsspel met haar partner Dominique en houdt van puzzelen en kruiswoordraadsels. Naast de garnaalvisserij staan paarden centraal in haar leven.
Bekijk de video’s en verhalen van alle Kraks 2020 op www.kw.be/proficiat
Proficiat aan alle Kraks 2020
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier