In 2020 werd bakkerin Mia verkozen tot Krak, nadat haar man Wim Vannobel die titel enkele jaren voordien ook al kreeg. “Het zijn buren en vrienden van mij” zegt José. “Toen zei ik: krak van Vleteren, zeker niks voor mij. En kijk nu…”
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Toen José Marchand zijn nominatie voor Krak 2020 te horen kreeg, viel hij volledig uit de lucht. “Hoe kan dat, wie heeft mijn naam doorgegeven, ik ben toch niet zo speciaal, er zijn mensen die dit meer verdienen? Dat was mijn eerste reactie. Nooit had ik ook maar durven vermoeden dat ik effectief tot Krak verkozen zou worden”, zegt José.
Groenpatrimonium
“Ik werk al bijna veertig jaar voor de gemeente Vleteren. Ik ben begonnen als onderhoudsman in de Sceure. Toen die vzw opgedoekt werd, kreeg ik allerhande andere taken toebedeeld. Ik ben nu de hoofdverantwoordelijke voor het onderhoud van het groenpatrimonium voor de drie gemeenten. De nieuwe begraafplaats, die bijna aan mijn achterdeur ligt, ziet er pico bello uit. Mensen komen er wandelen en ontspannen, hoe raar het ook klinkt.
Mijn vrouw Sabine werkt ook voor de gemeente, als poetshulp. Dus ik denk dat ik mijn titel als Krak van Vleteren vooral te danken heb aan mijn en haar collega’s. En wellicht ook wel aan de inwoners, die mij bijna allemaal kennen. Ik ben een bekend gezicht in het straatbeeld van Vleteren. Weet je dat ik vijf burgemeesters versleten heb?” lacht José.
Aan een nieuwe hobbybeurs zou ik wel willen meewerken
De trots van Vleteren, de molen, is ook een van de vele plaatsen waar José regelmatig te vinden is. Als vrijwillig ‘Meestermolenaar’ houdt hij de molen draaiende. “Twee zondagen per maand is de molen open voor het grote publiek. Als er dan wind genoeg is wordt er gemalen. Maar met de corona ligt alles nu al een tijdje stil”, zucht José.
Een ander stokpaardje van José is de natuur in al haar facetten. Vooral dan de vogels. “Wat is er aangenamer dan fluitende vogels? Ik heb een cursus natuurgids gevolgd en geef mijn kennis graag door aan anderen tijdens een wandeling in onze mooie ‘broeken’. Samen met nonkel Gilbert en Jan Kemps maken we ieder jaar broedbakken en gaan die dan ergens op veilige plaatsen hangen. Voor de kerkuil, de steenuil en de torenvalk. En ik moet zeggen met succes. Bijna alle bakken zijn bewoond”, zegt José trots.
Wandelaar
José is bovendien een fervent wandelaar. De vierdaagse van de IJzer en de vierdaagse van de Mesa in de Ardennen staan iedere jaar genoteerd in zijn agenda. “Vroeger was ik dagelijks op toer met de hond, maar die is nu overleden”, zegt José. Samen met zijn vader is hij ook vlaggendrager voor de oud-strijders. Bij plechtigheden en vieringen zijn ze steeds op post.
Als lid van het St.-Maartencomité zet hij zich ieder jaar in om de kinderen van Oostvleteren een leuke sint-maartensavond te bezorgen. “We organiseren de stoet en gaan steungelden ophalen om iets leuks te kunnen geven aan de kinderen. Ik droom er wel van om eens een stoet te kunnen laten doorgaan met alleen maar ‘bietenfakkels’”, besluit hij. (Ria Van Lerberghe)
Welke reis blijft jou steeds bij?
“Ik ben niet grote zo’n grote reiziger, eens naar de Ardennen of Nederland. Maar enkele jaren geleden ben ik met zes mannen van Vleteren (onder wie burgemeester Stephan Mourisse) naar Schotland getrokken, voor een wandelvakantie van zeven dagen. Onvergetelijk!.”
Wat zou je nog graag verwezenlijkt zien in Vleteren?
“Vroeger was er een handelsbeurs in de Sceure, als opvolger kwam er een hobbybeurs. Maar ik denk dat dit al bijna 20 jaar geleden is. Dus aan een hobbybeurs zou ik wel willen meewerken. Tijdens de coronacrisis hebben veel mensen hun oude hobby’s opgerakeld. Je zou ervan versteld staan wat de inwoners van Vleteren allemaal kunnen.”
Wat is voor jou de mooiste plek van Vleteren?
“Er zijn vele mooie plekjes in Vleteren maar voor mij persoonlijk, ongetwijfeld het gebied achter het Amarientje. Voor de meesten onbekend gebied, maar het is er zo prachtig. Je hebt er een weids uitzicht op de Fintele, de IJzer en de weiden. Nu staan die volledig blank. Ik kom er regelmatig om met mijn verrekijker de vele soorten vogels te spotten. Ik kan er uren vertoeven.”
José Marchand
José (59) is getrouwd met Sabine Liefhooghe en woont in Oostvleteren. Hij is de vader van Thea (31) en Simon (30) en opa van Louise. Zijn ouders zijn Achiel Marchand en Denise Mazereel.
Na zijn lager onderwijs in de gemeentelijke jongensschool van Oostvleteren ging hij naar het VTI in Ieper, waar hij de richting bouw volgde. Toen zijn acht maanden durende legerdienst in Duitsland erop zat, begon José in 1983 te werken voor de gemeente.
José is een natuurmens. Dus wandelen, vogels observeren en het bewonderen van het veranderen van de seizoenen staan bij hem op nummer één. Sedert enkele jaren volgt hij avondles in het houtsnijden.
Bekijk de video’s en verhalen van alle Kraks 2020 op www.kw.be/proficiat
Proficiat aan alle Kraks 2020
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier