Krak Johan Coussement : “Om iets te organiseren, heb je altijd trekkers nodig”
Voor het eerst gaat de Kraktrofee van Zwevegem naar de deelgemeente Heestert. Winnaar Johan Coussement is er zeker geen onbekende. Het lijstje verenigingen waarin hij actief is, oogt indrukwekkend.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Johan Coussement is een veelzijdig man, maar als er iets is wat hij niet kan, dan zal het wel stilzitten zijn. Altijd is hij wel met iets bezig, ook nu hij met pensioen is. “Ik werkte vroeger bij Confectie Derycke. Eerst in Avelgem en daarna, toen het bedrijf overgenomen werd, in Dottenijs. Ik wist altijd wanneer ik naar het werk trok, maar nooit wanneer ik zou thuis komen. Sinds ik met pensioen ben, verricht ik hier en daar nog wat klusjes op zelfstandige basis”, vertelt hij.
Daarnaast is Johan enorm actief in het verenigingsleven. “Bij de Landelijke Gilde Heestert ben ik secretaris en verder ondervoorzitter van Gewest Waregem en zetel ik in het provinciaal bestuur van LG. Ik ben actief in de Bedrijfsgilde Zwevegem, zeg maar een soort syndicaat voor de landbouw. Van daaruit zit ik ook in de werkgroep Trage Wegen”, aldus Johan, die ook penningmeester is van de Kerkfabriek Heestert en secretaris van het Centraal Kerkbestuur Zwevegem. Hij zetelt ook in het dagelijks bestuur van OC Malpertus en helpt mee bij Mindervalidenzorg Heestert. Alsof dit allemaal nog niet genoeg is, is hij ook nog eens ondervoorzitter van de Mina-raad en bestuurslid bij CD&V Zwevegem.
Tussendoor staat Johan, samen met zijn echtgenote Christine, in voor het onderhoud van de Blinde Kapel in Heestert. “Dit is vooral in de meimaand. Je zou versteld staan hoeveel volk daar nog jaarlijks komt. Zo kunnen we nagenoeg alle kosten voor het onderhoud en kleine herstellingen dekken met de giften van de bedevaarders.”
Landbouw
Opvallend is wel zijn inzet voor de landbouw, terwijl hijzelf geen landbouwer is. “Ik kom uit een landbouwersgezin. Ook de ouders van mijn echtgenote waren boeren. Techniek boeide mij meer en zo koos ik een andere richting. Niettemin voel ik nog altijd een verbondenheid met de landbouw. Zo bezoek ik nog jaarlijks het landbouwsalon, enerzijds om er de machines te bewonderen, maar ook om er mensen te ontmoeten.”
Je moet durven risico nemen, een berekend risico
Veel tijd om naar televisie te kijken, heeft Johan niet. “Zijn er geen vergaderingen, dan staat er wel iets anders in de agenda. Zo voorzie ik alleen al drie avonden per week om mijn werk voor de kerkfabriek rond te krijgen.” Sommige zaken zijn wel seizoensgebonden, zoals de organisatie van de jaarlijkse Hoevefeesten. “Hopelijk kunnen we dit jaar ons normale programma afwerken. Toch mag je nooit op routine draaien, want elk jaar is er wel iets dat verandert. Zo moeten we voor de volgende editie uitkijken naar een nieuwe locatie. Gezien de ruimte die we nodig hebben niet zo evident, maar het komt wel goed.”
Daarmee kijkt Johan al even in de toekomst. “Door corona zijn er heel wat activiteiten weggevallen. Ook het menselijk contact is veel minder geworden. Ik vrees dat het voor veel verenigingen moeilijk zal worden om opnieuw op te starten wanneer het weer mag. Het is sowieso al moeilijk om mensen te mobiliseren, en zo’n lange pauze zal het er niet makkelijker op maken. Gelukkig zijn er trekkers in de diverse besturen, want trekkers heb je nodig wanneer je iets wil organiseren”, besluit onze Krak.
(Geert Vanhessche)
Kan je makkelijk ‘neen’ zeggen als men iets vraagt?
“Ik kan inderdaad moeilijk ‘neen’ zeggen. Soms heb ik daar wel eens spijt van, maar dan denk ik altijd ‘het zal wel lukken’. Wat organiseren betreft, daar maak ik mij geen zorgen meer over. Door de jaren heen heb ik een netwerk opgebouwd waar ik altijd kan op terugvallen. Je moet ook durven risico’s nemen, zij het dan wel berekende.”
Had je jouw verkiezing tot Krak verwacht?
“Nee, niet echt. Sterker nog, toen ik gevraagd werd of ik de nominatie zou aanvaarden, heb ik nog getwijfeld. Ik stelde mij de vraag waarom ik werd gevraagd. Na een gesprek met mijn echtgenote en een nachtje slapen, besloot ik toch deel te nemen. Ik ben uiteraard heel blij met de overwinning. Het doet deugd dat de mensen waarderen wat je doet.”
Hoe is het sociale leven in Heestert?
“Verbondenheid is hier wel belangrijk. De ene vereniging leeft met de andere. Toch is dat toch wat aan het minderen. Jonge mensen lijken zich steeds minder te engageren in het verenigingsleven. Al moet ik zeggen dat op ons straatfeest de nieuwe inwoners zich wel bereid tonen om een handje te helpen.”
Johan Coussement
Johan Coussement is geboren op 11 september 1954. Hij is 42 jaar gehuwd met Christine Declercq en woont in de Pontstraat in Heestert. Hij is vader van Geert en Stijn (+2007) en grootvader van Thibeau en Xander.
Johan is gegradueerde elektromechanica. Hij werkte bij het textielbedrijf Derycke dat later werd overgenomen en naar Dottenijs verhuisde. Het bedrijf was gespecialiseerd in werkkledij en persoonlijke beschermingsmiddelen.
Johan is ondertussen met pensioen, maar stilzitten is niet aan hem besteed. Geregeld gaat hij hier en daar nog een handje toesteken en zijn engagement in het verenigingsleven neemt ook nogal wat tijd in beslag.
Bekijk de video’s en verhalen van alle Kraks 2020 op www.kw.be/proficiat
Proficiat aan alle Kraks 2020
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier