Krak Jempi Jooren : “Ik was voorbestemd voor de koers met mijn naam”
Een zware brand zorgde ervoor dat zijn eigen koerscarrière als sneeuw voor de zon verdween, maar nu beleeft de 47-jarige Jempi Jooren als internationaal wielercommissaris toch het internationaal wielergebeuren vanop de eerste rij. De Ledegemnaars riepen hem uit tot hun Krak.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Jempi Jooren groeide op in Lo-Reninge als zoon van een echte wielerfan, zijn ma Maria Carpentier. “Eigenlijk ben ik van bij mijn geboorte al voorbestemd om iets met koers te doen. Mijn ouders noemden mij naar wielerlegende Jempi Monseré”, begint Jempi. De passage van Gent-Wevelgem vlakbij hun woning was voor het gezin Jooren telkens een hoogdag. Jempi begon zelf met wielrennen en bouwde binnen het milieu snel een vriendenkring op. “Ik denk niet dat ik het karakter had om het tot een groot renner te schoppen”, geeft Jempi toe.
Een zware woningbrand legde de ambities van Jempi als wielrenner abrupt in de as. Hij liep zware brandwonden op en mocht een streep trekken door zijn wielercarrière. “Doordat ik inmiddels veel mensen had leren kennen door het wielrennen wou ik toch nog iets te maken hebben met de sport. Toen iemand me voorstelde om official te worden, hapte ik meteen toe.” Als 18-jarige beleefde hij zijn favoriete sport zo toch opnieuw vanop de eerste rij.
Renners zijn nummers
De voorbije 25 jaar bouwde hij een mooi parcours uit. Zo was hij eerst provinciaal wedstrijdcommissaris en stond hij in voor de fotofinish. Daarna doorstond hij meerdere examens als nationaal commissaris, aankomstrechter en tijdwaarnemer. Inmiddels maakte Jempi zijn ambities waar en is hij internationaal wielercommissaris bij de UCI. Wanneer hij als voorzitter wordt aangesteld, is het Jempi die in de eerste wagen achter het peloton rijdt. Hij kijkt nauwlettend toe of iedereen zich aan de afspraken houden.
Via het wielrennen leer je nieuwe culturen kennen
“Voor mij is iedere renner een nummer, zodat ik iedereen gelijk behandel. Het belangrijkste is dat wanneer je iemand straft, je het na de wedstrijd kan uitpraten. Op die manier kan je de renner zijn verhaal horen en je eigen actie verduidelijken. Enkel zo kan je bij een volgende wedstrijd met een schone lei starten.”
Van wedstrijden in Kazachstan en de Verenigde Arabische Emiraten tot de grote Belgische klassiekers en modderige veldritten. De wielercommissaris reisde de voorbije jaren rond om zijn geliefde sport in goede banen te leiden. “Dankzij het wielrennen heb ik al veel mooie momenten beleefd.”
Toch zijn er ook enkele negatieve momenten die bijblijven. Zo was hij bij de valpartijen van Stig Broeckx en Antoine Demoitié. “Op zo’n momenten word je heel erg stil. Ik kan ook enorm teleurgesteld zijn wanneer ik zie dat een peloton plots beslist om niet meer te koersen. Dat getuigt van weinig respect voor de supporters en de organisatie.”
Na het veldritseizoen start ook voor Jempi straks het nieuwe wegseizoen. Dat gebeurt met Kuurne-Brussel-Kuurne, waar de Winkelnaar als voorzitter is aangesteld. “Respect voor de organisaties die er in deze rare tijden alles aan doen om toch hun wedstrijden te organiseren. Ik merk dat ze erin slagen om alles veilig te laten doorgaan. Al kijk ook ik natuurlijk uit naar een wedstrijd met veel volk langs de weg.”
Hoe leerde je jouw vrouw kennen?
“Samen met een kameraad organiseer ik al jaren bals voor alleenstaanden. Dat doen we, in normale omstandigheden, bijna iedere week. Op een van die bals leerde ik mijn vrouw kennen. We vormen sinds 2006 een koppel. Dankzij haar kan ik mijn taak als internationaal wielercommissaris, mijn mooiste hobby, uitoefenen. Soms ben ik meerdere dagen van huis. Dan houdt Jill hier het gezin draaiende.”
Welke is voor jouw de mooiste koers?
“Veel wielerfans kijken uit naar de Ronde of Tour, maar ik geniet van elke wedstrijd. De Ronde van Almaty in Kazachstan vond ik heel interessant. Je leert er nieuwe culturen kennen. Dat de namen in het peloton minder bekend zijn, vind ik niet jammer. Voor mij is iedere renner tijdens de koers een nummer. Ik kijk wel altijd uit naar Gent-Wevelgem. Ik vind het fantastisch dat er die dag zoveel wedstrijden, zowel voor mannen, vrouwen als jongeren, georganiseerd worden.”
Had je verwacht om Krak van de gemeente worden?
“Nee, ik vond het al een eer om genomineerd te zijn. Toen ik via Facebook liet weten dat ik genomineerd was, merkte ik wel dat er heel wat positieve reacties waren.”
Jempi Jooren
Jempi (47) woont met zijn vrouw Jill Vermander (46) en hun twee kinderen Eline (13) en Maxim (5) langs de Familie Devosstraat in Sint-Eloois-Winkel.
Ging naar het VTI in Veurne, maar koos na zijn studies voor de sector van de private veiligheid. Sinds 1999 werkt hij als veiligheidsagent aan de KU Leuven Campus Kortrijk. Met het oog op zijn werk verhuisde hij naar Sint-Eloois-Winkel.
Hij koerste zelf, maar na een zware brand in het ouderlijke huis moest hij noodgedwongen stoppen. Nu is hij internationaal wielercommissaris. Hij organiseert ook al jarenlang met een vriend die hij via het wielrennen leerde kennen, bals voor alleenstaanden. Hij volgt ook de voetbaluitslagen, fietst zelf nog af en toe en doet aan fitness.
Bekijk de video’s en verhalen van alle Kraks 2020 op www.kw.be/proficiat
Proficiat aan alle Kraks 2020
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier