Krak Cindy Castelein : “Als de ouders beginnen te wenen, huil ik vaak mee”

Cindy met dochter Febe en echtgenoot Christophe.©GINO COGHE Foto Coghe
Cindy met dochter Febe en echtgenoot Christophe.©GINO COGHE Foto Coghe
Rudi Ilegems
Rudi Ilegems Medewerker KW

Cindy Castelein uit de Zedelgemsesteenweg in Eernegem, pal op de grens met Aartrijke, werd verkozen tot de Krak van de gemeente Ichtegem van 2020. Ze volgt daarmee Isabelle Bussche uit Bekegem op. Cindy heeft haar verkiezing vooral te danken aan haar vrijwilligerswerk voor vzw Boven De Wolken. Die vzw stuurt professionele fotografen op pad om overleden pasgeborenen te fotograferen. Ze geeft aan de getroffen ouders een dierbare herinnering aan hun sterrenkindje.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

“Ik heb lang geaarzeld om mij te engageren voor ‘Boven de Wolken”, geeft Cindy toe. “Iedereen begrijpt wel dat het voor de getroffen ouders en hun familie een zeer heftige emotionele gebeurtenis is en om daar getuige van te zijn, is niet zo eenvoudig. Het is gelukkig niet zo dat ik elke week opgeroepen wordt voor een fotosessie van een overleden baby, want mocht dat wel het geval zijn, dan zou ik het waarschijnlijk niet erg lang meer volhouden. De vzw kijkt er dus op toe dat er voldoende vrijwilligers zijn, zodat het aantal sessies voor een fotograaf beperkt blijven. Ze weten maar al te goed dat het een emotioneel zware opdracht is. Bijkomende vrijwilligers zijn trouwens altijd welkom.”

“Ik heb ook bewust lang gewacht om mij daarvoor te engageren, omdat ik twijfelde of ik dit wel zou aankunnen. Toen onze dochter een maand jong was, moesten goede vrienden van ons zeer onverwacht hun kindje van 9 maanden afgeven. We hebben dat toen van heel dichtbij meegemaakt en dat was zeer confronterend omdat we zelf een kind van ongeveer die leeftijd hadden. Toen besefte en zag ik hoe belangrijk foto’s en filmpjes van hun gestorven kind voor die ouders wel waren. Ik ben dat nooit vergeten. Die vrienden hadden nog herinneringen. Bij pasgeborenen ligt dat anders natuurlijk. Daarom wil ik ouders die hun kindje moeten afgeven die tastbare herinnering geven die o zo belangrijk is in hun verwerkingsproces.”

Belang van onze foto’s nog versterkt door isolatie

“Zo’n sessie is uiteraard een zeer emotionele en ingetogen gebeurtenis. Als de ouders beginnen te huilen, kan ik ook mijn emoties niet onderdrukken en moet ik zelf ook ettelijke tranen laten. Ik probeer me daar dan over te zetten door te focussen op mijn werk. En dat is zo mooi mogelijke foto’s maken, een tastbare herinnering aan hun pasgeborene. Want gaandeweg groeit het besef van de belangrijkheid ervan. Maar makkelijk is het niet.”

Raamportretten

Voor de vzw werk ik nu drie jaar. Mijn bijberoep van fotografe staat nu natuurlijk ook nog altijd, sinds maart van vorig jaar eigenlijk al, op een laag pitje. Tijdens de eerste lockdown heb ik het voorbeeld van een collega fotografe gevolgd en heb ik raamportretten gemaakt ter herinnering aan die bijzondere periode. Zo fotografeerde ik vele gezinnen die van achter een raam hoopten op een snel einde van de coronacrisis. Het was wel een win-win situatie. Ik bezorgde de mensen die dat wilden gratis foto’s. Het was voor hen een manier om zich eens te tonen aan de buitenwereld. In ruil verzamelde ik die foto’s in mijn portfolio. Ik kreeg daar een onverwacht grote respons op en leerde Ichtegem zo beter kennen.”

In hoeverre heeft corona je werk bij BDW beïnvloed?

“Tijdens de eerste lockdown hadden we plots wel gevoelig minder oproepen bij BDW omdat sommige ziekenhuizen geen externen meer toelieten. Maar dit heeft niet al te lang geduurd, geleidelijk aan kwamen er weer meer oproepen binnen. We mochten ons verder blijven inzetten voor sterrenouders. We hebben niet het gevoel dat ouders weigerachtig zijn wegens corona om ons toe te laten voor foto’s. Integendeel, mensen zijn nu veel meer geïsoleerd wat alles veel moeilijker maakt en het belang van de foto’s alleen maar versterkt.”

Had je de verkiezing tot Krak verwacht?

“Zeker niet, ik was al geschrokken toen ik een mail kreeg dat ik genomineerd was. Maar ik kan niet ontkennen dat ik superblij ben met deze titel! Ik wil dan ook iedereen ongelofelijk bedanken die voor mij heeft gestemd.”

Wat wens je jezelf, je familie en de lezers toe voor 2021?

“In 2020 waren er in onze gemeente, zoals overal, bitter weinig evenementen te beleven. Ik hoop dat 2021 beter wordt en dat we opnieuw eens met de familie en met vrienden kunnen afspreken.”

Cindy Castelein

Privé

Cindy Castelein is 43 jaar jong. Ze is afkomstig van Edewalle en werd geboren in Roeselare. Ze woont sinds 2005 samen met haar Man Christophe Van Linthoudt in de Zedelgemsesteenweg. Het echtpaar heeft twee dochters, Flore (11) en Febe (8).

Loopbaan

Cindy werkt bij Daikin in Oostende, waar ze meehelpt aan het bouwen van prototypes van nieuwe machines. Ze is fotografe in zelfstandig bijberoep.

Vrije tijd

In een vroeger leven speelde ze competitief Volleybal. Haar laatste ploeg was Hermes Oostende, waar ze afscheid nam met een titel in 1ste provinciale en de Beker van West-Vlaanderen. Nu speelt ze enkel nog recreatief volley met enkele vrienden. Sportief is ze wel, ze fietst nog altijd dagelijks naar haar werk in Oostende.

Bekijk de video’s en verhalen van alle Kraks 2020 op www.kw.be/proficiat