In deze wat troosteloze tijden beleven Jolien Hofmans en Joren Hernou uit Sijsele veel plezier aan hun wallaby. Een wallaby, als troeteldier is het toch iets minder evident dan een kat of een hond. “Het is een soort kleinere versie van een kangoeroe”, lacht Jolien. “Nu is Skippy nog wat nerveus, maar we hopen hem over enkele maanden toch te kunnen knuffelen.”
Pal op de grens tussen Sijsele en Maldegem, tussen de weiden en boerderijen, kloppen we aan bij Jolien Hofmans en Joren Hernou. Het jonge koppel met twee kindjes is afkomstig uit Sijsele en woonde voorheen in het dorp. “Zo’n tweeënhalf jaar geleden kochten we deze oude boerderij met woning en 2,5 hectare grond”, zegt Joren. “Ik werk als zelfstandig aannemer en kan dus veel zelf doen.”
“We zijn allebei grote dierenliefhebbers dus al die ruimte komt zeker wel van pas”, zegt Jolien, die zorgkundige is van opleiding en binnenkort in het AZ Sint-Jan aan de slag gaat. “Schapen, geiten kippen, een klein paardje… hier loopt echt van alles rond. (lacht) En ja, nu dus ook een wallaby. Het is een dier dat best te vergelijken valt met een kangoeroe maar dan iets kleiner. Hoe we bij een wallaby terechtkwamen? Mijn vader werkte destijds in de Stockmanshoeve in Sijsele, een recreatiepark met ook heel wat dieren, waaronder kangoeroes. Als kind was ik altijd gefascineerd door die bijzondere dieren; met die mysterieuze buidel, die vreemde lichaamsbouw, die gekke sprongen… Ik vroeg toen vaak aan mijn papa of hij er eens geen mee kon naar huis mee nemen. Dat kon natuurlijk niet, maar onlangs kwam dat nog eens ter spraken toen we herinneringen ophaalden en ik begon weer te dromen.” (lacht)
Complete verrassing
Het bleef dus niet bij dromen want een kleine maand geleden kwam er een heuse wallaby aan op het terrein van Jolien en Joren. “Ik hoorde er Jolien er zoveel over praten en besloot op internet op zoek te gaan. Ik vond een kweker in Zwevezele en heb daar aan mannetjeswallaby gekocht. Het was voor Jolien een complete verrassing toen ik er hier mee afkwam!”, zegt Joren. “De meeste wallaby’s zijn grijs van kleur maar die van ons is wit van vacht en heeft rode ogen. Het is dus een albino-wallaby.”
“Een volwassen wallaby wordt zo’n 70 centimeter groot maar kan wel 1,20 meter tot anderhalve meter hoog springen”, vult Jolien aan. “Net zoals een kangoeroe heeft een wallaby een grote kracht in de achterpoten en zo kan het dier snelheden halen tot wel 90 kilometer per uur bij het vooruitspringen. Dat het bijzonder snelle en behendige dieren zijn hebben we overigens zelf al ondervonden want zo’n twee weken geleden is Skippy – zoals we hem genoemd hebben naar de kangoeroe uit de bekende Australische televisiereeks – uitgebroken uit de weide naast onze woning. Hij is op een of andere manier onder de afsluiting kunnen kruipen. We hebben de hele middag rond gereden om hem te zoeken maar ‘s avonds zat hij uit eigen beweging terug in de wei.”
Afstand bewaren
Omdat het nu buiten wat te koud wordt voor het dier knutselde Joren er een behoorlijk ruim hok voor in elkaar. “We brengen elke dag eten; geen vlees, dat eet een wallaby niet, maar wel veel groenten en fruit zoals appelen, tomaten, wortelen maar bijvoorbeeld ook hooi en wilgentakken”, stelt Jolien. “En meerdere keren per dag vers drinkwater. Skippy is nu nog wat nerveus, we bewaren wat afstand, maar doordat we er ieder dag bij komen, onder meer om eten te geven natuurlijk, zouden we hem over enkele maanden toch moeten kunnen aaien en knuffelen. En we kijken nu ook uit voor een vrouwtje voor Skippy, zodat ze hopelijk ook kunnen kweken”, lacht Jolien.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier