Jeugdschrijfster Vera Van Renterghem: “De pen als machtigste wapen tegen de Coronakwibus”

Jeugdschrijfster Vera Van Renterghem roept samen met Oscar Cook, het personage uit haar boeken, jongeren op om massaal te schrijven naar grootouders en andere oude vrienden. © Christophe Ketels
Thomas Rosseel
Thomas Rosseel Journalist

Hun vijand: de Coronakwibus. Hun wapen: de pen van de jeugd. Hun missie: eenzame oudjes een hart onder de riem steken. Het strijdplan van jeugdschrijfster Vera Van Renterghem en haar personage Oscar Cook – 13-jarige bewoner in een bejaardentehuis – is hartverwarmend. “Het mooiste cadeau dat je ouderen nu kunt schenken, is een briefje van hun geliefde kleinkinderen”, vindt de geboren en getogen Brugse auteur.

Wat extra aandacht vragen voor de geïsoleerde medemens op leeftijd is geen nieuw gegeven in coronatijden. Wel heel opvallend is dat jeugdauteur Vera Van Renterghem de afgelopen jaren net over die speciale band tussen jong en oud een fantasierijke trilogie voor tieners heeft uitgebracht.

Het verhaal volgt de 13-jarige Oscar Cook. De jongeman woont in bejaardentehuis het Kraaiennest waar zijn vader de directeur is. Oscar bouwt magische vriendschappen op met de bewoners.

Haar eigen verhaal zette schepper Vera in deze tijden opnieuw aan het denken. “Het coronavirus kent een grote impact op de bijzondere band tussen jong en oud in het echte leven. Er is een harde scheiding tussen generaties. Oscar mag momenteel ook niet in het Kraaiennest binnen. Hij wou zijn vrienden een hart onder de riem steken en is daarom massaal brieven beginnen schrijven.”

Samen met Oscar deed ik een oproep via sociale media om mee de strijd aan te gaan tegen de eenzaamheid die het coronavirus met zich meebrengt en massaal te schrijven naar grootouders en andere oude vrienden. Om jongeren te prikkelen kreeg de vijand de naam Coronakwibus mee, die we zo samen willen verslaan”, vertelt Vera strijdvaardig.

Welk verschil maakt dit volgens jou voor ouderen?

“Het is bijzonder belangrijk. De hele dag door hebben ouderen het over hun kinderen en kleinkinderen. Plots mogen ze hen voor een hele tijd niet meer dicht bij zich hebben. De warme woorden in een brief, kaartje of tekening zijn dan goud waard. In deze tijden is er voor hen eigenlijk geen mooier geschenk dan een briefje van hun kind of kleinkind.”

“Het is in de geschiedenis trouwens al heel vaak gebleken dat de pen sterker is dan het zwaard. We moeten die pen nu opnieuw massaal gebruiken in de strijd tegen vereenzaming. We hebben nog een hele tijd te gaan, zo lijkt het, dus is het belangrijk om te blijven schrijven en die Coronakwibus samen te verslaan.”

“Het is in de geschiedenis al heel vaak gebleken dat de pen sterker is dan het zwaard”

Kwamen er al veel reacties op de oproep?

“Ja, en dat heb ik onder meer te danken aan een eerder pennenvriendenproject. Toen de verhalen van Oscar uitkwamen, heb ik jong en oud ook laten schrijven naar elkaar, in samenwerking met een rusthuis en scholen. De leerkrachten van toen zijn het schrijven nu opnieuw gestart. Ze koesteren mooie herinneringen aan de brieven die we destijds schreven. We weten zo dus uit ervaring hoeveel warmte en liefde een eenvoudig briefje met zich meebrengt.”

“Voor de jonge schrijver zelf is het trouwens goed om eens met een pen te schrijven. Uit onderzoek is gebleken dat je dan meer vanuit het hart schrijft dan als je typt op de computer. Met het resultaat keren de oudjes ook even terug in het verleden, want die generatie kreeg nog liefdesbrieven van man- of vrouwlief. (knipoogt)”

Spreek je uit eigen ervaring als je het hebt over die speciale band tussen jong en oud?

“Toen mijn grootmoeder nog leefde en in het rusthuis woonde, schreef ik haar ook elke week een brief. Ik vertelde over mijn gezin en hoe mijn week was verlopen, maar ook over wat ze vroeger voor me had betekend. Ik haalde – vaak hilarische – herinneringen op. Achteraf heb ik vernomen dat ze daar zo gelukkig mee was. Ze hield mijn brieven steeds bij zich en las ze verschillende keren.”

Wat hoop je dat er na de coronacrisis verandert?

Ik hoop dat na de coronatijd de solidariteit en warme band tussen de mensen van alle generaties blijft. Dat de mens geen duivels virus nodig heeft om te beseffen dat we in alle omstandigheden voor elkaar moeten zorgen en dat kleine gebaren vaak groots zijn. Dat we zuiniger moeten zijn met onze overmoed en guller met onze zorgzaamheid. Dat het leven niet vanzelfsprekend is, maar het appreciëren ervan wel.”

Mee schrijven met Vera? Alle informatie vind je op facebook.com/VeraVanRenterghem. Voor de fans: de vervolgtrilogie over Oscar Cook volgt begin 2021. Iets later dan oorspronkelijk gepland vanwege… het coronavirus.

www.veravanrenterghem.be

Vera Van Renterghem

Vera Van Renterghem is geboren en getogen in Brugge, waar ze haar man Jan De Wispelaere leerde kennen. Het koppel settelde zich in Oud-Heverlee (Leuven) en heeft drie zonen. Ze hebben ook een tweede huis in het centrum van Brugge. Vera studeerde geschiedenis aan de universiteit van Gent, waar ze later als wetenschappelijk medewerker aan de slag ging. Toen haar derde zoon werd geboren, schonk Vera aandacht aan de schrijfmicrobe. In 2008 verscheen haar eerste werk Giftig. Ondertussen zit ze aan zeven jeugdboeken met ook nog Coke, Rood, Vrijdag is de hel minder heet en de eerste Oscar Cook-trilogie. Een vervolgtrilogie wordt begin 2021 verwacht.