Ilse Schiff uit Lendelede kreeg vraag voor orgaandonatie aan sterfbed van haar zoon

Jasper Vanfleteren verongelukte in 2008 als passagier in een wagen die op een geparkeerde vrachtwagen inreed. Het ongeval gebeurde ‘s morgens vroeg, diezelfde zondagavond kregen zijn ouders de vraag of de organen van Jasper mochten gedoneerd worden. “Ik heb daar eerlijk gezegd toen niet aan getwijfeld, omdat Jasper het zelf ook zou gewild hebben. Maar het is moeilijke beslissing op een moment dat je al overmand bent door emoties”, zegt mama Ilse Schiff.

Het is ondertussen al 12 jaar dat Jasper Vanfleteren, de middelste zoon in het gezin van kinesisten Lieven Vanfleteren en Ilse Schiff uit de Winkelsestraat in Lendelede, verongelukte. “De eerste jaren kon ik er erg moeilijk over praten”, zegt mama Ilse. “Je weet dan met je verdriet geen blijf.” Een dik decennium later heeft Ilse er ook al heel wat lezingen over orgaandonatie op zitten. Ze ondersteunt dan ook ten volle de actie van Rotary Izegem dat in Izegem hoopt om tegen 10 oktober (10/10) 1.010 extra Izegemse donoren te vinden.

Drie gezonde kinderen

“Toen Jasper verongelukte, was orgaandonatie ook minder aanwezig in de media. Nu is het ook administratief een stuk makkelijker gemaakt om je te registreren. En dat is een goede zaak. Want als je de beslissing moet nemen als je naast het bed van je kind staat dat hersendood is…”, spreekt Ilse uit eigen ervaring. Jasper was die zondagmorgen vroeg betrokken in een verkeersongeval. “Op het moment dat de dokter verklaart dat hij hersendood is, stort je wereld in. Mijn man Lieven heeft de kamer verlaten, hij wist geen blijf met zijn verdriet. Maar meteen stelde de dokter mij de vraag naar orgaandonatie. Ik heb daar meteen positief op geantwoord. Omdat ik wist dat Jasper het gewild zou hebben. En omdat het een manier was om Jasper nog in enkele mensen te laten verder leven. Maar eerlijk gezegd: ik had er daarvoor ook nooit over nagedacht. Je hebt drie gezonde kinderen, je denkt daar gewoonweg niet aan.”

Gouden hart

Jasper werd in UZ Gent verzorgd na het ongeval en ook daar werden bij hem de organen weggenomen. “Alle acht waren ze nog bruikbaar. Veel kom je daarover normaal niet te weten, maar ik had een goed contact met de coördinator. Zijn lever is naar Duitsland vertrokken, de andere organen zijn in België gebleven. We weten bijvoorbeeld dat zijn hart verder klopt bij een vijftiger, iemand die nu al in de 60 zal zijn. Een geluk voor die persoon, want hij kreeg een gouden hart.”

“Ik heb mijn zonen en schoondochters ook aangespoord zich te laten registreren”

Ilse kwam te weten dat de mensen die met de organen van Jasper verder leven het goed stellen. In tegenstelling tot in Amerika heerst hier bij ons geheimhouding rond donoren en de mensen die een orgaan krijgen. “Langs de ene kant te begrijpen, het is ook wat dubbel.” Iemand die een orgaan ontvangt wil ook niet meteen geassocieerd worden met het verdriet van de mensen die zopas iemand verloren. “Zelf zou ik tevreden zijn met een berichtje van iemand die met een orgaan van Jasper verder leeft. Maar ik kan me voorstellen dat dat niet voor iedereen makkelijk is.”

OVK en Navada

Naarmate de jaren vorderden werd Ilse ook aangezocht om lezingen te geven. Zo is ze ook lid van OVK (ouders van verongelukte kinderen) en Navado (nabestaanden van donoren). “Op een gegeven moment besefte ik dat ik een van de weinige mensen was die van beide verenigingen lid kon zijn. Jasper heeft nog geleefd na zijn ongeval, zijn organen waren dus goed voor donatie. Bij heel wat andere verongelukte kinderen is dat niet het geval. Ik heb dus misschien nog ‘het geluk’ lid te kunnen zijn van Navado. Zo ben ik ook mijn verhaal gaan vertellen. Ook lange tijd in het tweede jaar in Vives, bij de leerkrachten en de paramedische opleidingen. Net de leeftijd die Jasper had toen hij stierf. Het doet je ook wel wat en je krijgt ook veel reacties. Je krijgt zo’n aula ook stil met je verhaal. En ondertussen stip ik nog eens aan dat je altijd je gordel om moeten doen in de auto, bij Jasper was dat immers niet het geval.”

Ilse hoopt met haar getuigenissen de mensen mee over de streep te trekken om zich te laten registreren als donor. Iets wat zij een tijdje geleden al deed. En ondertussen overtuigde ze ook haar kroost. Lieven (65) en Ilse (61) zijn de ouders van Jonas (37), samen Sheila Hautekeete en zoontje Finn (4,5 jaar) en Aaron (26), uitbater van Athos in Izegem, die samenwoont met vriendin Davinia Verledens. “Ze wonen nu allebei op de Bosmolens en zijn dus Izegemnaar. Afgelopen weekend waren ze hier voor een barbecue, ik heb ze een zetje gegeven om zich ook te laten registreren.”