Triggerfinger, Daan, The Levellers en Fun Lovin’ Criminals zijn enkele van de vele sterke bands die ooit de affiche sierden van Rock Waregem, het stadsfestival dat na acht jaar de duimen moest leggen. “De verhuis naar Waregem Expo heeft ons geen goed gedaan”, blikt gewezen voorzitter Frederik Vanquaethem (47) terug.
Rock Waregem pakte vanaf de start in 2002 uit met sterke edities. De vzw achter het festival bestond uit een grote groep vrienden die eerst onder leiding van Xavier Wyckhuyse en later van Frederik Vanquaethem het festival op poten zette. “Ik ben nog even gepassioneerd door muziek als toen”, zegt Frederik, die inmiddels geboortestad Waregem verruild heeft voor Wortegem-Petegem.
Rock Waregem heeft voor een memorabel hoofdstuk gezorgd in de muziekgeschiedenis van de stad. Tevreden daarmee neem ik aan?
“Jazeker, vooral de periode in het jeugdcentrum koester ik nog altijd. Terzelfder tijd blijft het toch ook een beetje wringen, omdat we er niet in geslaagd zijn om van ons evenement een blijver te maken in het wereldje van de stadsfestivals. Daartoe hadden we moeten kunnen groeien, maar dat is niet gelukt.”
Hoe komt het dat jullie op zeker ogenblik de handdoek in de ring hebben geworpen?
“De beslissing om te verhuizen van het jeugdcentrum naar Waregem Expo heeft ons geen goed gedaan. Voor de nieuwe locatie moesten we een pak meer betalen. Bovendien leek het in het grotere Waregem Expo alsof er niet veel volk was op ons festival. We haalden toen gemiddeld 3.000 toeschouwers. Ideaal voor onze locatie in het jeugdcentrum, maar te weinig voor Waregem Expo. In ons jeugdig enthousiasme hebben we daar onze hand overspeeld.”
BIO
Privé
Frederik (47) is getrouwd met Annelies De Smet (39) en ze vormen een nieuw samengesteld gezin met drie kinderen: Valentine (16), Célestine (13) en Lucas (12). Ze wonen in de Oudenaardseweg in Wortegem-Petegem, maar Frederik is geboren en getogen in Waregem.
Loopbaan
Frederik ging naar het Heilig Hartcollege in Waregem. Daarna volgde hij transport en logistiek aan Piho, nu onderdeel van Hogeschool Gent. Nu is hij manager verzending en transport bij TVH in Waregem en geeft hij leiding aan een 300-tal medewerkers. Voordien werkte hij tien jaar bij logistiek bedrijf Schenker nv, toen nog in Waregem gevestigd.
De komst van een vrij grote Amerikaanse band als Fun Lovin’ Criminals heeft de organisatie ook geen deugd gedaan, lees ik in kranten van toen.
“Ja, dat is zeker waar. Daar hebben we toch flink onze broek aan gescheurd. Budgettair hadden we een topprogramma samengesteld en hogere werkingskosten aangegaan met het oog op een eerste succesvolle editie in Waregem Expo. Niettegenstaande de opkomst is gebleken dat we helemaal niet uit de kosten kwamen. Daarmee was niet alleen de reserve weg die we in de jaren voordien hadden opgebouwd, maar keken we plots zelfs tegen een pak schulden aan. Het optreden dat Fun Lovin’ Criminals bracht, was bovendien ook niet echt sterk.”
Was dat de genadeslag voor het festival?
“Het was een keerpunt. Met het bestuur hebben we dan beslist dat elk bestuurslid mee zou bijdragen in een persoonlijke lening aan de vzw. Zo hebben we 15.000 euro bij mekaar gebracht, voldoende om het deficit weg te werken. Het plezier van het organiseren was evenwel wat weg. Gelukkig hebben we dat bedrag in de jaren nadien kunnen recupereren, onder meer door StuBru-fuiven te organiseren en hele populaire bands te vragen zoals De Kreuners. Dat was financieel heel wat veiliger. We hebben de formule van Rock Waregem toen bijgestuurd.”
Mijn vrouw en ik gaan naar een dertigtal concerten per jaar
Rockfestivals staan vaak bol van verhalen. Kan je één anekdote opdiepen die jullie met een van de bands hebben meegemaakt?
“Nu moet ik eens goed nadenken, want niet alle verhalen zijn vatbaar voor publicatie (lacht). Die rocksterren kunnen er vaak wel wat van. Ik herinner me nog een situatie met Danny Mommens van Vive La Fête en met Daan, allebei wat beschonken, die zich nog wat wilden amuseren backstage. Ze wenkten op zeker ogenblik één van de meisjes aan de bar en maakten hun beklag, omdat de pinten die ze hadden gekregen, lauw waren. Die jonge vrouw kwam daarop met de gevulde glazen terug naar de bar. Daar zagen we meteen wat gebeurd was. In die glazen zat geen bier meer. Eén van de heren had in de glazen geürineerd. Enfin, we hebben ze dan maar braaf twee vers getapte, nieuwe pinten bezorgd (lacht).”
Het organiseren zit nog altijd in je bloed. Je hebt je nu samen met je vrouw toegelegd op The Taste. Wat is dat precies?
“Dat is een concept waarbij groepen bij ons in Wortegem kunnen komen eten, wijnen proeven en ondertussen genieten van mooie muziek en kunst. Ik kook en mijn vrouw bedient de aanwezigen. Ik geef dan ook uitleg bij de producten die ik gebruik. De ingrediënten komen namelijk allemaal van lokale producenten, behalve dan de wijnen die we bij wijnboeren in de ons omringende landen gaan kopen. Mijn muziekinstallatie mogen onze gasten zelf bedienen. Ik stel dan ook mijn uitgebreide vinylplatencollectie ter beschikking. We zijn hier een jaar geleden mee gestart. Aanvankelijk in ons huis, nu in een gebouw dat we hebben laten optrekken in onze tuin. De formule slaat aan en reservaties komen vlot binnen.”
Is er dan nog tijd om af en toe nog een concert mee te pikken?
“Daar maken we tijd voor, want mijn vrouw is gelukkig even bezeten van muziek als ik. Ik denk dat we een dertigtal concerten per jaar doen waaronder verschillende festivals, onder meer in het buitenland.”
(Freddy Vermoere)
Waregemse Wolven
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier