Hoe ‘Zillion’ zijn onze discotheken? Drie West-Vlaamse uitbaters over seks, drugs en… dancemuziek

Camille aan het werk in Diedjies. © Facebook Diedjies
Redactie KW

Vlaanderen loopt storm voor ‘Zillion’, de film rond de gelijknamige legendarische discotheek. De film bulkt van seks, drugs en dancemuziek, maar gaat het er echt zo aan toe in dancings? Wij vroegen het aan drie West-Vlaamse uitbaters.

Uitverkochte zalen in West-Vlaamse bioscopen

Zillion doet niet alleen het nostalgische gevoel naar de clubs herleven. De film geeft ook de cinema’s in onze provincie een boost. “Zillion is een gigantisch succes, dat iedereen naar de bioscoop lokt. Van vijftigers, die er misschien zelf ooit geweest zijn, tot nieuwsgierige jongeren die erover gehoord hebben of die Matteo Simoni willen zien. De afgelopen dagen was de zaal telkens uitverkocht en de online ticketverkoop voor de komende dagen gaat ook vlot. Dit is de terugkeer van de Vlaamse film na corona”, vertelt Kevin Decoster, verantwoordelijke filmprogrammatie van Budascoop in Kortrijk.

Er was heel wat te doen in de media rond de première van Zillion. “Die media-aandacht heeft de film gelanceerd. Maar het is ook een goed verhaal, dat prachtig verfilmd werd. Onze bezoekers praten er veel over en die mond-tot-mondreclame zorgt ervoor dat nog meer mensen hem willen zien. Dit weekend waren verschillende zalen uitverkocht en het komende weekend programmeren we zelfs nog een extra voorstelling”, zegt Yves Devriendt van Cityscoop in Roeselare. Ook in cinema De Keizer in Lichtervelde is de film duidelijk een hit. “De ticketverkoop gaat vlot en we merken ook in onze cafetaria dat de film erg leeft. Veel mensen hebben er na de voorstelling nog heel wat over te vertellen aan elkaar”, vertelt Stephanie Caset. (CJ)

Gregory Van Wonterghem (Diedjies, Kuurne): “De cultuur is veranderd”

Gregory Van Wonterghem was erbij op de première van Zillion. Het was zijn vader Marc die in 1991 de Carré in Willebroek opstartte, nu in handen van ex-profvoetballer Vincent Van Trier. Het Huis van Wonterghem had toen al tal van discotheken in West-Vlaanderen, maar Carré werd de parel aan de kroon. Toen Frank Verstraete er na een uitspatting te veel de toegang werd ontzegd, vatte hij meteen het plan op om zelf een discotheek te beginnen. En dat werd de Zillion.

Gregory Van Wonterghem met topbokser Floyd Mayweather.
Gregory Van Wonterghem met topbokser Floyd Mayweather. © gf

“Ik was erbij op de première”, zegt Gregory, eigenaar van discotheek Diedjies in Kuurne. “Straffe film en ook het feest was indrukwekkend. Wij kenden Frank Verstraete goed. We kunnen het nog altijd goed met hem vinden. Misschien gaan er door de film even wat mensen uit nieuwsgierigheid naar een discotheek, maar de tijden zoals we ze gekend hebben in de jaren 90, keren niet terug. De uitgaanscultuur is definitief veranderd. De verstokte dancingbezoekers vertrokken destijds op vrijdagavond om pas de maandagmorgen weer te landen. Van BOB-campagnes was er in die tijd nog geen sprake. Jonge mensen feesten nu anders.

Diedjies is niet meer elke zondag open, maar als we de deuren openzetten, dan zit het meestal afgeladen vol en gaat het publiek stevig uit de bol. Dat was ook het voorbije weekend zo. Er was een loeiende en broeierige sfeer en het dak ging eraf. Maar het feest duurt geen drie of vier dagen lang meer. Met andere woorden, het businessmodel is veranderd. Als je maar een dag per week open bent in plaats van vier, dan kunnen die immense investeringen niet meer.” (KV)

Lorenzo Charle (Place2Party, Torhout): “De film is sterk overdreven”

Lorenzo Charle (32) runt samen met zijn broers Bjorn en Robin aan de Roeselaarseweg in Torhout de populaire discotheek Place2Party. “Ik was uitgenodigd naar de avant-première van de film Zillion, maar kon er helaas niet bij zijn”, zegt hij. “Ik beklaag het me. Ik ben dan maar zo snel mogelijk in de Kinepolis in Brugge gaan kijken, want ik was heel nieuwsgierig naar wat ik te zien zou krijgen. Ik ben blij met de film, die toont hoe het er toen aan toeging. Intussen bestaat er, bijvoorbeeld wat de portiers betreft, een veel strengere wetgeving. Helaas worden discotheken te vaak onterecht in een slecht daglicht geplaatst. De clubs die vaste voet aan de grond hebben, hebben dat te danken aan hun degelijk en doordacht beleid met onder andere een goede samenwerking met het stadsbestuur, de politie en de brandweer.”

Lorenzo Charle van Place2Party in Torhout
Lorenzo Charle van Place2Party in Torhout © JS

“De film brengt de discotheken onder de aandacht en op zich is dat positief. Om succesvol te blijven, moet je je zaak continu in vraag stellen en ze heruitvinden. Sinds corona draaien we met Place2Party weer volle bak. Vaak uitverkocht of voor minstens 90 procent volzet. Daar ben ik trots op.”

“De film is herkenbaar, maar sterk overdreven in vergelijking met onze discotheek. In Place2Party belonen we de bobs onder de chauffeurs met gratis toegangstickets. We voeren ook een streng drugsbeleid. Zo proberen we van het uitgaan een zo veilig mogelijke beleving te maken. Straffe verhalen? In het nachtleven gebeurt er altijd wel iets (lacht). Laat ons zeggen dat niet alles altijd het daglicht mag zien, maar als uitbaters hebben we een soort zwijgplicht. Dat maakt deze job zo boeiend. Maar we houden ons aan de regels.” (JS)

Kurt Saey (Club 54, Beernem): “Zij waren uniek, maar wij zijn dat ook”

Ook Kurt Saey van club 54 in Oedelem bij Beernem is van plan te kijken naar de nieuwe film Zillion. Hij ging er zelf nooit uit, maar hoorde heel wat verhalen over de bijzondere discotheek. “Zij waren berucht in België en Europa. Iedereen wist dat het daar uniek en extreem was. Oudere mensen zullen misschien denken dat elke discotheek zo is, maar wij zijn 32 jaar bezig en hebben in die tijd een ander imago opgebouwd.”

Een film zoals Zillion illustreert volgens Saey de gouden periode van de discotheken. “Ik denk niet dat dit verhaal onze populariteit zal bezoedelen. Wij zijn niet gigantisch, maar bestaan wel nog steeds. De voorbije decennia zijn er heel wat zaken gesloten en het is moeilijker dan ooit om met zoiets te starten. Als je nu wil beginnen, word je bijna gedwongen om ergens een geldschieter of investeerder te hebben. De kostprijs van een gebouw, installatie en vooral personeel is gigantisch.” Het is daarnaast volgens Saey ook erg lastig om geschikt personeel te vinden.

Club 54 in Beernem.
Club 54 in Beernem. © Facebook Club 54

Toch klaagt Saey niet. Hij vierde gisteren de 32e verjaardag van zijn zaak en kijkt terug op een goede periode sinds de heropening na de coronacrisis. “De gouden jaren van discotheken zijn voorbij, maar na corona boomde alles en sindsdien is alles weer normaal. Wij verwelkomen wekelijks tussen de 400 en 600 feestvierders. Onze zaak staat bekend om zijn democratische prijzen. Dat is ons imago en onze sterkte. Dat proberen we zo te houden.”

Saey herkent zich dan ook niet echt in de cultuur van seks, drugs en rock ’n roll uit de film. Gebruikers vliegen bij hem resoluut buiten en de periode van erotische acts ligt ver achter hem. “Ik heb ook nog uitgepakt met een stripact. Maar dan krijg je bezoekers die enkel daarvoor komen en verder niks in je zaak te zoeken hebben. Vroeger kon je extra volk trekken met zo’n act, maar daar zijn we al lang van afgestapt. De drugspolitie meldde me ook al dat ze bij ons te weinig kunnen rapen. Ik ontken niet dat er bij ons niet wordt gebruikt, maar ik denk dat het best meevalt.” (AVH)