Gaby blikt terug op geslaagde pelgrimstocht: “Hier heb ik twintig jaar van gedroomd”
Gaby De Gryse (61) maakte onlangs vanuit het Noord-Spaanse Irún de voettocht naar het legendarische bedevaartsoord Santiago de Compostella: in zes weken tijd stapte hij meer dan 800 kilometer. “Een onvergetelijke ervaring met boeiende ontmoetingen.”
Al meer dan twintig jaar droomde Gaby ervan om de voettocht naar Santiago de Compostella te maken. “Niet zozeer uit religieuze overwegingen, dan wel voor de wandeluitdaging op zich. Ik had er al zoveel mensen over horen vertellen”, zegt hij. Eenmaal met pensioen werden zijn plannen concreter. “Mijn pensioen voelde als een nieuwe fase in mijn leven, en ik wilde er geen tien jaar meer mee wachten. Al ben ik op mijn tocht ook veel kranige zeventigers tegengekomen. Zoals Sally, een 74-jarige Nieuw-Zeelandse die de tocht in haar eentje ondernam ter nagedachtenis van haar overleden echtgenoot. Ze stapte als een jonge hinde”, glimlacht Gaby. Zelf begon hij in februari voor de uitdaging te trainen. “Ik heb toen veel gewandeld in eigen streek: 10, 12, 15, in extremis eens 25 kilometer. Op tweede Pasen ben ik thuis, na een kort symbolisch afscheidsmoment aan de Lourdesgrot in het dorp, met stille trom vertrokken.”
“Eigenlijk ben ik nooit een fervente reiziger geweest”
Met de zegen van zijn vrouw Carine, die wist hoelang hij er al van droomde. “Zo’n pelgrimstocht helemaal in je eentje ondernemen, heeft als voordeel dat je onderweg nog makkelijker contacten legt. Ik had mezelf daar ook volledig voor opengesteld”, aldus Gaby. Eerst hield hij in Brugge nog een tussenstop in de Sint-Jacobskerk, waar hij in het pelgrimshoekje het gastenboek invulde. “Om vervolgens aan te sluiten op de Via Brugensis, die loopt tot in Arras”, toont Gaby op de kaart. Van daaruit stapte hij verder naar Amiens, waar zijn tocht echter in het slop raakte. “Ik vond ginder nergens een slaapplaats, en toen mijn heup mij op de koop toe ook nog eens parten begon te spelen, besloot ik mijn tocht te onderbreken en naar huis terug te keren. Ik besefte dat een infiltratie in mijn heup nodig was.”
Adembenemend uitzicht
Gaby gaf zich echter niet zomaar gewonnen: 14 dagen later reisde hij met de TGV naar het zuiden van Frankrijk om daar te voet de grens over te steken richting Irún, de startplaats van de Camino del Norte. “Een minder drukke wandelroute langs de Spaanse noordkust. Veel klimmen en dalen, maar het uitzicht was adembenemend. Onderweg raakte ik aan de praat met mensen van over heel de wereld: Australiërs, Nieuw-Zeelanders, Canadezen, Zuid-Amerikanen… Allemaal hadden ze wel een verhaal, van een koppel Spanjaarden kreeg ik zelfs een familiereceptje voor paella mee naar huis”, glimlacht Gaby. Met een goeie 800 kilometer in de benen arriveerde hij half juni op zijn bestemming. “Mijn vrouw Carine had voor ons een hotelkamer geboekt in Finisterre, het zogenaamde ‘einde van de wereld’, compleet met zwembad en zicht op zee. Ideaal om te bekomen”, knipoogt Gaby. Santiago zelf vond hij nogal commercieel. “Met al die souvenirwinkeltjes daar… Er heerste ook een drukte van jewelste: het was nog maar elf uur ’s ochtends toen ik er toekwam, maar ik was al de 350ste bedevaarder die zijn oorkonde kreeg die dag. Een emotioneel moment wel: oef, ik had het gehaald.”
Wierookvat
Gaby bezocht er samen met zijn vrouw ook de bekende kathedraal. “Daags voor onze terugvlucht hadden we nog het geluk het wierookvat te zien zwaaien. De perfecte afsluiter van een perfect avontuur – ik heb onderweg zelfs geen last gehad van blaren”, glimlacht Gaby, die uiteindelijk ook wel blij was om weer in het oude vertrouwde Nieuwmunster te zijn. “Want eigenlijk ben ik nooit een fervente reiziger geweest. Ik was nooit eerder zó lang van huis weg”, glimlacht Gaby. Met de valste start van Nieuwmunster naar Amiens erbij, stapte hij in totaal tussen de 1.000 en 1.100 kilometer. Wat hem van het hele avontuur is bijgebleven? “Hoe makkelijk je onderweg met mensen aan de praat raakt. Ik heb er zelfs een aantal blijvende contacten aan overgehouden. Blij dat ik het gedaan heb en deze van mijn bucketlist af kon vinken: we zijn weer een ervaring rijker”, klinkt het.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier