Volgende week is er de Week van de Afvalophaler en Recyclageparkwachter. Wij brachten een bezoekje aan het Roeselaars recyclagepark en kwamen terug met tonnen respect voor deze professionals die soms een brede rug nodig hebben.
Woensdagmiddag 12.59 uur. De poort van het recyclagepark in de Oostnieuwkerksesteenweg schuift open. Er staan al een vijftal wagens aan te schuiven. Renzo en Jimmy zijn de enige parkwachters van dienst deze namiddag. Wordt er niet veel volk verwacht? “Toch wel”, lacht Renzo. “Op woensdagnamiddag is het altijd druk. Maar door corona hebben veel collega’s nog een heleboel vakantiedagen over voor dit jaar en die moeten opgenomen worden.”
Jimmy en Renzo worden voortdurend aangesproken door klanten -zo noemen ze inderdaad de bezoekers van het recyclagepark- en krijgen de meest uiteenlopende vragen. “Zeker 95 procent van onze klanten is vriendelijk. Onze bezoekers zijn meestal goed geïnformeerd en weten hoe het er aan toe gaat op een Diftar-recyclagepark. Maar uiteraard zijn er nog mensen die het systeem niet snappen en dan proberen wij dat zo duidelijk mogelijk uit te leggen. De belangrijkste knop die onze klanten moeten omdraaien is dat dit park geen stort is, maar een recyclagepark. We sorteren hier en proberen zo veel mogelijk zaken opnieuw in omloop te brengen.”
Kantjes aflopen
“Neen, we zijn niet streng”, neemt diensthoofd Matthias Boucquey over. “Wel correct en dat moet ook. Er moet goed gesorteerd worden door onze bezoekers, want hoe minder zij sorteren, hoe duurder het wordt om te recycleren. En uiteindelijk zal de burger toch het gelag betalen.”
“Er zijn natuurlijk mensen die proberen er de kantjes af te lopen”, knikt Renzo. “Het is een minderheid, maar het gebeurt. Mensen die zaken opzettelijk in een verkeerde container dumpen en hopen dat wij het niet zien. Maar als we het zien, vragen wij altijd vriendelijk om de verkeerd gedumpte zaken uit de container te halen. Vooral bij steenpuin komt dat geregeld voor. En de meeste mensen doen dat ook zonder morren.”
“Er zijn bezoekers die agressief reageren, maar wij proberen altijd de situatie te ontmijnen”, neemt Mattias over.
“Wanneer de mensen onze argumenten begrijpen, komen we er meestal wel uit. Ja, we kunnen GAS-boetes schrijven maar dat is echt het allerlaatste middel. Zoals gezegd, wij proberen onze klanten goed te helpen. Maar die klanten moeten ook begrijpen dat onze afnemers die recycleren ook klanten zijn van ons. En die verwachten dat zij goed gesorteerd materiaal krijgen.”
Echte professionals
“Toen ik hier een jaar geleden begon, kwamen de eerste verwijten die ik naar het hoofd kreeg geslingerd hard aan”, bedenkt Renzo. “Ik ben daar toch een weekend niet goed van geweest. Ik probeer ook maar mijn job zo goed mogelijk uit te voeren en toen begreep ik niet waarom iemand zich zo boos kon maken op mij. Nu kan ik dat al meer plaatsen.”
“Onze mensen zijn echte professionals die een goede opleiding en regelmatig bijscholingen krijgen. De wetgeving en de producten veranderen vaak en zij moeten mee zijn met alle nieuwe wetten en besluiten”, zegt Matthias.
“Een beetje maturiteit van de parkwachter is wel op zijn plaats”
“In Roeselare en Rumbeke hebben we een team van zeven parkwachters en die mensen vormen een hechte groep. Ze hebben een uitstekende productkennis, kunnen onze klanten een perfect advies geven en kunnen goed met mensen omgaan. Wij selecteren onze mensen en ze moeten veel proeven afleggen om te starten. Dat zijn zowel theoretische als praktische proeven en tijdens hun loopbaan zijn er ook voortdurend interne opleidingen.”
Woordje uitleg
“We hebben zelfs drie opleidingen gekregen om met conflictsituaties om te gaan”, neemt Renzo over. “Ik heb daar veel aan gehad, want dat is toch een van de moeilijkste zaken die ik ken: mensen die iets niet willen begrijpen of horen, op een rustige manier overtuigen dat alles moet gebeuren volgens de regels van het recyclagepark. Een beetje maturiteit van de parkwachter is dan zeker op zijn plaats in dergelijke situaties. Enfin, in alle situaties eigenlijk. Want het gebeurt inderdaad eens dat de regels veranderen en wat vorige week nog gratis was, is nu betalend. Als het omgekeerd is, is men uiteraard aangenaam verrast maar als men opeens moet betalen, is dat niet leuk en daar hoort een woordje uitleg bij van de parkwachter.”
“Of ik deze job kan doen tot mijn pensioen? Dat denk ik wel”, zegt Jimmy. “Maar ik ben hier nog maar aan de slag vanaf juli. Maar ik voel me hier echt thuis en de collega’s zijn super en helpen me als ik vragen heb. Je merkt dat iedereen hier aan hetzelfde zeel trekt.”
“Dit is een job die je met hart en ziel moet doen”, besluit Renzo. “Anders red je het niet. Maar als je je weg gevonden hebt, is het een superleuke job. Je hebt veel sociaal contact met je collega’s en met de klanten. En je zet je iedere dag in voor het milieu en dat is misschien nog het allerbelangrijkste.”
Bedankje geven
De ophalers en parkwachters kun je volgende week speciaal bedanken op volgende manieren: zet een tekening of boodschap of de stoep op de dag van ophaling of hang er een aan je venster. Versier je afvalzak met een strik en/of boodschap, stuur een online compliment via www.mirom.be/bedankt of doe mee met je school en win een vipbezoek via www.mirom.be/vuilniskar.
Info: www.mirom.be/war
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier