Creo-directeur Karel Moestermans werkt nog maar enkele jaren in Roeselare maar slaagde er toch al in zijn stempel te drukken op het Roeselaarse onderwijslandschap. Karel wil ook samenwerkingen met andere centra voor volwassenenonderwijs mee helpen vorm geven.
Je bent directeur van Creo en bent meestal in Roeselare of Kortrijk, maar eigenlijk ben je een Bruggeling?
Karel Moestermans: “Ik ben geboren en getogen in Oostkamp, liep school in Brugge, en startte mijn onderwijsloopbaan ook in Brugge, bij ‘de Jozefienen’ in de Zilverstraat, waar ik vooral economische vakken en ICT gaf. Ik begon les te geven op 1 september 1992 terwijl ik nog in militaire dienst was tot 30 september. Ik had al mijn verlof opgespaard zodat ik eigenlijk al een maand vroeger kon ‘afzwaaien’ en mij kon gooien op mijn passie: het onderwijs.”
Hoe lang ben je blijven hangen in Brugge?
“Ik combineerde mijn voltijdse lesopdracht in Brugge met het behalen van mijn masterdiploma Handelswetenschappen in Antwerpen. In 1998 werd ik lector in de lerarenopleiding in Katho RENO, nu Vives campus Torhout. Later werd ik diensthoofd kwaliteitszorg binnen Vives.
Wat vond je je mooiste onderwijservaring tot nu toe?
“Dit is met stip de ervaring als pedagogisch adviseur voor KIE ofwel het Kigali Institute for Education in Rwanda. In opdracht van het Rwandese ministerie van onderwijs mocht ik vier jaar lang scholen adviseren in het introduceren van cursussen voor afstandsonderwijs. Samen met enkele RENO-collega’s trok ik vier keer naar Rwanda. Ik slaagde er zelfs in om elk jaar ongeveer acht West-Vlaamse studenten ginder een lange stage van drie maanden te laten lopen.”
En toen belandde je in Roeselare?
“Inderdaad. Ik werd algemeen directeur in Scholengroep Sint-Michiel, een sterk merk van tien Roeselaarse scholen. Het was zowel persoonlijk als inhoudelijk een goede leerschool. Ik besefte echter vrij vlug dat mijn uitdaging voor de komende 20 jaar niet daar zou liggen. Ik wilde iets in beweging zetten, iets innoveren… De job was op dat moment voor mij veel te administratief en kantoorgericht. Na een jaar hebben we de samenwerking stopgezet. Ik zou dan opnieuw aan de slag gaan in Vives.”
Zover kwam het niet want je werd directeur van CVO Roeselare.
“Klopt. Bart Vandenbroucke werd directeur bij stad Roeselare en men zocht een opvolger. Na een extern assessment kreeg ik de job. Een job die ik met hart en ziel doe. Ik heb een heel gemotiveerd korps en schitterende, betrokken mensen in mijn directieteam. Ik daag hen uit en zij dagen mij uit.”
“Het was een helse periode voor mijn collega’s”
Je werd ook daar niet gespaard van enige verandering?
“Dit vind ik ook niet zo erg. Vooreerst was er het samengaan met de collega’s van VIVO Kortrijk. Een integratieproces is geen eenvoudig proces. Ik durf stellen dat ik een onderhandelaar en bruggenbouwer ben, met respect voor ieders stijl, aanpak en visie. CREO, want dat is nu al enkele jaren de roepnaam, is ondertussen een sterke naam geworden in het volwassenenonderwijs, zowel in Kortrijk als in Roeselare. Het kunnen innoveren in kwaliteitsvol en warmmenselijk onderwijs houdt mij wakker. Door een positief meedenkende raad van bestuur met heel veel business- en onderwijservaring kon ik recent heel wat nieuwe onderwijsinfrastructuur bieden aan mijn collega’s. Het nieuwe bouwproject in de Blekerijstraat komt al boven de grond piepen. Toch laten we de opleidingen die zorgen voor de sociale cohesie niet in de kou staan. We hebben een goede samenwerking met onder meer Motena en blijven ons fijnmazig aanbod uitbouwen.”
Zijn er nog professionele dromen?
“Ik zou graag de samenwerking tussen de West-Vlaamse vrije CVO’s helpen vormgeven. Ook in onze sector is schaalvergroting gekoppeld aan bijkomende middelen. Samen met MIRAS en SVG (de Brugse CVO’s), zou ik met respect voor ieders eigenheid graag een toekomst voor het volwassenenonderwijs in Roeselare en omliggende regio verankeren. Binnen deze prachtige onderwijsstad wil ik blijvend de rol van directeur opnemen om dit te kunnen garanderen.”
Wat betekent corona voor het volwassenenonderwijs?
“Het volwassenenonderwijs staat niet op de eerste plaats op de politieke agenda. Soms marcheren we mee met het hoger onderwijs, dan weer eens met het secundair onderwijs. Enkel als het over financiële middelen gaat, marcheren we nergens mee. Het was een helse periode voor mijn collega’s om plots van contactonderwijs te moeten overstappen naar volledig afstandsonderwijs. Ze werkten slag om slinger om onze cursisten aan boord te houden. Het doet mij dan ook veel pijn als sommigen stellen ‘dat het onderwijs zes maanden thuis was zonder te werken.’ Dit strookt totaal niet met de houding van mijn gemotiveerde medewerkers. Zij verdienen meer waardering en ik toon dat ook. Iedereen kreeg voor de dag van leerkracht een wafelijzer voor hartjes op een stokje cadeau. Mijn collega’s hebben dit enorm gewaardeerd.”
Privé
Geboren in Brugge op 12/11/1968, opgegroeid en woonachtig in Oostkamp. Gehuwd met Ilse Croos, twee kinderen Louis (18) en Elise (16).
Loopbaan
Lager onderwijs in Oostkamp en middelbaar in Brugge. Vervolgens lerarenopleiding en daarna master Handelswetenschappen in Antwerpen. Lesgever bij de Jozefienen in Brugge, lector en later diensthoofd kwaliteitszorg Vives, algemeen directeur Scholengroep Sint-Michiel en algemeen directeur Creo volwassenenonderwijs.
Vrije tijd
Culinair genieten, muziek, zang en reizen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier