Brugse studente Lotus Li was aanwezig op klimaattop in Glasgow

De Brugse Lotus Li was als activiste aanwezig op de klimaattop in Glasgow.
Stefan Vankerkhoven

De Brugse studente Lotus Li (19) was aanwezig op de klimaattop in Glasgow. “Nooit had ik gedacht dat mijn denken op zo’n korte tijd compleet zou overhoop gegooid worden. Revolutie. Dat is wat mij vorige week intern is overkomen en ik kan alleen maar proberen dit zo snel mogelijk met zoveel mogelijk anderen te delen. Want de tijd dringt”, zegt de Brugse.

Lotus Li is lid van de Vlaamse jeugdraad en studeert social sciences aan de VUB. Op 30 oktober vertrok de Brugse studente met een Belgische delegatie jongerenactivisten naar ’s werelds grootste klimaatconferentie, de COP26, in Glasgow. “Die internationale klimaattop werd door vele wereldleiders, activisten en media uitgeroepen werd als ‘de laatste kans’. De laatste kans voordat we ons volledige koraalrif verliezen. De laatste kans om niet van honderden miljoenen klimaatvluchtelingen te moeten spreken maar miljoenen. De laatste kans om het aantal catastrofes – virussen, extreme weersomstandigheden, uitsterven van duizenden soorten – te kunnen inperken”, zucht Lotus Li.

Patti Smith

De avond voor de kick-off van het evenement, zong Patti Smith dezelfde boodschap die ze al zingt sinds 1988: The People Have The Power. “Met tranen in de ogen stond ik daar, nog niet eens beseffende dat dit maar een startschot was voor een volledige week waarin we een gevecht zouden zien tussen de mensen en de macht. Wat ik hoopte dat een conference of the People zou worden, werd een conference of the Power”, getuigt Lotus Li.

“Hoewel ik in mijn naïviteit een alarmstemming op de COP26 had verwacht, zag ik er voornamelijk opschepperij: wereldleiders over hun beleid, bedrijven over hun innovatieve technologie, sponsors over hun zogenaamde groene impact. De fossiele brandstofindustrie had er een grotere delegatie dan eender welk land aanwezig. Zelfs groter dan de acht landen samen die het meest getroffen zijn door de klimaatverandering. Een greenwash-festival.”

MAPA-activisten

“Pal hiertegenover zag ik MAPA-activisten – Most Affected People and Areas: degenen die het meest geraakt zijn door deze crisis hoewel ze er het minst aan bijgedragen hebben – van over de hele wereld verzamelen in parken en steden buiten de COP, omdat ze er binnen hun stem niet mochten laten horen. Voor hen is de klimaatcrisis al decennialang, vandaag, elke dag, een realiteit. Ze hebben niets aan westerse politieke beloftes die over de toekomst gaan.”

“In de plaats van voortdurend over hen te praten, moeten we hen laten praten. In de plaats van inheemse volkeren te bestempelen als slachtoffers, dienen ze aanwezig te zijn op de COP en alle andere plaatsen van macht waarop ze historisch worden uitgesloten. Zij zijn de dragers van oplossingen, kennis, ervaring en connectie met de natuur. Zij weten hoe veerkracht eruitziet, zij zijn het. “

“Het zijn zij die de levenloze cijfers waarover binnen gesproken werd transformeerden in echte mensen, echte levens die we gaan verliezen wanneer we de opwarming niet onder de 1,5 graden zouden kunnen houden. Hier heerste wel een alarmstemming: voor elk tiende van een graad opwarming moeten we vechten, het maakt het verschil tussen leven en dood voor gemeenschappen en ecosystemen van over de hele wereld.”

Ongelijkheid

“Uitsluiting, ongelijkheid, racisme… Het deuntje kwam me bekend voor”, vervolkgt de Brugse. “Langzaam besefte ik dat de COP26 een weerspiegeling was van onze samenleving en dat het daarom zinloos was mijn kritiek te blijven richten op dit event, gezien het louter een voortzetting was van een groter systeem dat net aan de oorzaak ligt van deze problemen.”

“Als ons neo-liberaal kapitalistisch systeem een tafel is, dan zijn haar vier poten het patriarchaat, kolonialisme, racisme en milieuterrorisme. Deze klimaatcrisis is niet ontstaan in een vacuüm, het is enkel een symptoom van het maatschappelijke systeem waarvan wij deel uitmaken, dat stoelt op een klimaat van geweld. Doordat kapitalisme een prijskaartje aan de natuur heeft gehangen, heeft dit ons als mensheid losgetrokken van de natuur en daarmee onlosmakelijk ons respect ervoor.”

Revolutie

“De revolutie van de aarde rond de zon zal niet stoppen, een revolutie van hoe de mensheid zichzelf organiseert lijkt mij de enige optie. Ons huidige systeem is niet aan het falen, het is ontworpen om zo te zijn. Laten we ons afzetten tegen de giftige manier van denken die ons hier gebracht heeft. We moeten van een klimaat van geweld naar een klimaat van zorg. Ik ben ervan overtuigd dat als we een fundamentele klimaatverandering willen, we radicaal moeten kiezen voor zorg en liefde. Want zonder liefde voor de natuur – onszelf, elkaar, en alles rondom ons – zullen we haar ook nooit trachten te beschermen.”

“Het is ontstellend, wreedaardig, hoeveel moeite het kost om deel te kunnen uitmaken van een systeem van zorg. Hoeveel producten liggen er in de winkel die én veganistisch, én fairtrade, én biologisch, én gezond, én lokaal zijn? Zo moeilijk is het om iets op je bord te krijgen zonder dat er geweld aan te pas is gekomen.”

Dromen

“Het feit dat systemisch geweld op zo’n grote schaal de destructie van onze eigen soort aan het bewerkstelligen is, lijkt mij genoeg reden om op zoek te gaan naar iets anders. We hoeven niet allemaal op een groene boerderij in het hol van Pluto gaan wonen, maar we moeten wel op zoek gaan naar iets nieuws. In de plaats van doemdenken moeten we terug durven dromen. Ons niet laten verlammen of verdelen door ingedramde schuldgevoelens. Dat heeft ons enkel geleerd om dingen te laten vallen voor het milieu in de plaats van ze proactief aan te pakken. Het is bewezen dat wanneer 3,5% van de maatschappij in actie schiet, dit gegarandeerd sociale verandering teweegbrengt. Ik geloof vurig dat collectieve actie de druk hoog genoeg kan zetten om samen op zoek te gaan naar een radicaal andere wereld”, aldus Lotus Li.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier