Bernard Demets (69) stopt als vrijwillig brandweerman na een carrière van 34 jaar. Hij is de oudste ‘pompier’ van de hulpverleningszone Fluvia, waartoe ook brandweerpost Lendelede behoort.
Bernard woont met zijn vrouw Cecile Verhaeghe in de Hoevestraat, een zijstraat van de Winkelsestraat. Hij ging na de lagere school nog enkele jaren naar de vakschool in Kortrijk. Daarna werkte hij eerst 36 jaar bij bouwonderneming Dewaele in Ingelmunster en dan nog eens 4 jaar bij Bremico in Lendelede. “Wijlen mijn broer Bertrand – hij was 4 jaar jonger dan ik was al een tijdje actief bij het Lendeleedse brandweerkorps en door hem ben ik er ook bij gegaan”, zegt Bernard. “Ik was dat al een tijdje van plan, maar mijn vrouw was er toen niet echt voorstander van. Uiteindelijk kon ik haar toch overtuigen en in 1987 ben ik brandweerman geworden. Van toen af aan heeft ze me altijd door dik en dun gesteund. Ik was toen net 35 geworden en normaal kon je na je 35ste zelfs geen brandweerman meer worden. Een late roeping! Ik begon onder brandweercommandant André Verstraete, nadien onder Eric D’Heine, Mario D’hondt en Benny Goemaere.”
Twee keer Nelca
Zijn eerste interventie was in de schrijnwerkerij van textielbedrijf Nelca, waar toen nog een 1500-tal mensen werkten. “En de zwaarste brand die ik meemaakte was ook in Nelca. Toen er daar op 18 juli 2012 brand uitbrak in de leegstaande gebouwen van het in 2007 failliet gegane bedrijf. Jonge gasten zouden er al spelend een brand hebben veroorzaakt. Dagenlang moesten we daar nog nablussen. Ongeveer een maand later moest ik met pensioen. Dat moest toen nog op je 60ste. Maar net op dat moment veranderden die voorwaarden en mochten vrijwillige brandweermannen telkens voor één jaar bijtekenen. Je moest het wel ieder jaar opnieuw aanvragen en medische onderzoeken doen. En zo bleef ik vrijwilliger en kan ik nu een tweede keer met brandweerpensioen gaan.”
Onze mannen liepen naar achteren, terwijl klanten in hun onderbroek hun auto’s gingen verplaatsen
Parenclub
Bernard herinnert zich ook nog een leuke anekdote. “Een interventie met onze brandweerpost in december 2018, in parenclub Acanthus. Een defect aan een jacuzzi zorgde voor de nodige rookontwikkeling. Ik was toen chauffeur van dienst, maar kon met de brandweerwagen niet doorrijden tot aan de achterzijde, omdat de parking vol auto’s van bezoekers stond. Onze brandweerlui liepen naar achteren, terwijl enkele klanten in hun onderbroek of met mantel over de schouders hun auto’s gingen verplaatsen, zodat ik tot achter het gebouw kon rijden. Een beeld dat ik en mijn collega’s niet vlug zullen vergeten!”
Bernard maakte ook moeilijke momenten mee. “Onder andere de dodelijke verkeersongevallen op de Rijksweg en de recente zelfdodingen van jonge mensen op de spoorweg in Lendelede. Uiteraard was ik daar erg door aangedaan, maar ik kon die momenten meestal beter verwerken dan mijn collega’s.” Bernard had er graag nog een jaartje bijgedaan. “Maar ik hoorde al geruchten binnen Fluvia dat men dit niet meer zou toestaan. 70 jaar jong en 35 jaar brandweerman klinkt iets beter dan 69 jaar en 34 jaar dienst, denk ik. Maar goed, het is welletjes geweest. Meer tijd voor mijn vrouw waarmee ik op 26 augustus 50 jaar getrouwd ben. En nu de coronamaatregelen versoepeld zijn, zal er meer aandacht zijn voor zonen Kurt en Kevin en onze vier kleinkinderen die op woensdag weer frietjes zullen komen eten.” (IB)
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
