Benefiet met Marc Herremans voor Lilou (12): “Ze sport al samen met een paralympische atleet”

De 12-jarige Lilou Hens uit Oostende was een beloftevolle turnster tot een zwaar ongeval in Zuid-Afrika ervoor zorgde dat ze verlamd is aan de onderste ledematen. Zes maanden na het ongeval heeft het hele gezin al een lange weg afgelegd en is Lilou zelfs al weer voorzichtig aan het sporten. Het gezin wil nu vooral naar de toekomst kijken en zet alles op alles om Lilou dezelfde kansen te geven als voor het ongeval. Op 3 maart is er een benefietactie: dan komt Marc Herremans spreken in Kursaal Oostende ten voordele van Lilou.

Pieter Hens ontvangt ons thuis in Zandvoorde, via een nieuw stuk dat aan het huis werd gebouwd zodat Lilou haar eigen plekje heeft, volledig op haar maat gemaakt. “We wilden een plek creëren waar Lilou gewoon zichzelf kan zijn”, vertelt de papa, die werkt als marketingmanager bij Toerisme Oostende.

Nog steeds revalideren

Ondertussen klimt de 12-jarige turnster behendig vanuit haar ‘gepimpte’ rolstoel in het bed. Het lijkt de normaalste zaak van de wereld en je hoort het meisje niet klagen. Zowel Pieter als zijn vrouw Aïssa en zoon Kamiel (15) kwamen gehavend uit het ongeval, maar het gaat goed met hen.

Pieter en Aïssa zijn zelf nog steeds aan het revalideren, maar ze zetten alles op alles om dochter Lilou te ondersteunen. “Het gaat ook goed met haar, gezien de omstandigheden. Plezant is het niet, maar ze gaat er heel hard voor. Ze blijft ook hetzelfde kind als voordien. Dat horen we ook van haar vriendinnen en dat vinden we heel belangrijk. Ze doet dat heel sterk, ze werkt heel hard en ze blijft hetzelfde vrolijke kind als vroeger.”

Turnen

Het gezin pikte al heel snel na het ongeval zo goed en zo kwaad als kon de draad op. “We hebben heel snel voor onszelf beslist dat we Lilou dezelfde kansen willen bieden als vroeger. Ons leven verandert, maar we moeten blijven doen wat we vroeger deden. Ze had vroeger een speelkamer boven en dat wilden we haar nog altijd geven. Nu kost het gewoon meer geld en moeite. Het is altijd al onze mentaliteit geweest dat je vooruit moet in het leven.”

“Het gaat voor ons gemakkelijker om ermee om te gaan, omdat Lilou het zo goed doet. We willen ervoor zorgen dat ze alles kan doen wat ze wil doen. Vroeger was dat turnen, maar als ze nu verder wil met een andere sport, dan zullen we haar ook ondersteunen. Ze maakt al genoeg mee. Je kan in een hoekje gaan zitten, maar daar is zij niet mee geholpen.”

“Lilou blijft hetzelfde vrolijke kind als vroeger en dat vinden we heel belangrijk”

Er waren heel wat aanpassingen nodig om Lilou de ruimte te geven om zoveel mogelijk zelfstandig te kunnen doen. “Ons huis gaat in de hoogte, waardoor drie vierde niet meer bruikbaar was voor haar. We hadden hier beneden geen plaats voor een extra badkamer of slaapkamer. We hebben twee maanden in de woonkamer gekampeerd met twee en dat was lang genoeg. We hebben een unit besteld bij Ark Shelter en die werd in december geplaatst in amper twee dagen.”

Halve dagen op school

Lilou gaat ondertussen halve dagen naar school. “Ze volgt ’s morgens les in Pegasus in Oostende. Ze is na de herfstvakantie gestart in het eerste middelbaar. De bedoeling was om rustig aan te starten, maar Lilou voelde zich meteen goed om die halve dagen te doen. De school werkt ook heel goed mee en ze focust dit jaar op haar hoofdvakken. In de namiddag gaat ze naar de revalidatie en daarnaast krijgt ze tijdens de week ook nog eens privérevalidatie in Zottegem. Hier traint ze onder meer met een staprobot.”

Lilou is ondertussen ook weer aan het sporten. “Ze heeft eerst zwemmen geprobeerd en dan wheelen, oftewel atletiek met een rolstoel. Dat sprak haar meteen aan. Ze traint nu samen met de atleet die naar de paralympische spelen gaat. Die sport is al heel goed uitgebouwd van G-sport Vlaanderen en er zit een goede structuur achter. Die sérieux heeft ze wel graag. Het is niet zomaar wat gaan spelen. Ze mag nu nog maar één uur per week gaan van de dokter omdat ze niet weten hoe haar lichaam erop zal reageren, maar het voelde wel goed voor haar.”

Benefiet

Na het ongeval kwam de familie al redelijk snel in contact met Marc Herremans, de triatleet die 20 jaar geleden verlamd raakte, net als Lilou. “Het is leuk dat we bepaalde vragen kunnen stellen. We krijgen veel ondersteuning vanuit de medische wereld, maar er zijn heel weinig rolmodellen in dezelfde situatie. Marc heeft ons meteen goed geholpen. We zijn ook al enkele keren bij hem geweest. Hij is bezig met een project om mensen te laten revalideren in de natuur. Dat is een zeer dankbaar contact.”

“We willen nu ons verhaal doen, omdat we vaststellen dat de papiermolen heel lang op zich laat wachten”

Er werden al heel wat acties georganiseerd om het gezin te steunen. Op vrijdag 3 maart is er nog een benefiet met Marc Herremans in het Kursaal van Oostende. Er komen dan ook heel wat kosten bij voor het gezin.

“De crowdfunding en andere acties hebben ons het comfort gegeven om de aanpassingen te doen. Alle kosten blijven echter oplopen. De reden waarom we nu ook ons verhaal willen doen is omdat we zien dat de papiermolen heel lang op zich laat wachten. Het is eigenlijk niet ok dat we zoveel maanden na het ongeval nog altijd geen erkenning hebben. Wij hebben het geluk gehad dat er zoveel warmte en steun is geweest. We zijn daar eigenlijk nog altijd niet goed van, maar niet iedereen heeft zoveel geluk.”

Hoge kosten

“We hebben hier twee maanden in de woonkamer gekampeerd, maar dat moest niet veel langer duren. Normaal gezien hebben we recht op steun voor de aanpassingen die we gedaan hebben, maar die aannemers wachten niet tot er steun komt om hun factuur te sturen. We moeten dus zelf alles prefinancieren en dat bedrag loopt serieus op. Je maakt dit al mee en dan moet je nog eens elke avond gaan slapen met de vraag hoe je dit allemaal moet betalen. Iedereen wil zijn kind alles kunnen geven wat het nodig heeft. We willen die problemen daarom aankaarten voor andere mensen in onze situatie. Er komt zoveel meer bij kijken dan mensen zien.”