Bart Feys ademt muziek: “De tijd dat ‘t muziek enkel op straat stapte is voorbij”

In de Kortrijkse muziekwereld is Bart Feys geen onbekende. Verschillende muziekverenigingen doen een beroep op zijn talenten. Voor een belevingsconcert in Marke op zaterdag 10 en zondag 11 november componeerde hij voor het eerst zelf muziek.

In de gemeentelijke muziekschool van Wevelgem kreeg Bart Feys bij Luc Vanhauwaert de smaak voor muziek te pakken. Daarna trok Bart naar het Conservatorium in Kortrijk. Hij volgde piano en studeerde na zijn studies nog orgel en harmonie contrapunt (manier van componeren, red.).

Bart speelde nog saxofoon bij ‘Eigen Schoon’ in Wevelgem. “Nu is deze harmonie, samen met de fanfare Arbeid, opgegaan in Concordia.” Bij Eigen Schoon begon Bart als 17-jarige als dirigent van het jeugdorkest. Hij is ondertussen al 30 jaar dirigent.

“Ik volgde ook vier jaar accordeon in Waregem, maar dat moest ik stoppen wegens tijdsgebrek. Dat is wel iets dat ik nog opnieuw zou willen oppikken, maar ik kan nooit meer het niveau halen als iemand die dat van jongs af aan doet. Ook de techniek leer je zo snel niet meer.” Naast dirigent van twee harmonieën en een koor, leidt Bart ook nog het jongerenkoor Ol Vida y Canta – wat staat voor ‘vergeet je zorgen en zing’ – in Spes Nostra Kuurne, waar Bart les geeft.

Je geeft dus muziekles in het middelbaar. Hebben jongeren nog interesse in muziek?

“De muzikale interesse is veranderd. We leven nu in een zapcultuur: de jongeren lopen mee met de hoop: als een vriend iets graag hoort, horen zij ditzelfde ook graag. Ik laat de jongeren diverse genres horen en probeer hen hun eigen muzikale smaak te laten ontwikkelen. Ze moeten zich afvragen waarom ze iets goed of slecht vinden. Muziekleerkrachten hebben daar een opdracht. Ik geef les in de eerste en tweede graad. In Spes Nostra Kuurne werd er voor de tweede graad een nieuw vak opgericht, namelijk MuzArt, een combinatie tussen beeldende kunst en muziek. We proberen hen een algemene kennis mee te geven, zodat ze over dingen kunnen meespreken. Ik probeer hen ook naar klassieke muziek te leren luisteren.”

Is muziek een familiale microbe?

“De interesse voor muziek komt van mijn moeders kant. Haar vader, André Denys – die ik zelf nooit gekend heb – was een muzikant. Ik heb een broer en een zus die in Marke piccolo en tuba spelen. Een andere broer was drummer, maar stopte door tijdsgebrek. Mijn kinderen spelen trompet en trombone. Lander speelt in Lauwe en Jelle bij de jeugd in Bellegem. Ook mijn vrouw speelt muziek. We doen het allemaal graag: muziek is een sociaal gebeuren en je komt veel mensen tegen.”

Hoe kwam je eigenlijk in Marke terecht?

“Ik was een tijdje dirigent in Heule. Een samenwerking met jeugdorkesten zorgde voor mijn eerste kennismaking met de muziekvereniging van Marke. Toen er bij Sint-Jan een vacature uitgeschreven werd voor een dirigent heb ik mijn kans gewaagd. Ondertussen sla ik er al tien jaar de maat. We spelen hier meer populaire muziek. Ik vind dat je een beetje moet spelen voor je publiek. Met de Markse muziekvereniging doen we altijd mooie projecten, waar we met de hele groep naar toe leven. De laatste jaren hadden we ‘Pack up your troubles and smile’ met liedjes uit de Eerste Wereldoorlog, videogames in ‘Level up’, een samenwerking met Howest, dat we nog eens mochten hernemen op de Gentse Feesten voor 5.000 mensen, en concerten met Free Souffriau, Guido Belcanto en Connie Neefs. De tijd dat muziekverenigingen enkel op straat marcheerden, is voorbij. Dat motiveert niet echt om te repeteren.”

“Om muziek te schrijven moet je je helemaal in het verhaal kunnen inleven en de juiste sfeer weergeven”

Jullie volgende project is heel speciaal?

“Ik heb al veel arrangementen gemaakt, maar nu heb ik voor het eerst zelf nieuwe muziek geschreven. Dat vraagt inspiratie. Gelukkig dat ik een verhaal heb met het boek Lot 28091918 van Françoise Herman en zo wist in welke richting ik de muziek moest schrijven. Het is geen typisch oorlogsverhaal, maar eerder een weergave van de tijdsgeest op het einde van de 19de en het begin van de 20ste eeuw. Voor de vertellingen en het acteerwerk met lokale mensen werken we samen met regisseur Peter Lesage, met wie ik nog samenwerkte toen ik dirigent was in Heule. Peter en ik brainstormden veel. Om muziek te schrijven moet je je helemaal in het verhaal inleven. Bepaalde sferen zoals verliefdheid, naar de kermis gaan en afscheid nemen moet je proberen te verklanken in de muziek, waar de juiste emoties en spanningen voelbaar moeten zijn. Zang, geluids- en beeldeffecten zullen daar ook bij helpen.”

Naar welke muziek gaat uw voorkeur?

“Ik neig wel eerder naar klassiek, want ik kreeg ook een klassieke opleiding. In de auto luister ik altijd naar Clara. Bach is een voorbeeld van een klassieker waar ik graag naar luister en ik hou ook van de Argentijnse tango van Astor Piazolla. Ik moet echter toegeven dat ik niet zoveel luister naar muziek, doordat ik zelf veel speel. Ik werk zowel met operette, kleinkunst, disco als met populaire muziek. Als er maar gevoel in zit en het niet enkel ‘bonkt’. Ik vind het spijtig dat ik nooit een jazzopleiding genoot. Vroeger bestond dit niet. Nu is dat te laat, daar moet je op jonge leeftijd mee beginnen. Ik heb ook een tijdje een bigband gedirigeerd. Dat deed ik ook graag.”

“Vroeger heb ik nog samen met Claude Delatter in een rockgroepje gespeeld. Ik speelde er piano. We traden nog op voor de Gordel in Zaventem, bij Somers en Verschueren in de toenmalige BRT en deden ook eens het voorprogramma van Jacques Vermeiren. Toen Claude deelnam aan de Soundmixshow ging ik mee als pianist-begeleider. Ik heb dus interesse in veel genres. Ik ben geen specialist in één ding, maar kan mijn plan trekken in alle soorten muziek.”

Je bent ook zelfstandige?

“Ja, in 2011 heb ik met ‘Cupido Music’ een zelfstandige zaak in bijberoep opgericht, waarbij ik ga dirigeren en arrangementen die ik schrijf verkoop. Arrangementen schrijven vergt ook nogal wat administratie: je moet toestemming vragen om stukken te mogen bewerken en rechten opkopen om te mogen produceren. Ik begeleid ook een combo die huwelijken en begrafenissen opluistert. Ik speel ook soms piano bij koor Echo in Wevelgem. Eigenlijk ben ik dagelijks met muziek bezig, maar het is heel afwisselend.”

Heb jij eigenlijk nog vrije tijd?

“Die vrije tijd gaat vrijwel volledig in muziek op. Ik zit al drie keer per week vast met het dirigeren, zonder de repetities voor de Revue en KKLT. Het schrijven van de muziek is allemaal naast mijn 20 uur in het onderwijs en alle verenigingen gebeurd. In Tielt zijn we ondertussen ook begonnen met de voorbereidingen van een kerstconcert en volgend jaar in oktober hebben we een concert met Belle Perez en Udo in de Europahal. Daar kruipt ook veel voorbereiding in.”

“Ik werk zowel met operette, kleinkunst, disco als met populaire muziek”

“Er is gelukkig een goede samenwerking tussen de muziekvereniging van Marke en die van Tielt. Het concert met Free Souffriau deden we immers ook samen. Met Sint-Jan stopt het ook niet na het concert op 10 en 11 november. We luisteren deze maand nog de mis op voor ons Ceciliafeest, begeleiden de brandweer op Sint-Barbara en spelen op de kerstmarkt in Marke in december. Veel vrije tijd is er dus niet. Mijn vrouw en ik kunnen wel vaak dingen samen doen. Vicky speelt ook mee in Marke en Tielt, en als de kinderen groter zijn, kan ze ook mee naar de operette en het zangkoor in Dadizele. Met ons gezin nemen we wel elk jaar tijd om op reis te gaan.”

Gelukkig woon je in Kortrijk, centraal tussen al je bezigheden?

“Dat is inderdaad handig. We woonden vroeger nog in Heule, maar er waren nog veel veranderingen te doen aan dat huis. Ikzelf ben niet de man van de vele klusjes. Toen er een nieuwe wijk werd gebouwd, dicht bij het station, hebben we onze intrek in zo’n nieuwbouw genomen. Voor mijn vrouw is dit handig: zij spoort elke dag naar Axa in Gent.”

“Ons huis ligt centraal, is rustig gelegen, is dicht bij verschillende invalswegen en ook dicht bij het centrum, want ik moet wel vaak naar de schouwburg. We spelen daar de Kortrijkse Revue en met het KKLT hebben we er drie producties per jaar.”

Bart Feys (47) groeide op in Wevelgem. Hij trouwde met Vicky Provoost, verhuisde naar Heule en woont nu in Kortrijk. Het gezin heeft met Jelle (13) en Lander (10) twee kinderen. Na vier jaar Sint-Pauluscollege studeerde Bart aan de kunsthumaniora in Gent. Daarna volgde hij in Gent een regentaatsopleiding voor muziek. Bart geeft muzikale opvoeding en MuzArt in Spes Nostra Kuurne. Hij is zaakvoerder van Cupido Music Productions. Bart is dirigent bij Koninklijke Muziekvereniging in Marke, de koninklijke Stadsharmonie De Goede Vrienden in Tielt en zangkoor Cantabile in Dadizele. Hij speelt piano in de Kortrijkse Revue en is bestuurslid, pianist en afwisselend met Ronny Delombaerde dirigent bij het Koninklijk Kortrijks Lyrisch Toneel (KKLT).