30 jaar geleden werd Ingrid voor de tweede, derde én vierde keer moeder

V.l.n.r. Klaas Corneillie, Ingrid Rigole, Nele Corneillie en Tijs Corneillie. (gf)
Redactie KW

Ingrid Rigole woont in Bissegem. Ze is er begrafenisondernemer, net als haar vader Maurits. Ingrid is de moeder van Stijn Corneillie (33) en van de drieling Tijs, Klaas en Nele Corneillie, die 30 zijn. Die dertigste verjaardag vonden we hét moment om de drieling eens samen te zetten met hun mama naar aanleiding van moederdag.

Door Els Deleu

Ik was de eerste vrouwelijke begrafenisondernemer in West-Vlaanderen“, begint Ingrid. “Ik hielp al van in 1977 mee met mijn vader Maurits en nam de begrafenisonderneming over. Hij hielp nog mee tot hij 90 jaar was. Zes jaar geleden overleed hij op zijn 91ste. Onlangs begon Ingrid met verschillende uitvaartplanners samen te werken bij het Sereni-netwerk. Geen van haar kinderen zal haar echter opvolgen.

Nele verhuisde 8,5 jaar geleden naar Kasterlee, waar ze samenwoont samen met Jimmy Duflou die afkomstig is van Berchem maar al 20 jaar in Kasterlee woont. Ze werkte bij sport Lauwers in Lauwe maar moest door haar verhuis naar de provincie Antwerpen ander werk zoeken. Ze werkt nu voor sportwinkel Decathlon in Olen. Ze houdt van fitness. Klaas woont in Wevelgem. Hij werkt er als magazijnier bij Lenco autoparts. Hij is in zijn vrije tijd bezig met mindfulness en doet aan gewichtheffen. Tijs is een huis aan het verbouwen in Bissegem en woont nog bij zijn vader Pol, die ook in Bissegem woont. Hij is de partner van Stephanie Claeys en werkt al tien jaar als magazijnier bij Barco in Kuurne. Tot zijn twintigste voetbalde Tijs in Bissegem en daarna speelde hij nog drie jaar cafévoetbal. Hij is een gamer.

Op verjaardag van pa

Dertig jaar geleden beviel Ingrid van een drieling. Ze had toen al een zoon Stijn die bijna drie jaar was. Tijs, Klaas en Nele werden dertig jaar geleden geboren op de verjaardag van hun vader Pol Corneillie. “Ik beviel na bijna zeven maanden zwangerschap met een onverwachte keizersnede in het ziekenhuis in Roeselare. Het water was gebroken, dus moesten de kindjes geboren worden”, begint Ingrid. “Klaas was met zijn 1,850 kg de grootste en de dikste en mocht het eerst uit de couveuse. Hij kwam als eerste mee naar huis. Het was wel zwaar, want ik begon onmiddellijk weer te werken, gaf borstvoeding en moest telkens met melk naar Roeselare.”

“Na drie weken mochten ook Nele, die bij de geboorte 1,800 kg woog en Tijs die geboren werd met een gewicht van 1,650 kg naar huis komen. Gelukkig was Stijn een gemakkelijk kind. Hij hielp mee met flesjes geven.”

Ingrid kreeg hulp van een kinderverzorgster en een halftijdse poetshulp. “Als ik een begrafenis had en hun vake was op zijn werk was er altijd iemand om voor de kinderen te zorgen. Ook mijn moeder was er toen nog en in de vakantie was hun vake thuis.”

Alle kosten maal drie

In de kleuterklas zaten Nele, Tijs en Klaas samen. De lagere school was in het begin nog niet gemengd. Voor Nele was dat moeilijk om haar broers te moeten lossen. “Toen de drieling naar het vierde leerjaar moest, kwam de directeur met het nieuws dat ze op school wilden gemengd werken. Wij zetten onmiddellijk de stap om Nele naar de school van haar broers te laten gaan“, vertelt Ingrid.

“Nele was het eerste meisje in de jongensschool. Ze was nooit een typisch meisje, en voetbalde mee op de speelplaats. Ze was zelfs beter in het voetballen dan sommige jongens. Nele weet nog dat er bij meester Luc in het vierde leerjaar een vrachtwagen geknutseld werd.

Ik dacht dat ik een kinderwagen zou moeten maken, maar ik mocht gelukkig ook een vrachtwagen maken“, stelt Nele. Ze vond het leuk om op te groeien tussen haar broers. “We waren ook allemaal even oud en speelden met dezelfde dingen.” Op verjaardagsfeestjes waren het ook allemaal jongens die uitgenodigd werden. “Alle jongens waren verliefd op Nele, want er was het eerste jaar maar één meisje in de school”, lacht Ingrid.

Sporten deed de drieling ook veel samen. Ze waren alle drie in de zwemclub en Tijs voetbalde ook. “Ze gingen toen ze klein waren zelfs alle drie naar het ballet. Nele hield dit het langst vol.” Nele en Tijs gingen een tijdje naar de academie en dan ging Ingrid met Klaas pannenkoeken eten.

“Alle kosten vielen altijd samen. Zo droeg onze drieling tegelijkertijd een beugel en leerden ze alle drie op hetzelfde moment met de wagen rijden.”

Auto om te delen

“We vonden het altijd fijn om broers en zussen te hebben. In een nieuwe school waren we ook nooit alleen.” In het middelbaar trokken Klaas en Nele naar Spes Nostra, terwijl Tijs meeging met Stijn naar Don Bosco. Vanaf het derde jaar trokken Tijs, Klaas en Nele samen naar school in Sint-Vincentius in Torhout. De jongens volgden de sport- en Nele de paardenschool. “Ze waren dan alle drie op internaat. Het was hier plots heel stil in huis“, weet Ingrid nog. Op woensdagnamiddag ging ze dan op bezoek en gingen ze samen iets eten in Torhout of trokken ze naar Brugge.

Tijs, Klaas en Nele vertellen dat ze samen veel toeren uitstaken. “Klaas en Nele waren altijd al energiek en waren de clowns in huis. Tijs is rustiger. Toen we 18 jaar waren, mochten we als geschenk kiezen voor een feestje of voor een auto om te delen”, vertelt de drieling. “We kozen voor de auto. Na een paar weken reed er iemand tegen en was hij echter perte totale.”

Hun dertigste verjaardag vierden Tijs, Klaas en Nele onlangs met een feestje met hun ouders, familie en vrienden.